Handtas. Goedkoop, duur en heel erg duur

Handtas. Iedere vrouw heeft diverse exemplaren tassen in haar kast.  Niet alleen je hakken of je lippenstift zijn vrouwelijke symbolen maar zeker ook die ene tas.

Handtas

De vorm, de grootte, de inhoud .. het gaat om veel dingen als je een tas aanschaft. Waar ga je de tas voor gebruiken en bij welke kleren of bij welke gelegenheid gebruik je je tas? De Birkin-tas van Hermès is ontzettend duur en ook uniek omdat ze op maat worden gemaakt. Je komt op een wachtlijst van meer dan vijf jaar en betaalt al snel meer dan 10.000 euro. Geruchten zeggen dat er Birkin-tassen zijn waar je meer dan een kwart miljoen voor betaalt. Natuurlijk heb je de Chanel, Dolce & Gabbana en LV (louis vutton) tassen. Als je in een dergelijke winkel wilt, staan de beveiligers bij de deur. Geschikt voor de jetset, maar niet voor mij. Bij het Kruidvat of de Action kun je soms al een tas voor minder dan 20 euro scoren. Dat is toch ook leuk?

Mannen nemen hun bankpasje mee en stoppen hun sleutelbos in de broekzak.  Wij zijn altijd bezig met de inhoud van onze tas. Nemen we een kleine tas mee of een grote? Kleine hengsels of lange die we om ons heen kunnen hangen, studentikoos en goed voor je rug. Zo’n hengsel is de verlenging van je (vrouwen)arm. Wellicht sleep je van alles mee en zijn overal (nou ja overal …) op voorbereid. Mobieltje met oplader, portemonnee, zakdoekjes, mondkapjes, huissleutels, tandenborstel, pijnstillers, pleisters, pennen en make-up. Kleine hengsels aan een grote tas zijn super onhandig.
Op dit moment heb ik een redelijk klassiek model. Middelgroot met lang hengsel; geraffineerd maar niet opvallend, van stof.  Ach, we kennen allemaal de tas die je cadeau krijgt of de mooie tussendoortassen van Zara. Wel af en toe even schoonmaken (niet in de wasmachine). Op je tas zitten meer bacteriën dan op een gemiddelde wc-bril.

Hulpmiddel

hulpmiddel

Voor mij is een tas een soort hulpmiddel. Als ik de deur uitga, pak ik mijn tas. Daarin zit alles wat ik gedurende een boodschappentoer of winkelmiddagje nodig heb.  Vooral pleisters. Ik heb nogal vaak last van blaren, vandaar. Het liefst zou ik alleen maar leren tassen kopen (en gebruiken). Maar leer is vaak heel erg duur dus kies ik liever voor een paar neppers dan voor één dure, leren. Leer is duurzaam, stijlvol en gaat vaak een leven lang mee. Naarmate je ze vaker gebruikt, worden ze steeds mooier. Makkelijk te onderhouden en schoon te maken bovendien. Uit onderzoek blijkt dat we tussen de 50 en 150 euro betalen voor een tas. De clutch is de minst populaire tas (lastig vast te houden) en de duurst gemaakte ooit kost zo rond de 3 miljoen euro.

Je schoudertas mag nooit zwaarder zijn dan 10 procent van je eigen lichaamsgewicht. Het maakt niet uit hoe je die handtas draagt. Wissel wel regelmatig of tussen je schouders en kies een zo breed mogelijk hengsel. Een rugzak daarentegen mag twintig procent van je lichaamsgewicht zijn. Wel vastbinden rond je middel om de belasting goed over je lichaam te verdelen.

Geschiedenis van onze tassen

Vroeger gebruikte men houten koffers bij het reizen. Loodzwaar natuurlijk en moeilijk hanteerbaar. Marktkooplieden en vrouwen droegen buidels met muntstukken of kleine doosjes om hun nek. Later ontwikkelde zich dat tot een schoudertas. Als we nu reizen pakken we onze koffers of laden ons kleding in een weekendtas.  Te koop in verschillenden soorten en maten (en materialen). De heuptas heb ik eigenlijk nooit gebruikt. Onhandig en niet flatteus. Voor mij althans. Nu hebben grote merken zoals Prada en Gucci hun eigen heuptasjes in de collectie.

… een vrouw besteedt gemiddeld 76 dagen van haar leven aan het zoeken naar spullen in haar handtas …