Voorjaarsschoonmaak. Het is lente, de vogels fluiten en de zon staat af en toe weer gezellig mee te doen. Waarom krijg je dan de schoonmaakwoede in je hoofd? Klinkt ouderwets misschien;. Toch sta ik te soppen en te boenen op die eerste lentedagen. Jij ook?
Voorjaarsschoonmaak
zonnetje er bij
Vroeger stookte men met hout, kolen of petroleum. Alle naden en kieren werden lekker dicht gestopt zodat het lekker warm bleef in huis. Pas in het voorjaar ging men luchten en de boel eens lekker bevrijden van alle vette en zwarte roetaanslag. Trouwens, in die tijd zag je de stof in het donker ook niet liggen. Toen hadden ze nog geen led lampjes en wisten ze nog niets van ventileren, schimmel en vocht. Als de zon weer vrolijk naar binnen kwam schijnen (in de jaren vijftig), kwam menig huisvrouw acuut in actie. Kasten werden leeggehaald, de zomer- en winterkleren werden omgewisseld en de tegeltjes bij de kachel werden gesopt en gelapt.
Schoon en opgeruimd van buiten
lekker luchten en de ramen lappen
Daarom zal van oudsher dit gevoel wel in je kruipen. Genetisch in de aanleg. Ik moest vroeger ook de dekens uitkloppen, samen met mijn moeder die dagen in huis bezig was om alles verschrikkelijk schoon te maken. Matrassen naar buiten en de dekens over de waslijn. Zij was niet blij met me want ik kreeg van al dat geklop de slappe lach en kon na 3 dekens niet meer rechtop staan van het lachen. Alles ging van de plek, alles ging van de muur. Wij hadden al centrale verwarming; geen roetaanslag te bekennen.M’n moeder was compleet gesloopt van al dat schoonmaken en zat met zere knieën en rode wangen ‘s avonds de aardappelen te schillen. In huis hing een heerlijke frisse geur van citroen en pas gemaaid gras.
Schoon en opgeruimd van binnen
de bezem er door
Nu ik zelf beslis wanneer ik schoonmaak, doe ik het op mijn eigen moment. Het liefst iedere dag een beetje. In ons werkzame leven moet je alles plannen. Ook het schoonmaken. Maar het blijft een feit dat een schoon en opgeruimd huis ook sneller schoon en opgeruimd blijft.
Het balkon maak ik wel het liefst in het voorjaar schoon. Want het is heerlijk om op deze manier te genieten van de eerste zonnestraaltjes. Die zijn nog niet te warm om mijn tomatenhoofdsyndroom (opvliegers en niet zweten) te doen ontvlammen. Je wordt er uiteindelijk ook vrolijk van. Ook van binnen geeft het een opgeruimd gevoel. Goed voor m’n geest dus. Haar in een staart, oude kleren aan en soppen met die handel. Plantenbakken voorzien van verse potgrond en ook de rammen snel nog lappen. Gisteravond stramme heupjes; de jaartjes beginnen te tellen.
Psychologen
Verschillende psychologen hebben aangetoond dat mensen die de leiding nemen over het schoonmaken, opruimen en organiseren, zich ook meer bewust zijn van hun gezondheid. Alle opgekropte emoties van de winter (als je die al hebt …) kun je tijdens het schoonmaken met je stofzuigerslang opzuigen. Weg er mee. Je mag daarom volgens de geleerden, de conclusie trekken dat regelmatig schoonmaken of opruimen (of het balkon schoonmaken in mijn geval ), écht goed voor je is.
Praktische tips:
- Beslis vooraf hoeveel tijd je hebt voor deze voorjaarsschoonmaak en of het doel haalbaar is
- Plan anders iedere keer wat kleine klusjes
- Haal de juiste middelen in huis om je werk zo aangenaam mogelijk te kunnen doen
- Maak desnoods een lijstje wat je wilt schoonmaken
- Begin eens in je slaapkamer. Als je slaapt in een bende wordt je onrustig wakker
- Werk met de klok mee door de ruimte in plaats van heen en weer te lopen
- Zet alvast een doos of vuilniszak neer voor alles wat weg kan of naar de kringloop moet
- Ga niet als een bezetene aan het schoonmaken zodat je of eindigt in een complete chaos of er in één keer flauw van bent
na al dit geboen en gesop mogen de voetjes van de vloer …
De zon, het licht, activeert ook hormonen, en oa daardoor komen mensen meer in beweging. Geldt ook voor depressieve mensen, daarom is er in het voorjaar een piek in suïcides.
ahaa .. maar waarom dan de suïcides? dat is van die opgekropte winterellende?
hoi herma klop u wel is dekbedden of dekens uit met iemand
Ik vind dat opruimen beslist een opgeruimd gevoel kan geven, en dan bedoel ik ook geestelijk. Maar schoonmaakkriebels heb ik nog niet echt.
gewoon wachten tot je een aanval van schoonmaak krijgt. niet forceren …
Dat dekens uitkloppen kan ik me nog goed herinneren. Samen met mijn moeder. De dekens hadden dan heel de dag over de waslijn gehangen en later in de middag moest ik ze dan met mijn moeder uitkloppen. Eerst de ene kant een keer of 10 en dan de andere kant ook nog 10 keer. Een stof wat daar uitkwam zeg. En een dof hard geplof , met een bepaalde wolgeur. Ik moest ook altijd zo hard lachen, als we dat deden. Waarom je daar de slappe lach van kreeg, weet ik eigenlijk niet eens. Misschien door de beweging.
dat is leuk … ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. je moeder hard aan het werk en ik met de slappe lag achter het huis. als ik nu iets uit moeten kloppen samen met iemand anders, moet ik ook weer lachen.
We hebben op ons logeerbed nog steeds wollen dekens liggen. Dat uitkloppen samen komt bij ons nog regelmatig voor. Echter nu hoef ik er niet meer zo om te lachen . Ik denk dat het vroeger grappig was, omdat je dan tegenover je moeder moest staan en dan wachten op het teken, dat je je armen naar buiten moest slaan. Dat kwam grappig over. Maar als je de punten niet goed vasthield en je moeder hem uit je handen trok, kreeg je op je donder.
Dat herken ik. Want je moeder moest gewoon doorbuffelen terwijl jij daar de slappe lach stond te krijgen. Het roept toch best wel veel herinneringen op he?
hoi anita heb u wolle dekens
hoi nicole klop jij wel is dekens buiten