Jezelf. Hoe kijk jij naar jezelf? Heb je regelmatig het gevoel dat er iets mist maar dat je niet weet wat? Het zou toch zo moeten zijn dat je iedere dag wakker wordt met een glimlach op je gezicht. Of niet soms?
Praten met jezelf
zie je een kikker of een vlinder in de spiegel?
Iedere dag heb je een gesprek met jezelf. In de auto, op de fiets en tijdens het tanden poetsen. Soms luister je aandachtig maar soms wil je je eigen woorden niet horen. Je wilt niet stilstaan bij jezelf. Je hebt geen tijd voor jezelf. Na het douchen snel kleren uit je kast trekken en besluiteloos voor de spiegel staan. Lange broek, rok of jurk. Je krijgt vandaag geen antwoord van jezelf. Het valt niet altijd mee om geconfronteerd te worden met vergankelijkheid en de snelle onvoorspelbare wereld.
Jezelf vinden
Soms denk ik dat ik mezelf heb gevonden, soms denk ik dat ik weet waar ik blij van word. Dan ben ik er van overtuigd dat ik weet dat ik mijn kansen pak en dat ik op de perfecte manier in actie kom. Helaas is dat niet altijd zo. Soms zijn er omstandigheden die maken dat het me niet lukt om positief te blijven. Dan is er onzekerheid, angst en pijn. Ik moet er op die momenten moeite voor doen om er in te blijven geloven dat ik de moeite waard ben. Dat ik best wel een vrolijke en lieve vrouw ben die geeft om de mensen om haar heen. De omstandigheden zijn echter af en toe bikkelhard, koud en bitter. Hoe houd je je hoofd dan boven water?
Blote voeten en bloemkool
heel veel knuffels
Op die momenten denk ik aan de kleine details en pep mezelf op. Het gesprekje van vandaag met een lieve collega die een verdrietig bericht kreeg doet me goed. Of het opgetogen verhaal van een hele vrolijke collega die net een andere baan heeft gekregen. Ze vertelt me met een stralende glimlach over haar ouders en haar gezin. Iemand anders gaf me zo maar spontane complimenten over mijn getoonde inzet. Kostbare knuffels die ik krijg van mijn kinderen en lieve vrienden die op zaterdag tijdens een actie van het werk bij me komen kijken. De zoen en de warme blik die ik iedere dag van P. krijg als we elkaar na een dag hard werken weer zien. Ook al staat er bloemkool op het menu en loop ik op blote voeten in een oude joggingbroek door de keuken.
Ietwat oubollig blijf ik dan ook maar zeggen dat ons gesprek met een goed glas wijn, voor mij van onschatbare waarde blijft.
Hamerslag
de zoveelste hamerslag
Na redelijk wat tegenslagen de afgelopen weken en nieuwe tegenslagen die gisteren als een hamerslag binnenkwamen, krijg ik van een onverwachte kans toch weer energie. Het negatieve en drukkende gevoel weet ik weer uit mijn systeem los te peuteren. Overleven en de rest omarmen. De kou, de wind en de regen van vandaag deren me niet. Ik klim in de telefoon om allerlei instanties in beweging te krijgen en weet me goed te verwoorden. Ik voel me moe en lichtelijk uitgeput maar tegelijkertijd sterk. Sterker dan ooit tevoren.
Hoe ga jij om met jezelf? Hoe ga jij om met tegenslagen?
Hai, ik heb PTSS. Opgelopen door nare ervaringen in mijn jeugd.
Gelukkig voor mij, krijg ik hulp in de vorm van therapie. Een van de eerste dingen die ik geleerd heb is ‘wat is er wel’. Zoals kijken naar een zonsopgang, genieten van mijn avondeten, zorgen voor mijn beestjes. Daar haal ik kracht uit en de zin om te leven.
Volgens mij doe jij dat ook, zoals de gesprekjes met je collega’s waarderen en het samenzijn met je man.
Neem wel rust. Je uitgeput voelen kan ervoor zorgen dat je je nog vervelender gaat voelen. Sterkte de komende tijd. Grtjs.
Ja daar heb je gelijk in. Ik ben van mezelf redelijk positief ingesteld en weet (door schade en schande) dat er altijd wel weer een oplossing ergens voor is. Soms moet je ook gewoon loslaten en verder gaan. Genieten van datgene dat er wel is zoals jij dat heel mooi zegt.