Kerstrit LRCH 2017 eindigde in de gevangenis

Kerstrit LRCH 2017. Landrover Club Holland. Op zondag 10 december in een enorme kolonne door Friesland en Drenthe. Starten in Wolvega op de Drafbaan en finishen in Veenhuizen; met snert in de gevangenis. Een parkeerplaats vol Landrovers met heel veel modder.

Start in Oranjewoud

sfeervol en erg gastvrij

Onze (eigen) start was in de statige bossen van Oranjewoud. We hadden een kamer geboekt in Hotel Tjaarda. Vrienden getroffen die dezelfde hobby hebben als wij. Landrover rijden en samen port drinken. Vandaag een (bijna) thuiswedstrijd; nauwelijks een uurtje vanaf Harkstede.  Hotel Tjaarda is een aanrader. Prachtig gelegen onder de rook van Heerenveen. We lazen dat het hotel al bestaat vanaf 1834 en dat de koninklijke familie hier ook regelmatig vertoefde. Wij waren onder de indruk van de gastvrijheid en het heerlijke eten (en port).

Kerstrit LRCH 2017

duurzaam versieren …

Zondagochtend de wekker gezet. Tussen de witte kerststerren door vorstelijk van de trap, om de menselijke accu op te laden tijdens een uitgebreid ontbijt (zonder port). Koffers pakken, tanden poetsen en op de parkeerplaats de auto versieren. Niet zo uitbundig als we wel eens gedaan hebben. Ons zelfbedachte thema was ‘back to basic’. Maatschappelijk verantwoord versieren.

Drafbaan Wolvega … binnen

Op de drafbaan in Wolvega (Weststellingwerf) werden we welkom geheten. Strak georganiseerd. Wat een uitstraling; wat een allure. Parkeren aan de rand van de baan. Niemand reed elkaar in de weg daar waar anders op de zaterdag paardenraces worden gehouden. We kregen duidelijke en vooral vrolijke instructies van de vrijwilligers die daar uren voor in de kou stonden. Petje af.

prachtig versierd

Roadboek

… bolletje pijltje

Koffie met koek, een roadboek en een korte toespraak. Binnen was het nog mooier dan buiten. Toch gingen we snel weer naar buiten om foto’s (en filmpjes) te maken van al die prachtige auto’s. Nieuwe Range Rovers en hele oude Defenders werden voor eeuwig vastgelegd. Bestuurders uitgedost als Kerstmannen van de toekomst. Na een ereronde konden we de baan verlaten en het roadboek openen. Het bolletje-pijltje verhaal kon beginnen.

honderden langs de drafbaan in Wolvega

Maar met een navigatie-app. op de telefoon wist ik dit jaar mijn weg aardig te vinden. De meters aftellen werd een peulenschilletje. We reden door dorpjes waar we nog nooit van gehoord hadden. De lokale koeien keken verbaasd als we door enorme blubberpartijen manoeuvreerden. Onze Discovery was goed geprogrammeerd.

Fochteloo

de een nog mooier dan de ander

Dwars door het landschap van het Drents-Friese Wold (Wateren, Oldeberkoop, Zandhuizen, Oldeholtpade, Vledderveen etc.). In dit Drents-Friese hoogveengebied (zo groot als Utrecht) ligt ook Fochteloo. Tussen Appelscha en Fochteloo vind je uitgestrekte bossen, heidevelden en zandverstuivingen. Pas laat werd in dit gebied een beperkt kanalenstelsel aangelegd zodat veel veen is blijven liggen. Dit gebied wordt natuurlijk in stand gehouden en is beperkt toegankelijk; wij mochten wel door de bossen maar niet over het beschermde heidegebied. Terecht natuurlijk. Je wilt je wildroosters niet aan gort gereden zien. De vogels die daar overwinteren zitten niet te wachten op van die Landrover-gekken.

Gevangenis

gevangeniscomplex Veenhuizen

Aan het eind van de middag kwamen we aan bij het gevangeniscomplex in Veenhuizen. Indrukwekkend om al die gebouwen met tralies en enorme hekken,  te zien. Wie zouden daar zitten? Wat hadden ze uitgevreten? Het sneeuwde inmiddels en dat gaf weer net dat extra stukje sfeer aan deze toch al prachtige kerstrit. Bij de clubwinkel stonden vuurkorven en vrolijke mensen. Ik moest heel nodig plassen en ging redelijk snel langs het museum, de bussen waarin criminelen werden vervoerd en een gepantserde auto.

Snert of erwtensoep

vooral veel modder

De parkeerplaats bij het gevangeniscomplex raakte snel vol. Een grote kudde bemodderde auto’s bij elkaar. Met en zonder kerstbomen, met en zonder lampjes. Geweldig. Als je er langs loopt weet je dat er exemplaren tussen zitten die in de Sahara hebben gereden. Die kamperen met een tent op het dak en grote lieren aan de bumpers. Scheppen achterop. De stickers vertellen avonturen. Wij gingen lopend over het gevangenisterrein op zoek naar iets warms. Als je je roadboek inleverde kreeg je muntjes voor drinken en een kom snert of een broodje knakworst. Samen napraten en afscheid nemen.

alvast fijne feestdagen

Wie de mooiste auto had vandaag weten we nog niet. Dat zullen we op de clubpagina gaan lezen. Je scoort dan eeuwige roem. Dat wij dat niet zijn weten we zeker. Maar dat het ieder jaar een succes is weten we wel zeker.