Texel is ‘gewoon’ een van de Waddeneilanden

Texel is ‘gewoon’ een van de Waddeneilanden. Voor ons tot nu toe het mooiste eiland. Vijf van onze Waddeneilanden zijn bewoond en bieden (dus) ruimte voor toeristen.  Dit weekend gingen we weer naar Texel. Al op de boot krijg je het ultieme vakantiegevoel. Waarom? Welk eiland vind jij het mooist?

Texel als vakantieoord

Ondanks een miljoen bezoekers per jaar vind je nog veel stille plekjes op Texel. De kant van de Waddenzee bijvoorbeeld, is prachtig. Vooral als je wilt fietsen. Nu wilden wij niet fietsen maar mocht je een aanval van energie hebben kun je ze ter plekke huren of zelf (achter op een eventuele camper), meenemen. Campers veroveren ongezien de wereld. Maar dit ter zijde. Texel heeft een van de oudste schapenrassen van Nederland. Die kom je tijdens je fiets-, wandel- of autotochtje geregeld tegen. Vrolijk mekkerend. Ach, hoor ik je denken, schapen heb je overal. Klopt. Daar hoef je niet speciaal voor naar Texel.

Den Helder

Als je door Den Helder rijdt, vliegen de schepen je al om de oren. Het nautische gevoel, waar wij ons zo graag in wikkelen, komt met bakken de lucht uit. In iedere uithoek van Den Helder, in iedere kier, zie je water en boten. Slepers, zeilboten, binnenvaartschepen, antieke en supersonische jachten. Vanuit de auto snuif je, met een beetje fantasie, de zeelucht al op. Halen we de boot of niet? Iedere keer een stressmomentje. Wel een fijn stressmomentje. Deze week passeren we het oude schip van Wubbo Ockels. Indrukwekkend zo aan de kade. De Ecolution; op weg naar avonturen op Antarctica. Even verderop zien we de onderzeeboot van het Marine museum. Informatief en leuk om te bezoeken; ook met kinderen.

Nog maar een paar honderd meter te gaan. Als een speer door de stoplichten, richting betaalloketten en de oprijstrook naar de boot op. Mis … net niet gehaald. Wachten achter de slagboom. Trap af, colaatje gekocht bij de ‘wachtruimte’ en dan verplicht genieten van het uitzicht over de zee- en marinehaven in Den Helder. In de verte zien we fregatten en bevoorradingsschepen, combat vessel HNLMS Rotterdam, nog wat andere duw- en sleepboten en een grote witte helikopter. Verderop zien we mariniers in actie met amfibische landingsvoertuigen. Vervelen doe je je hier niet.

Strand

Wat wij vooral veel doen is lopen, eten/drinken en van het uitzicht genieten. We wandelen van strandpaal (Paviljoen) naar daar, waar we zelf willen stoppen. Over het strand met de voeten in of vlak bij de zee. We beginnen en eindigen onze wandeltochten meestal in de winkelstraat van De Koog. Terrasjes en winkeltjes  ‘all over the place’. Gezellige drukte.

Dit weekend waaide het heel erg hard. Dit leverde fantastische vergezichten op. Zand in je oren en zand in je haren. Maakt allemaal niet uit. De terrassen bij de Strandpaviljoens zaten tjokvol. Soms word je op het terras bediend maar meestal moet je zelf even je kostje scoren. Geeft allemaal niet. We variëren een beetje tussen koffie, bitter lemon, port, bier, juttertje (kruidenbitter) en wijn. We combineren dit met een Hoornerring (Texelse specialiteit) of een broodje met de naam van het betreffende Strandpaviljoen. De culinaire specialiteiten halen we ’s avonds met liefde en toewijding in De Koog. Je kunt staande een ijsje eten maar ook kiezen voor een sjiek 5 gangen diner en alles wat daar tussen zit. Ons appartement lag (gelukkig) op een steenworp van het centrum.

Oudeschild

Zondagochtend, na het voor ons vroege uitchecken, met de auto naar Oudeschild. Ongeveer 8 minuten rijden. Oudeschild is de Texelse havenplaats. Zeehelden en zeerovers vertrokken vroeger vanuit dit pittoreske haventje voor een reis naar het verre oosten. De ‘’Zeemanskerk’’ gebouwd tussen 1647 en 1648 werd vooral bezocht door zeemanslieden die op de rede van Texel lagen. De rede van Texel is het watergebied bij de haven. Het drinkwater voor de reders werd uit waterputten gehaald. Deze waterputten werden ‘’WEZENPUTTEN’’ genoemd, omdat ze eigendom waren van het weeshuis in Den Burg.

Mijn huid was bij terugkomst in Harkstede, iets roder dan gepland. Ook in Oudeschild hebben we gewandeld langs de jacht- en de vissershaven. Lekker in de buitenlucht met de neus in de wind. In de haven is veel te beleven. Je kunt in dit dorpje op van allerlei manieren de zee op. Met een tuttige rondvaartboot, een garnalenvisser of met een rib die je met twee motoren van 300 pk je nieren in je keel laat klappen. Zoals in de advertentie staat … een onvergetelijke tocht. Alleen al bij het idee word ik misselijk. Mietje zul je denken. Dat klopt. Ik word al zeeziek in een kano op stil water. Geef mij maar een vers portie kibbeling bij een van de vele restaurantjes aan de haven. De vermoeide voeten onder tafel en kijken hoe menig toerist spierwit terugkomt van een betaalde zee-excursie.

Zo dichtbij en zo makkelijk te bereiken. Wij gaan zeker weer naar Texel. Nu eerst weer verder met het gewone leven zo tussen Harkstede-Drachten en Hoogezand.

Om maar in het Texels af te sluiten: We zelle ’t pòòdje wot inkorte … (we gaan op huis aan).