Ierland (Eire) is voor ons, het land van veertig tinten groen. Adembenemende vergezichten, ruige rotspartijen aan de kust en een mystiek binnenland. Onze tochtjes met onze voormalig Captain Slow waren voornamelijk in de buurt en vanuit de omgeving van Dublin. Voor ons een lang weekend cultuur snuiven en ontspannen.
Cultuur en navigeren in Ierland
De Ieren zijn afstammelingen van de Kelten. Daarom spreken ze, net als de inwoners van Schotland en Wales, dezelfde taal. Het Gaelic. Dit zie je o.a. terug op de verkeers- en straatnaamborden. Tenminste als ze er staan. Tijdens onze ritjes kwamen we er achter dat op veel kruisingen gewoon geen borden staan. Je hebt soms geen idee waar je bent. Als je stopt komt er direct iemand vragen of je ‘lost’ bent. Ze wijzen je maar al te graag de weg. Het liefst de route naar de dichtstbijzijnde pub. Na een laatste update van onze tomtom bleek Ierland digitaal verdwenen. Daar kwamen we te laat achter. Navigeren met offline kaarten op mijn telefoon was ter plekke de enige optie. Leermomentje, omdat het bereik ter plekke erg slecht is.
In de traditionele pubs wordt niet alleen Guinness gedronken maar ook gefilosofeerd over het bestaan en gesproken over de politiek. De bediening is vrolijk en super klantvriendelijk. Je kunt er heerlijk eten en luisteren naar traditionele muziek. Net een soort grote huiskamer. Wel met de kanttekening voor de warmbloedingen onder ons, dat de kachels erg hoog worden opgestookt binnen. We hadden ook stomende radiatoren op de hotelkamers. Zorg dus altijd voor een kamer met openslaande ramen.
Geloof en oorlog
Na het bezoek van Sint Patrick (symbool klavertje drie) bekeerde bijna het hele land tot het Katholieke geloof. Kerken en kloosters rezen bij wijze van spreken als ‘paddenstoelen’ uit de grond. De Vikingen gaven het Ierland van vandaag vorm. Limerick, Cork, Waterford, Wexford, Arklow en Wicklow hebben allemaal een “Viking-oorsprong”. Zij beïnvloedden de zeevaart, de scheepsbouw en ze sloten Ierland aan op een handelsnetwerk dat zich uitstrekte van IJsland tot Turkije en de Oostzee. Het waren dus niet alleen plunderende rovers. Dus de reputatie van de Vikingen als buitensporige geweldenaars is onterecht.
Koning Henry III (1207 – 1272) scheidde zich af van Rome en stichtte tot overmaat van ramp een eigen, Protestantse (Anglicaans) kerk. De periode waarin hij regeerde werd gekenmerkt door veel geweld. Zijn buitenlandse beleid kostte ook nog eens veel geld. Hij dwong de bevolking zich te onderwerpen en dwong de Kelten hun land af te staan. Grote gebieden werden door hem aan Schotse (protestantse) kolonisten gegeven. De basis voor een eeuwenoud conflict was gelegd. Je kunt je dit niet meer voorstellen als je over de muur van een ruïne leunt of over de enorme rotsblokken stapt.
Gele brem
Het eiland is ongeveer 70.000 m2 groot (ca. 2 x Nederland) en is dun bevolkt. Je vindt er bergachtige landschappen, met in het midden een grote laagvlakte. We reden langs meertjes, uitgestrekte veengebieden en prachtig groen. Veel tinten groen. Wij waren onder de indruk van de maanlandschappen in de Wicklow-Mountains, de eindeloze gekleurde hellingen en de uitbundig bloeiende gele brem tussen grijze rotsblokken. Alles op nog geen half uur rijden van Dublin. Je raakt hier niet snel uitgekeken.
We zijn talloze keren gestopt om over de stenen te klauteren en om fotogenieke plaatjes te schieten. Pubs of restaurantjes zie je in dit uitgestrekt gebied niet snel. Auto’s kom je nauwelijks tegen (wel een paar irritante MAMILs … / middle-aged-men-in-lycra). De zon betoverde gelukkig dit intens mystieke landschap. Wat een kadootje in deze oase van rust. Die helmen en dikke buiken van de infantiele ‘mamils’ waren we snel vergeten toen we onze weg vervolgden naar het betoverende Glendalough.
Oostkust
Howth, Dun Lagohaire, Bray, Wicklow en Greystones zijn veelal slaperige vissersdorpjes met winkeltjes en restaurantjes. Ook hier vielen de Vikingen vroeger al binnen. Je voelt de elegantie uit lang vervlogen tijden (Victoriaans) en ziet (en ruikt …) de kleurrijke vissersboten aanleggen om hun vangst van de dag af te leveren. Vier stoere vissermannen op een paar vierkante meter. Geen geschreeuw, gewoon prettig samenwerken met een sigaret tussen de lippen. De stoep schoonvegen en de vis met een kleine lier op de kade hijsen. Wij stonden op een afstandje te kijken. Later liepen we verder de pier op en konden genieten van het magnifieke uitzicht over de Ierse zee. Even een portie zeelucht snuiven. Ruige kliffen, sfeervolle huisjes en beschutte inhammen. In Bray en Dun Laghohaire kun je flaneren over de promenade. Het is er allemaal. Geen rijen strandstoelen met zwetende toeristen.
Al met al kun je in Ierland vele kanten op. Met de auto, op de motor maar zeker ook met het openbaar vervoer. Proeven van het stadsleven in Dublin (zie mijn volgende ‘reizen’ blog) of een van de andere grotere steden. Als je van de stilte houdt, kun je je laten betoveren door het ruige kustgebied of het binnenland met z’n veertig tinten groen.
Whiskey heeft meer mensen gedood dan geweerkogels. Toch waren de meesten liever vol whiskey dan vol lood.” (Logan Pearsall Smith)
Moet het niet Henry VIII zijn?
nee … ik heb ook een paar keer gekeken en gecontroleerd maar er waren dus nog meer van deze bizarre Henry’s … Volgens mij was Henry VIII nog erger dan dit serienummer.