Lummelen. Tijd voor mezelf is op en top genieten. Even helemaal niets. Beslissen over mijn eigen tijd. Doen wat ik zelf wil en wanneer ik dat wil.
Lummelen
lummelen
Je staat er niet altijd bij stil maar je wordt iedere dag meegesleurd in een andere wereld. Die van thuis, die van je werk, die van je kinderen, die van je collega’s of die van de buitenwereld. Eeuwige lijstjes met vragen en afspraken. Gedachten over boodschappen, verzekeringen en over de huishouding. Vakantieplannen en ziekenhuisbezoekjes. Ruimte in je hoofd is bijna niet meer voor elkaar te krijgen.
Omdat we samen een erg spannende tijd hebben en ik zelf ook bepaald niet 100% ben, ben ik daarom minder gaan werken. Voor mij een grote stap om privé, werk en ziekte in balans te krijgen. Maar om een beter mens te worden is bijna alles toegestaan toch? Dus ook lummelen.
Tijd voor jezelf
tijd voor jezelf
Druk op het werk door wisselingen in het team. In de weekenden deed ik vaak de was. Bed verschonen, witte was buiten in de wind en de douche een grote beurt. De steeds meer tijdrovende mantelzorg bracht me veel negatieve energie. De tijd werd me op deze manier wel afgepakt. Had ik dan nog zin om iets creatiefs te doen? Had ik nog zin om te lezen of te lummelen? Nou, niet echt. Toch merkte ik steeds meer dat ik het wel nodig heb. Af en toe kon ik alleen nog maar denken ‘laat me met rust’. ‘s Avonds dodelijk vermoeid. Niet alleen door de fysieke belasting maar ik was geestelijk niet opgeruimd en voldaan. Zeker geen gezonde situatie als je in balans wilt blijven.
Keuzes maken
keuzes maken
Na veel nadenken en de zoveelste tegenslag wist ik dat ik moest kiezen. Wil ik genieten van het leven en sterk zijn voor de operatie van P? Of ploeter ik op deze manier gewoon door en loop het risico ziek uit te vallen? Helemaal niets doen is ook niet goed. Thuis zitten herinnert me aan mijn ooit opgedrongen ww-periode. Niet fijn omdat het leven dan langs je gaat in plaats van dat je er midden in zit. Ik merkte dat ik wel op vakantie wilde maar dat de lijstjes voorafgaand aan een weekje weg me tegen begonnen te staan. Toen werd het tijd om te overleggen en te kijken naar de toekomst.
Eén dag voor mezelf
zelf kiezen
Nu heb ik een hele dag per week voor mezelf. In huis, in mijn veilige cocon of genieten buiten de deur. Winkelen, weekendje weg of een blog schrijven. Ik mag het lekker zelf beslissen. Wil ik slapen tot ik wakker word of zet ik de wekker? Na een paar keer (en het bijbehorende omschakelen van de aan naar de uit stand) merk ik dat deze dag nu heilig voor me is. Ik sta zelf aan het roer in deze oase van zelf gecreëerde rust.
Belangrijk om te vertellen? Nee; maar wel waardevol voor mij als mens. Ik krijg weer een zachter randje. Sommigen noemen het ook wel het in ‘zachte tijd’ leven. Meer leven bij de dag. Ik voel me weer gelukkig en verbonden met mezelf.
Zo herkenbaar. Ik had de hele maand december constant het gevoel achter alles aan te lopen en steeds meer achter te raken met wat gedaan moest worden, want ja ook gewone taken in huis moeten toch eens gedaan worden. Ook paar leuke maar vermoeiende dingen met dochter en zus gedaan gelukkig.
Ik was niet zo erg moe maar overprikkeld of zoiets. Rare onrustige dromen ook, ik droom altijd al veel maar nu waren het bizarre dingen en ik maakte er ook nog herrie bij ?
Met kerst echt de tijd genomen om dat wat gedaan moest worden te doseren en veel tijd genomen om te lezen.
Nu gaat het al beter en toch doe ik veel, koelkast schoongemaakt en van alles goed opgeruimd. Het verschil: het hoefde niet af, kon het over de dag tillen.
wat herkenbaar. ik voel me ook moe en een soort van afgedraaid. mede door de mantelzorgtaken die me op dit moment over de schoenen lopen.
Hoi Herma, voor mij is het wel belangrijk dat je dit vertelt. Ten eerste omdat ik je hierdoor wat beter leer kennen, maar ook, en zeker niet minder belangrijk, omdat ik daardoor leer dat het heilige moeten nergens voor nodig is. Waarom ik zoveel moet? Geen idee! Maar jouw voorbeeld inspireert mij weer om te proberen minder te moeten. Zo moet ik op nieuwjaarsdag gaan fietsen omdat de sportschool gesloten is. Maar wil ik wel fietsen? En kan ik gewoon blijven liggen, zonder wekker te zetten, of moet ik toch om 7 uur opstaan en om half 9 ontbijten, want dat moet ik altijd op mijn vrije dagen. En ook bij ons zijn er wat dingen mbt de gezondheid en ziekenhuisbezoeken, reden te meer om af en toe even wat meer tijd aan lummelen en luieren te besteden. Goed voorbeeld doet goed volgen, dus dank je wel!
wat fijn om te lezen. we leggen de lat soms wel heel erg hoog bij onszelf. ook niets doen is goed voor je.