Stilte. Oorverdovende stilte. Eigenlijk is het nooit helemaal stil. We zijn iedere dag blootgesteld aan geluid en rennen van hot naar her. Is dat slecht voor je gezondheid?
Stilte
oorverdovende stilte
Stilte is een ervaring van geen enkel geluid. Strikt genomen de afwezigheid van ruis. De ervaring van ‘geen geluid’ betekent niet dat er geen geluid aanwezig is. Wij horen nl. niet meer dan 0 decibel. Stilte kan als beklemmend worden ervaren en zelfs als bedreigend. Bedenk in al dat lawaai, dat je soms meer dan 50.000 gedachten per dag hebt. We doen veel in weinig tijd; rennen van hot naar her. Onrust in onze bovenkamers. Nadenken, werken, boodschappen bestellen, contacten onderhouden, uitgaan enz.
Ons brein is gemaakt voor een afwisseling tussen actieve perioden en rust. Je brein verbruikt in die tussenliggende tijd, ook energie. In momenten van rust (slaap en tijdens een pauze overdag) worden afvalstoffen afgevoerd. Net als onze darmen dat voor ons lichaam verzorgen. Allerlei wetenschappers hebben ontdekt dat stilte, in dat proces, een helende werking heeft. Je wordt creatiever en verbetert je geheugen. Stilte in combinatie met rust (dus je gedachten de vrije loop laten) heeft een goed uitwerking op je gezondheid.
Rust voor de geest
rust voor de geest
Stilte is voor de geest wat slaap is voor je lijf. Je hersenen komen tot rust. Geen verloren minuten zoals je al snel zult denken. Als je overdag een moment voor jezelf pakt, zul je merken dat het essentieel is voor een goede gezondheid. Mediteren kan ook natuurlijk, maar je kunt ook gewoon gaan dromen, fantaseren of helemaal opgaan in het landschap waar je naar kijkt. Geen muziek, geen lawaai, gewoon complete stilte. Twee minuten stilte is meer ontspannen dan 2 minuten luisteren naar ontspannende muziek. Het vermindert stress en spanningen. Lawaai (te veel) zorgt voor een toename van het stresshormoon cortisol. Dit leidt weer tot een hoge bloeddruk, slecht slapen en kans op een hartaanval.
Reserves en het opbouwen nieuwe hersencellen
jezelf weer opladen
In zo’n (regelmatige) rust periode kan je hersenpan zichzelf weer opladen. Herstellen dus. Tijdens een ontspannende wandeling in een (stil) bos, laad je weer op en verwerken je hersencellen alle prikkelingen. Je zet je brein in een soort ‘standaard modus’. Je kunt op die manier ook beter je ervaringen verwerken, je bent meer empathisch en hebt een betere kijk op jezelf. Als je dan zo ongeveer twee uur in stilte bent, vernieuwen je hersencellen zich ook nog eens. Dit zou zelfs therapeutisch kunnen werken bij depressiviteit.
Gewoon een paar uur niets zeggen…
niet luisteren
Als ik thuis werk, werk ik in stilte. Geen radio, geen televisie. Vroeger als ik moest leren, leerde ik zonder ‘storende’ geluiden. Soms vind ik het gewoon vervelend (irritant) als er een radio aanstaat als ik ergens zit thee te drinken of gewoon m’n boodschappen doe. Ik vind het fijn om even stil te zijn en even niks hoeven doen. Niet aardig hoeven te zijn, niet te luisteren. In mezelf gekeerd. Het brengt mij vaak innerlijke rust in deze razende wereld van verplichtingen. Ik heb nog nooit gemediteerd, maar kan me zo voorstellen dat het wel raakvlakken heeft. Na zo’n periode van rust merk ik dat ik de problemen waar ik tegen aan loop, op een rijtje krijg. Doe ik dat niet, komen ze in de avond als ik op bed lig, bij me en worden groter dan ooit.
voor iedereen anders
Stilte is voor iedereen anders. Wat voor ervaringen hebben jullie met stilte?
Niets is beter dan stilte. Daar kan ik uren over praten. (bron: Bernard Shaw)
Geef een antwoord