Hand in hand of arm in arm. Is dat klef? Sommigen vinden van wel. Ik vind het gezellig; volgens de wetenschap is het gewoon goed voor je.
Hand in hand of arm in arm
Hand in Hand
Tijdens het wandelen houd ik graag de arm vast van mijn lieve P. Naast dat ik het fijn vind om hem naast me te voelen is het ook vertrouwd en veilig. Hoe vaak hij mij al niet van een valpartij heeft behoed, is niet meer op één hand te tellen. In Italië een paar keer en thuis regelmatig. Ik heb dan mijn aandacht bij alles behalve daar waar ik over heen loop. Aanraken is sowieso een ‘hobby’ van me. Een leven zonder knuffel of iemand even vriendschappelijk aanraken is toch niet denkbaar? Lopen we in het ziekenhuis en verwachten we spannende berichten, is een stevige handdruk fijn. Het geeft op de één of andere manier een soort van veiligheid en ultieme kracht.
Emotioneel
tegen de pijn
Je hand vasthouden kan helpen tegen pijn. Ook geestelijke pijn zoals ik in de 1e alinea al omschreef. Het binnenlopen van het ziekenhuis na een spannend onderzoek is fijner als iemand je stevig aan de arm houdt, of je hand pakt. Je voelt aan de warmte, kou of zweterigheid van die andere hand, hoe het gaat. Samen delen.
Misschien voelt het als een soort van comfort; vergelijkbaar met de arm om je heen als je moet huilen (dat doe ik ook regelmatig … bij vreugde en verdriet). Volgens wetenschappers gaat er op dat soort momenten oxytocine door je lijf. Oxytocine is ook wel het knuffelhormoon. Het zorgt voor genegenheid, verbinding met je partner en geeft ook nog eens vermindering van stress. Je lichaam maakt minder stresshormonen aan als je de hand van je partner stevig vasthoudt. Een ultiem teken van liefde en gevoelde empathie.
Bloeddruk
goed voor je bloeddruk
Op deze manier wandelen blijkt zelfs goed te zijn voor je bloeddruk. Je hartslag zakt en je bloeddruk zakt gezellig mee. Bij mij geeft het een soort van rust en veiligheid. Als mensen denken dat het klef is, laat ze dan maar lekker denken. Ik vind het redelijk bijzonder dat je los van elkaar loopt. Soms is het even onpraktisch om zo dicht bij elkaar te lopen maar als het even kan voel ik graag een stevige arm. Gelukkig is dat wederzijds.
Kinderen
Veilig en vertrouwd
Het vasthouden van handen is aangeboren gedrag. Baby’s krullen als een soort van reflex hun kleine knuistjes om je vingers. Als je later met je kinderen de straat oversteekt, leer je ze je hand vast te houden. Je geeft op dat moment al aan dat dit een soort van veiligheid is.
In een traumatische situatie zou je zelfs de hand van een vreemde kunnen vasthouden.
Je kunt elkaars hand op verschillende manieren vasthouden natuurlijk (losjes verstrengeld of stevig bijvoorbeeld). Als je verliefd bent, houd je elkaar wellicht anders vast dan als je na vijfentwintig jaar bent getrouwd. De manier waarop is niet belangrijk. Gewoon lekker vasthouden.
Hand in hand lopen. Dat is niets voor mij en mijn partner. Wij hebben verschillende loopritmes en dan voelt hand in hand lopen niet plezierig aan. Terwijl het met de kleinkinderen heel goed kan en fijn is.
Ook een arm om de schouders, wij krijgen het niet voor elkaar . We maken er wel eens grapjes over dat we misschien toch niet bij elkaar passen zelfs na 47 jaar huwelijk.
Dan passen jullie vast op een andere manier bij elkaar toch? Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde …
Net als Astrid lukt het manlief en mij niet om hand in hand of arm in arm te lopen. Vind het vreselijk en heeft niet iets met klef te maken, maar gewoon onhandig. We botsen tegen elkaar, de een loop sneller dan de ander… geen succes. We hebben het ook nooit gedaan in de 23 jaar dat we samen zijn.
geluk zit em gelukkig in andere dingen … vooral als je in loopsnelheid verschilt lijkt het me super onhandig