Vergeetachtigheid begint voor veel vrouwen tijdens de overgang. Niet helder denken, namen vergeten, concentratieproblemen; het hoor er allemaal bij. Ook ik heb het gevoel alsof er water in mijn hoofd zit in plaats van hersenen. Heb jij daar ook last van?
Vergeetachtigheid
Ik boor het hormoonprobleem maar weer aan. Het gehalte aan oestradiol daalt. Daardoor lever je tijdens de overgang, slechtere geheugenprestaties. Hoe lager het gehalte oestradiol, des te meer veranderingen er zijn gemeten in de hersenactiviteit. Tot je schrik hoor je bij de mensen die last hebben van vergeetachtigheid. Ook het mannelijk brein staat onder invloed van hormonen maar die hebben geen last van sterk wisselende hormoonspiegels. Wij wel; net alsof je in een storm op zee zit met een vissenkom op je schoot.
Vloeibare massa
In deze fase lijkt het erop dat je geheugen een soort van vloeibaar wordt. Als ik naar de bus ren in de vroege ochtend, kan iedere voorbijganger het bijna horen klotsen. Gedurende deze korte sprint schiet me vaak nog iets te binnen. Snel inchecken bij de altijd vrolijke chauffeur, en een plekje zoeken. Pasjes opbergen want anders weet je later echt niet in welk vakje die hebt verstopt. Vervolgens weet je echt niet meer waar je aan dacht in de aanloop naar de bus. Weg geordende hersencellen; verdronken in het klotsende water.
Inspectie van koelkast en diepvries
Boodschappen doen voor een hele week, plannen op welke dag je welke groente op tafel zet is een behoorlijke uitdaging als je ook nog eens wordt ingewerkt bij je nieuwe werkgever. Je energieke collega is veel jonger en nog lang niet in de overgang. Deze afgelopen weken luister ik veel naar instructies. Onthouden lukt niet dus schrijf ik veel op en print de meest gebruikte werkinstructies. Thuis loop ik de kasten na op voorraad. Daarna alles op een briefje schrijven. Ik moet immers boodschappen doen.
De volgende dag sta ik weer eens redelijk vertwijfeld in mijn zakken (en vakjes in de tas) te voelen waar ik ook al weer dat briefje heb gelaten. Gelukkig ben ik nu zo ver dat ik mijn boodschappen op een digitaal lijstje in mijn telefoon zet. Beroep doen op mijn geheugen? Vergeet het. Hoe vaak ik thuisgekomen ben met boodschappen die niet op m’n briefje stonden, is niet meer te tellen.
Verbazing en verwondering
Niet dat mijn hersenen echt veranderen in een vloeibare massa door deze vergeetachtigheid; gelukkig niet zeg. Stel je voor dat je de hele dag naar dat geklots moest luisteren. Ik zou er zeeziek van worden. Ik ben ‘gewoon’ in de overgang. Al jaren. De hormonen die vroeger zorgden voor onze vruchtbaarheid verdwijnen in deze periode uit ons lichaam en zorgen voor een verstoorde balans in emoties, hartslag en hongergevoel.
Smalle taille
Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Je hebt van die vrouwen die zonder nachtelijke zweetaanvallen, blaasontstekingen en chagrijnigheid door de overgang rollen. Figuurlijk dan. Dit zijn ook de vrouwen die hun taille behouden en die als een jonge hinde, met keurig gekamde haren en zonder stramme heupen (vol in de make-up), uit hun ultra lage sportauto stappen. Hun korte termijngeheugen staakt niet. Geen boodschappenbriefje te zien. Hun brein vangt alle schommelingen keurig op. Bij mij lopen de emmers regelmatig over als ik ’s nachts over de wildwaterbaan slinger.
Zinloze discussies
Eigenlijk moet je er voor zorgen dat je meer mooie dingen beleeft dan lelijke. Je loopt de kans dat je ze beter onthoudt omdat het er gewoon meer zijn. Probeer niet te schreeuwen tegen medewerkers van het callcenter en verhef je stem niet als je meedoet aan een zinloze discussie. Ooit ben je evenwichtig en straal je wijsheid uit. Geniet op dat moment van de verbazing en de verwondering. Nu nog even niet; je moet nu nog roeien met de riemen die je hebt. Klotsende hersenen of klotsende oksels. Maakt niet uit.
Hoewel ik geen taille heb, nooit gehad en dat betreurde ik in mijn jonge(re) jaren, en ook niet echt kwiek uit een lage sportwagen zal springen zijn overgangsklachten mij (gelukkig) bespaard gebleven. Mijn oudere zussen daarentegen hebben zeker 15 (!!) last gehad van opvliegers, krakende gewrichten, vreetaanvallen en vreselijke stemmingswisselingen!
Ik ben inmiddels 68 jaar en ga ervan uit dat deze beker aan mij voorbij gegaan is!
Veel sterkte wens ik je toe!
Dag Thea. Ja in mijn omgeving ken ik ook een aantal mensen die als een zonnetje door de overgang gaan. Ik ben blij voor ze. zelf knoei ik al 18 jaar in de rondte. Soms kun je er tegen en soms helemaal niet.