Naalden, spuiten, vaccineren en naaldenangst

Naalden, spuiten, vaccineren en naaldenangst. Iedere dag zien we wel een naald of twintig in dito aantallen menselijke bovenarmen verdwijnen. Ik heb er niet zoveel moeite mee maar weet dat zo één op de vijf last heeft van naaldenangst. Waarom zien we dit ‘fenomeen’ telkens weer op de tv?

Naalden

vaccineren

Gezonde, bejaarde, volwassenen uit risicogroepen, verpleegkundigen (enzovoorts) kunnen over niet al te lange tijd hun vaccinatie halen. Of hebben ze al gehad. Ik zat in de organisatie van een grootschalige vaccinatie bij mijn werkgever. Ben me bewust van de urgentie. Op het allerlaatste moment moesten we de hele operatie afblazen door de paniek over het AstraZeneca vaccin. Terecht of onterecht? De echte waarheid zullen we vast nooit horen. Maar, dat ter zijde. We moeten beschermd worden. Hoe dan ook. Met onze eigen inzet bestrijden we dit verschrikkelijk virus niet.

Twintig per dag

naaldenangst

Ik vraag me af waarom we iedere week, iedere dag, iedere nieuwsuitzending (of praatprogramma) geconfronteerd worden met naalden die in menselijke bovenarmen verdwijnen. Sommige volwassenen vallen bij het idee al flauw en kunnen met goed fatsoen niet meer naar een tv-programma kijken.  Gaat het over boze boeren of een debiele dictator … de naalden komen onverwacht weer in beeld.
De (naaldenangst) mensen worden licht in hun hoofd en gaan uiteindelijk vaak van hun stokje. De reden is meestal niet te achterhalen. Vaak is het een aangeboren reflexmatige afkeer. Net als mensen die flauwvallen bij het zien van bloed. Als je ouder wordt (of je wordt afhankelijk van prikken door b12 tekort of suikerziekte bijvoorbeeld), neemt deze angst meestal wel wat af. Gelukkig biedt ouder worden ook voordelen.

Gewenning

laat iets anders zien

Wennen doe je er nooit aan. Ik krijg iedere maand een intramusculaire spuit om mijn b12 aan te vullen. In mijn bil; dus ik hoef er niet naar te kijken. Dit wordt ook niet live op de regionale tv uitgezonden. Niemand hoeft hier last van te krijgen. Niemand hoef te zien of er een straaltje bloed uit het wondje sijpelt en dat de assistente hier een pleister op plakt. Onzin. Dit is privé. In de tijd toen ik bloeddonor was, keek ik ook nooit naar mijn arm op het moment dat de naald in mijn arm verdween.  Nu worden de beelden in je gezicht gegooid. Als het nieuws is snap ik het. Maar het nieuwtje is er al lang af. We weten het nu wel. Iedere klootviool weet nu wel hoe dat vaccineren er in het echt uitziet. Volgens mij zijn er tig andere interessante beelden te verzinnen.

Tip: Als je last hebt van naaldenangst, zorg er dan voor dat je goed eet en goed drinkt voordat je geprikt wordt. Ga niet alleen.  Denk er aan om je spieren goed te spannen en luister vooral niet naar mensen die zeggen dat je je moet ontspannen. Dan val je gegarandeerd flauw. Schaam je niet; je bent echt geen mietje.

Stop er gewoon mee

intramusculair

Wat ik me deze weken afvraag is waarom we iedere keer naar beelden van vaccinaties (spuiten) moeten kijken. Op het journaal komen iedere dag gemiddeld 10 prikken voorbij. In beeld op een groot scherm in onze kamer. Iedere keer weer moet je kijken naar zo’n naald die eerst in het flesje wordt geprikt om daarna diep in de bovenarm van een medemens te verdwijnen. Als er berichten zijn over darmkanker zien we toch ook niet steeds hoopjes poep in beeld?  Namens heel veel Nederlanders vraag ik dan ook om er gewoon  mee te stoppen. We snappen zo langzamerhand wel dat vaccineren het inbrengen van een vloeistof door een naald is. Intramusculair met een lange (25 – 40 mm) naald, snel en loodrecht. Lang genoeg om in de spier terecht te komen. Dit hoeven we niet steeds te zien. Doe iets anders met je uitzendtijd en wees eens creatief. Vaccineren is ‘hot’ maar voor veel mensen een schrikbeeld om te zien.

We zijn vaccinatienieuws-moe zo langzamerhand.