Lymfeklieren. De eerste bloedonderzoeken en de afspraak met de internist. Super snelle acties van het ziekenhuis brengen alles toch nog in een onverwachte stroomversnelling.
Lymfeklieren
Afgelopen week de eerste afspraken in het ziekenhuis gehad. Bij de informatiebalie mijn BSN nummer laten verifiëren zodat ik een pasje kon krijgen van het UMCG. Ik moest die dag toch heen voor een bloedonderzoek voorafgaand aan het eerste consult. Perfect geregeld. Vriendelijke dames die nog een aantal dingen controleerden alvorens ze het pasje voor me afdrukten. ‘Telefoon in noodgevallen’ genoteerd en email en telefoongegevens aangevuld. Nu kan ik met DigiD inloggen op ‘Mijn-UMCG’. Dit digitale systeem is voor mij perfect. Je ziet van alles. Uitslagen en afspraken.
Bloedonderzoek
Lopend verder naar de prikpoli. Toen ik binnenstapte zag ik een hele wachtkamer vol. Schrik in de benen; herinneringen aan het uren wachten tijdens de afspraken voor mijn moeder bij oogheelkunde. Vrolijk blijven en vriendelijk blijven glimlachen. De dame achter de balie verwerkte snel de digitale (vooraf) aanvraag en gaf me een volgnummer. Ik mocht gaan zitten. Per vijf tegelijk (minstens) werd iedereen opgeroepen via een groot en duidelijk scherm. Het ging als een speer. Je zag je nummer en een bijbehorende letter. In dat betreffende kamertje werd je verwacht. Kind kan de was doen. Ik trof vervolgens een uiterst vriendelijke en vrolijke dame aan die me een aantal buisjes bloed afnam en binnen een paar minuten was ik weer buiten. Via de rode lijn en duidelijke borden.
Bezoek internist
Getroffen met de arts. Dat scheelt voor mij al de helft. Een vrolijke, jonge en toegankelijke dame die me meer dan een uur lang het hemd van het lijf vroeg. Het hemd moest ook letterlijk van het lijf natuurlijk om verdere onderzoeken te doen. De lymfocyten waren iets verhoogd; geen duidelijke verklaring voor dus verder onderzoek gestart. Volgende week krijg ik echo’s en een röntgenfoto van mijn longen. Weer verder bloedonderzoek natuurlijk; veelal om dingen uit te sluiten. Ik hoop nog steeds dat er iets heel onschuldigs aan die nog steeds opgezette klieren, ten grondslag ligt.
… wordt vervolgd
Dat was boffen dat je afspraken al hebben plaats gevonden en dat je een fijne arts hebt. Dat scheelt al een hele boel. Je moet natuurlijk vertrouwen hebben in je dokter. Nu nog de echo en de röntgenfoto en je bent weer een stukje wijzer.
Veel succes!!!!!
Oh, wat ‘n zenuwslopende tijd ga je tegemoet. Ik hoop dat het allemaal meevalt en wens je heel veel sterkte!