Amazing Grace; gezongen door Andre Bocelli

Amazing Grace. We werden zondagavond, 1e paasdag, aangenaam verrast door de perfecte uitvoering van deze hymne. Gezongen door Andrea Bocelli. Hart onder de riem in deze verschrikkelijke coronaperiode.

Amazing Grace

gebeurtenis

Deze hymne gaat over het verhaal van John Newton (1772).  In het Grieks staat een hymne voor een verheven lofzang of loflied over een bepaald onderwerp of gebeurtenis (de Olympische Spelen bijvoorbeeld). Hymnen kunnen zowel wereldlijk als geestelijk van aard zijn. Als het onderwerp niet zo verheven (prominent, statig, voornaam) is dan spreekt je van een ode. Veel volksliedjes zijn dan ook vaak eerder een ode dan een hymne.

John Newton en Amazing Grace

slavernij

John Newton groeide op in de buurt van London. Hij was geen gelovig man. Als twintiger werkte hij op een slavenschip van de Royal Navy. Hij overleefde ondanks een zware storm op zee. Veel bemanningsleden sloegen overboord en verdronken. Hij besefte op dat moment dat zijn leven niet in zijn eigen handen lag. Op het moment dat het schip dreigde te vergaan riep hij God om hulp. Het schip werd gespaard. Hij nam afstand van de slavenhandel, was voorvechter voor de afschaffing en werd een gelovig man. In de jaren dat hij dominee was schreef hij (rond Kerst 1772) het lied ‘Amazing Grace‘.  Als we dit lied zingen, kijken we dus eigenlijk een beetje in het hart van deze man. Hij stierf op 21 december 1807.

Melodie

Pas in 1835 werd de tekst vervolgens door William Walker (Amerikaanse componist) in zijn liedboek gekoppeld aan de huidige melodie; New Britain. Iedereen kent deze melodie; ik ken het vooral van de doedelzakken. Ooit gehoord bij een militaire parade in Edinburgh / Schotland. Kippenvel en brok in de keel.

De Cherokee (inheemse Amerikanen) zongen deze hymne vaak bij hun begrafenissen. Rod Stewart, Elvis Presley, Johnny Cash, Mieke Telkamp en André Rieu hebben het ook gebruikt in hun repertoire. Iets heel anders natuurlijk maar wel leuk om te weten. Op deze met zon overgoten paasmiddag, midden in de corona nachtmerrie, luisterden we naar de live stream vanuit Italië; de kathedraal in Milaan. Dit is één van de grootste kathedralen in Italië. Geen publiek, een lege kathedraal en een leeg plein, maar wel meer dan 23,5 miljoen toeschouwers. Opnames met een drone natuurlijk. Het gaf een bijzonder gevoel om op deze manier binnen in deze enorme kathedraal te zijn en mee te luisteren. Bocelli was uitgenodigd door de burgermeester van Milaan om te zingen. Dit concert (Music for Hope) was een boodschap van liefde, herstel en hoop voor Italië en de rest van de wereld.

Dankzij de muziek omhelzen we het hart van onze gewonde aarde, aldus Bocelli. Geen woord te veel gezegd.

Tekst:

Amazing grace (how sweet the sound)
that saved a wretch like me!
I once was lost, but now I am found,
Was blind, but now I see.
‘Twas grace that taught my heart to fear,
and grace my fears relieved;
how precious did that grace appear,
the hour I first believed!
Through many dangers, toils and snares,

dom Milaan

I have already come;
’twas grace has brought me safe thus far,
and grace will lead me home.
The Lord has promised good to me,

His word my hope secures;
He will my shield and portion be,
as long as life endures.
Yes, when this flesh and heart shall fail,
and mortal life shall cease;

I shall possess, within the veil,
a life of joy and peace.
The earth shall soon dissolve like snow,
the sun forbear to shine;
but God, who call’d me here below,
will be forever mine.

Ik heb maar weinig toe te voegen. Voor mij was het … kippenvel, adembenemend, krachtig en emotioneel.