Mollen (Talpa europaea) zijn vooral donker grijs gekleurd zoogdiertjes. Kleine oogjes, verstopt in een dicht zwart vacht. Ze kunnen er niet zo goed mee zien, maar zijn zeker niet blind. Dat geheim hebben we nu direct ontrafeld.
Mollen
Zijn (of haar) vacht is fluweelachtig en dicht. De haartjes zijn op zo’n manier in de huid geplaatst dat ze elke kant op kunnen bewegen. Je herkent een mol aan zijn grote tot graafhanden omgevormde voorpoten, met elk vier vingers en een duim met puntige nagels, waarmee hij uitstekend kan graven. Zijn spitse snuit is roze en heeft gevoelige snorharen en tastzenuwen. Hiermee verkennen ze het zelf afgegraven gangenstelsel. De mol heeft een klein staartje, geen uitwendige oren en geen zichtbare oren. De mol is van kop tot romp zo tussen de 11 en 16 cm.
Ze maken bij opwinding zachte piepgeluidjes en tijdens gevechten een vrij luid geschetter. Verder maakt de mol tijdens zijn zoektochten naar voedsel vrij veel lawaai in de vorm van geritsel met blaadjes. Verder zul je ze weinig horen.
Graven
De mol houdt van graven. Een scherp zich is daarom niet van belang. Daarom leven ze in gebieden waar de grond geschikt is om te graven. Niet te zandig te stenig of te vochtig. Het liefst wel genoeg regenwormen. De voorkeur gaat eigenlijk uit haar humusrijke, volle grond; vaak te vinden in loofwouden en graslanden. Helaas zien we ze ook in onze tuinen, boomgaarden en parken. Je komt geen mollen tegen op de Waddeneilanden. Ze leven bijna altijd onder de grond. Veilig voor katten, uilen en andere roofdieren.
Mollen kunnen goed zwemmen en klimmen en zijn zowel overdag als ’s nachts actief. Als ze hun tunnels graven (soms wel 15 meter per uur), ontstaan er hopen zand. Deze molshopen worden door de mol zelf, goed onderhouden. De uiteindelijke grootte van de mannetjes hun territorium kan wel 3000 m2 beslaan. Indringers worden op een agressieve manier verdreven. Als ze genoeg voedsel (regenwormen, insecten, spinnen, slakken enz.) vinden, houden ze op met graven.
Molsvrouwen en -weetjes
- De kale pasgeboren jongen zijn wel blind. Na ongeveer drie weken gaan hun oogjes open.
- De mol heeft vijf lange vingers en een extra soort duim. Die gebruikt hij bij het graven.
- Hij eet elke dag minstens de helft van zijn eigen gewicht aan wormen, keverlarven, naaktslakken, etc.
- De mol moet elke paar uur eten, anders sterft hij van de honger.
- Zijn belangrijkste zintuig is zijn spitse roze snuit (kleine oogjes).
- Naast een vagina heeft vrouwelijke mol ook een pseudo-penis, een soort nep penis waarmee ze kan plassen.
- De haren van een mol staan niet in één richting ingeplant, zo kan de mol voor- en achteruit in z’n tunnel.
- Mannetjes gaan op zoek naar vrouwtjes in het prille voorjaar.
- Als het vrouwtje jongen werpt (blind en naakt) zorgt ze eerst zelf voor deze 3,5 gram zware (…) wezentjes. Eerst met liefde gespeend maar na een maand of twee zijn ze zelfstandig, zijn de oogjes open en worden ze verstoten. Een mol (slechts 2% van deze diertjes) wordt ongeveer 3 jaar oud.
De bekendste mol is natuurlijk Momfer. We kennen deze sigaren rokende mol (wij vijftigplussers) uit de Fabeltjeskrant. Oorspronkelijk komt hij uit de Limburgse mijnen. Mét zuidelijk accent. Zijn gezondheid is niet al te best. Hij loopt dan ook kuchend rond door het dierenbos. De ‘mol’ uit het programma Wie is de Mol? Is een spannende onbekende infiltrant. Bij de maffia noem je een mol een rat. In de muziek is het een teken dat je plaatst op de notenbalk als je de toon met een halve toon wilt verlagen. Mollen is iets kapotmaken
Geef een antwoord