Inbreken. Stel je voor er wordt bij je ingebroken. Ik heb het eens weer in mijn naaste omgeving meegemaakt. Het heeft veel impact.
Inbreken
Inbreken
Ooit … zo’n 30 jaar geleden, is er bij ons ingebroken. In de ochtend de koffers in de auto en op vakantie. ’s Avonds was het al raak. Soms houden ‘ze’ het netjes maar soms heb je te maken met het type mens met de hersenpan van de gemiddelde gehaktbal. Die trekken alles overhoop, vernielen je spullen en laten een enorme ravage achter.
Het heeft daarom dan ook veel impact op je. Je voelt je minder veilig en het vertrouwen in anderen daalt drastisch. De eerste tijd slaap je onrustig en kijk je argwanend om je heen. Is er wat gestolen wordt het nog een gradatie erger. In 2022 zijn er ruim 21.000 inbraken gemeld bij de politie. De helft van deze groep slachtoffers heeft last van angst.
Ingebroken
Daar blijft het dan niet bij. De schade heeft ook enorme impact. Per geval kan de schade in de duizenden euro’s lopen; bij een kwart van de slachtoffers werd er voor maximaal 600 euro gestolen. Meestal gaat het om contant geld. Niet alles wordt vergoed door de verzekering daardoor raken mensen zelfs in de financiële problemen. Om je schade te verhalen moet je politie bellen. Soms wordt de recherche ingeschakeld. Je verzekering wil ook dat je aangifte doet. Logisch.
Tips tegen inbrekers
Ze houden er niet van om gezien te worden. Zorg dus voor verlichting buiten; lampen met een bewegingsmelder bijvoorbeeld. Geen struiken om het huis waar ze zich achter kunnen verschuilen. Zet je containers en een eventuele ladder binnen. Zorg voor degelijk hang en sluitwerk en laat een alarmsysteem aanleggen. Timer op je binnen verlichting en laat het huis vanaf buiten een bewoonde indruk maken. Mochten ze dan toch binnen zijn geweest … bel dan direct de politie. Blijf overal vanaf en breng jezelf vooral in veiligheid als je niet weet of ze er nog zijn. Vermijd confrontatie maar probeer (het liefst op afstand) de lampen aan te doen. Bel 112. Let er ook op dat je je post niet laat opstapelen als je op vakantie bent. De trucs van het plakband op je sleutelgat of het takje tussen het kozijn bestaan helaas nog steeds. Blijft alert en laat de buren weten dat je niet thuis bent.
Blokkeer bankpassen en creditcards (alarmnummer dus altijd ergens paraat hebben) en maak zo veel mogelijk foto’s. Breng je verzekering zo snel mogelijk op de hoogte en vraag aan hun wat je moet en kunt doen. Schrijf op wat er ontbreekt.
Volgens mij is er maar één soort; de categorie vuile ratten. Maar volgens internet zijn er drie soorten. De gelegenheidsdief (impulsief en op goed geluk), de semi (met geweld en breekt in op bestelling, is niet kieskeurig) – en de professionele inbreker(die gaat goed voorbereid aan de slag en wil een grote buit). De rest (werkeloos, verslaaft, weinig opleiding … etc.) hoef ik niet uit te leggen. Het zijn mensen die totaal geen respect hebben voor een ander en gewetenloos hun leven doorbrengen. Triest. Helemaal als je bedenkt dat hier ook een moeder, een vader en misschien zelfs nog wel grootouders bij horen.
ps: om privacy redenen en omdat er een onderzoek loopt, laat ik in het midden waar is ingebroken.
Ja, het moet echt heel naar zijn wanneer er iemand bij je heeft ingebroken. En ook als het geen ravage is en er niet veel is weggenomen blijft het traumatisch. Ik heb het gelukkig nog nooit zelf meegemaakt.
je gevoel van veiligheid is in één klap weg. toen ze ooit (lang geleden) bij ons hadden ingebroken heb ik het hele huis schoongemaakt. alleen al het gevoel dat iemand aan je spullen heeft gezeten. bah.
Ook wij hadden tijdens onze vakantie ongenode gasten.
Naast de schade welke meer is dan werd meegenomen, waren deze niet zo slimme figuren , ook lui. Ze vergaten namelijk om de vriezer weer achter hun zitvlak dicht te doen. Kan je, je voorstellen welke stank er na 2 weken in ons huis hing? De maden kropen over de vloer.
je hoort de meest verschrikkelijk dingen. laatst met iemand gesproken waar ze uit frustratie (niets gevonden) de ketchup tegen de muren hadden gegooid. bijzondere mensen.
Dat er ongenode gasten bij jou binnenkomen is inderdaad geen ervaring die je bij je koude kleren afglijdt. Het is ca 45 jaar geleden dat mij iets vergelijkbaars overkwam; was op een zaterdagmiddag dochterlief even ophalen van haar padvinderij en kom terug en zie de achterdeur wagenwijd open staan en even later blijkt dat ook bij de voordeur. Waarschijnlijk heb ik die lieden overlopen, want er was niks vermist, maar het gevoel van onveiligheid is lang blijven hangen.
verschrikkelijk. ga een baan zoeken denk ik dan maar blijf van andermans spullen af.
In mijn vorige huis is er in de 40 jaar een maal ingebroken en toen woonde ik er alleen. Ik hoorde geluid en ging naar beneden, kon nog net iemand de trap naar de uitgang zien nemen, voor ik beneden was al schreeuwend was hij al de hoek om. Ik was zo vreselijk kwaad en heb enorm staan vloeken, de buurman hoorde me zei hij en het waren geen gehorige huizen. Mijn tas was weg en in paar laatjes was gerommeld maar dat lagen alleen papieren.
Tas werd in het bos teruggevonden, alleen de inhoud van portemenee 35 euro was weg, pasjes zaten er nog in en de 50 euro noodgeld achter een foto in agenda zat er ook nog in.
Achteraf denk je wat onvoorzichtig naar beneden te lopen.
wat verschrikkelijk. ja misschien niet handig maar ik denk dat je in zo’n situatie in een soort van reflex handelt. ik blijf het verschrikkelijke verhalen vinden.