Slijmbeursontsteking in de heup

Slijmbeursontsteking is het Nederlands voor ‘Bursitis’. Beslist niet fijn. Zeker niet als je ’s nachts wakker wordt van de pijn en met goed fatsoen niet meer uit de auto kunt stappen.

Slijmbeursontsteking subtrochanterica

Slijmbeursontsteking

Zo maar in eens kreeg ik een pijnlijke heup. Eerst een beetje een zeurend en drukkend gevoel en al snel redelijk heftige pijn. Ik kon zelf mijn vinger makkelijk op de ‘zere plek’ leggen. Dat kon ook de huisarts. Na een kort onderzoek wist hij precies waar de ontsteking zat. Doorverwijzing voor een injectie onder echo. Maar wat is eigenlijk een slijmbeursontsteking? De slijmbeurs is een soort zak met vloeistof die zorgt voor het soepel bewegen van huid, spier, bot en kraakbeen; bij de heup het bekken en het bovenbeen. Pijn en een beperkte bewegingsvrijheid.

Behandeling

Echogeleiding

Ik had al wat oefeningen gedaan (en pijnstillers gebruikt) voordat ik naar de huisarts ging. Maar niets hielp. Dus een (tegenwoordig digitaal) afspraak gemaakt met de huisarts. Ik was nog gewoon up and running en wilde dat ook graag zo houden. Als ik de auto uitstapte hield ik mijn benen bij elkaar. Net een soort koningin met een strakke rok. Opstaan uit de bank en traplopen was bepaald niet fijn. Ik moest mezelf aan m’n eigen armen omhoog werken. Al met al reden om in actie te komen.

Slakken hebben geen heupen …

Echogeleiding

Prikje er in …

De huisarts stelde direct een injectie voor. Een zogenaamde echogeleide injectie. De radioloog ziet de ingebrachte injectienaald en zorgt er zo voor dat de medicijnen (kenacort – triamcinolonacetonide) op de juiste plaats komen. Overleg met de apotheek om te kijken of ik dit kon ‘verdragen’. Mijn cytochroom p450 enzym (afbreeksysteem) had hier geen invloed op gelukkig. Ik zag er best tegen aan toen de afspraak was gepland. Maar de prik was zo gezet en het gebied snel gevonden. De radioloog adviseerde me om de dagen na de prik rustig aan te bewegen. Netjes alle instructies opgevolgd. De volgende dag was de pijn gewoon weg. We zijn nu een paar weken verder en ik heb nergens last meer van. Klein wondertje vind ik zelf.

Bron foto’s: Pixabay.com