Geldwolf; kille be(af)rekeningen na een erfenis

Moeite om benzine te betalen

weinig geld

Als je wat meer in te komen hebt, ga je misschien ook wel wat makkelijker om met het niet declareren van onkosten die je bij de afhandeling van een erfenis maakt. Wij zouden nooit in ons hoofd halen om ook maar één cent in rekening te brengen, maar er zijn mensen die dat wel doen. Blijkt. Die willen de uren die ze in het huis van hun overleden ouders aan opruimen besteed hebben, zelfs betaald hebben.  Uren schrijven voor het verwijderen van de plafondlampen. Ze sturen dan een nauwkeurig gespecificeerde rekening met bijvoorbeeld zelfs een vermelding van ‘inkomstenderving’ naar de notaris. Geldwolfgedrag van de bovenste plank.

Het zou natuurlijk kunnen dat die erfgenamen weinig in te komen hebben of een baan hebben die weinig betaalt. Het kan ook zijn dat ze enorme schulden hebben, werkeloos zijn, parttime werken en geen geld hebben voor de benzine bij het op en neer moet rijden naar het lege huis. Ik had het nog nooit meegemaakt. Meestal wordt er achter de schermen gewoon hard (samen) gewerkt in een tijd van verdriet en gemis. Ruzie of niet; gewoon met respect naar elkaar.

Praten over geld met een geldwolf

schaamte kennen ze niet

Deze simpele, egoïstische soms ietwat naïef ingestelde zielen zijn vaak mensen die aan de hele wereld willen laten zien hoe goed ze zijn. Hoeveel uren ze gewerkt hebben, hoeveel vrije tijd zo’n nalatenschap wel niet heeft gekost. Die drukken liefde en toewijding in geld uit.  Die verkopen alle familiespullen van waarde op internet. Al die contanten glijden lekker in de binnenzak. Dit zijn ook de mensen die eindeloos spreken op een crematie. Die zichzelf in een goed daglicht willen zetten ten koste van anderen.  Ik heb zelfs meegemaakt dat in zo’n (ellenlange) narcistische toespraak een lid van de familie (broer) gewoon niet werd genoemd.  Zuchtende mensen in de zaal omdat het allemaal zo lang duurde. Luisterend naar een buiten proportioneel betoog over de ultieme liefde tussen ouder en kind. Onrealistisch; maar dat wist iedereen.  Zelfkennis kent een geldwolf niet blijkt maar weer. Wij wisten dat die broer uren (achter de schermen) ervoor heeft gezorgd dat alle administratie in orde kwam. Vaak contact had met de notaris om alle belastingaanslagen netjes af te handelen, klusjes in huis waar niemand over sprak. We weten ook dat hij daar geen cent voor heeft gevraagd. Logisch toch? Want zo hoort het.

Afwikkeling nalatenschap

vuilniszakken declareren

Zo’n afwikkeling neemt tijd in beslag. De één wil het zelf doen, de ander laat een bedrijf komen en schakelt een notaris in om gezeik te voorkomen. Als je last hebt van je rug kun je zelf niet slepen of als je alles duur vindt, heb je er niets voor over en breng je allerlei argumenten te berde om vooral geen geld uit te geven aan ondersteunende diensten.  De rekening van de notaris zal dan bijna fysiek pijn doen stel ik me voor. Stel je voor dat je de rekening van de makelaar ook nog moet betalen in deze tijd van huizenverkoopgekte waar je nu wel heel erg je voordeel mee hebt gedaan.

Meestal heeft zo’n type geldwolf allerlei (voor)oordelen maar komt zelf niet met een ander voorstel.  Heel soms, in zeldzame gevallen zie je dus zo’n rekening (declaratie) voorbij komen.  Zwart op wit beschreven hoeveel tijd het heeft gekost om vuilniszakken te kopen waar de kleding in is vervoerd, de gederfde inkomsten op de declaratie van de dag waarop bijvoorbeeld je moeder is overleden.  Je zou zelfs kunnen verwachten (wij niet) dat ze de uren die kinderen, vrienden en vriendinnen in rekening hebben gebracht betaald willen hebben. Dat is natuurlijk een leugentje om bestwil; want echte vrienden vragen geen geld als ze je helpen. Je kinderen moet je gewoon af en toe verrassen met een gezellig geldbedrag toch? Erfenis of niet; verwen je kinderen af en toe met de zogenaamde ‘warme hand’.

Dit was mijn kennismaking tot nu toe met de zogenaamde geldwolfjes. Wie kent ze niet? Wie heeft er ook bizarre ervaringen bij de afwikkeling van een nalatenschap?