Eetgeheimen en levensvragen. Vertel eens iets over jezelf. Maar het lastig om zo maar iets op papier te zetten. Nu zag ik in een tijdschrift een soort vraaggesprek. Die heb ik dan maar vrijblijvend bewerkt met knippen en plakken. Deze vragen gaan vooral over eten. Past heel goed bij mij.
Van kroket tot kaviaar
Levensvragen en geheime genoegens: Slagroomyoghurt met een beste klodder advocaat en nog eens extra slagroom. Superzoet maar o zo lekker als ik een keer wil snoepen. Eventueel nog een lepeltje cruesli erop. Ontbijt: Koffie en een broodje pindakaas of yoghurt met (weer) cruesli; voor de vezels. Kroket of kaviaar: Liever een kroket op een broodje, met mosterd natuurlijk. Ik heb wel eens kaviaar gegeten maar vond dat niet zo speciaal.
Goeie kok: Tja. Lastige vraag. Op televisie kijk ik naar Australian Masterchef met Matt, Gary en George. In onze vriendenkring hebben we een aantal heel goede koks. We genieten gelukkig regelmatig van hun kookkunsten. Succesgerecht: Fricassee van kip.
Onmisbaar in de keuken: Onze 5 pits kookplaat en een goede snijplank. Sinds kort heb ik verschillende kleuren snijplanken (kunststof en hout). Vlees, kip en groenten apart. Bang voor kruisbestuivingen.
Laatste avondmaal: Stamppot zuurkool met paturain, spekjes en rookworst.
Levensvragen en eetgeheimen
Kook ik? Ik kook iedere dag. Sinds ik veel thuis ben is de taakverdeling anders geworden. Gewoon praktisch. Mijn man kan ook prima koken. Ik ben nu namelijk de ’thuismanager’ en daar horen boodschappen doen en koken gewoon bij. Soms kook ik uitgebreid of ik probeer een nieuw recept.
Opeten? Ik ben dus een grootverbruiker. Heb altijd en overal trek in eten. Saai eten of een menu met 5 gangen. Ik vind alles lekker. Eten is voor mij een feestje.
Hoe ben ik opgevoed? Thuis aten we vooral gezond en gevarieerd. Mijn moeder ging vooral voor de schijf van vijf. Fruit en groente. Die had geen eetgeheimen. Niet snoepen, niet roken en niet drinken. Mijn vader werkte in ploegendienst en was maar eens in de maand een weekend vrij. Bij het brood kregen we dan iets lekkers en het avondeten werd extra gezellig gemaakt.
Bitterballen
Wat eet ik buiten de deur? Het liefst Italiaans. In Hoogezand zit een Italiaans restaurant die veel verse producten gebruikt (L’ Aragosta aan de Kerkstraat). De eigenaar is altijd vrolijk en gastvrij. Iedere dag tot de nok toe gevuld. Daar ga ik voor een pizza. Het liefst met veel gorgonzola.
Nog meer zwaktes en eetgeheimen? Bitterballen en patat. Met lekker veel mayonaise. Patat oorlog, patat speciaal. Ook hier vind ik alle variaties even lekker. Als je dan fout wilt eten moet je het ook goed doen.
Kom ik wel eens in een sterrenrestaurant? Ooit gegeten in De Vlindertuin in Zuidlaren. We kregen een ontelbaar aantal gangen op met linnen gedekte tafels, goddelijke wijnen, toegewijde bediening en verrukkelijk eten. Froukje Cazemier is recentelijk uitgeroepen tot beste gastvrouw van het jaar.
Crashdieet
Heb ik wel eens een dieet gevolgd? Je kunt het niet opnoemen of ik heb het wel geprobeerd. Zoals gezegd: goede diëten, langzame en snelle. Daarnaast crash diëten met veel sporten en het gebruik van wondermiddeltjes. Voor ieder dieet is een aannemelijk klinkende argumentatie. Bovendien met een plausibel verhaal. Uiteindelijk ben ik een redelijke dieetgoeroe. Het leidde tot wanhoop, verdriet en onnodige kosten. Uiteindelijk was ik vaak zo chagrijnig als een spin. Tijdelijk slank en later weer terug op mijn oorspronkelijke gewicht. Zo’n dieet is minder lekker dan je normaal binnenkrijgt en na een half jaar komt dit zo je strot uit dat het verlangen naar je oude voedingspatroon onweerstaanbaar is.
Laten we vooral de zomer proeven
Conclusie: Eten speelt een prominente rol in mijn leven. Stress of geen stress, ik eet altijd. Het fenomeen ‘steen op de maag’ is mij niet bekend. Bovendien is eten een feestje voor mij. Met of zonder eetgeheimen.
Het diverse keren naar beneden brengen van mijn gewicht heeft er in geresulteerd dat ik (nog steeds … of weer) veel te zwaar ben. Het afvallen is geen probleem maar het probleem dat zich na zo’n lijnperiode openbaart is niet te overzien. De discipline is er niet meer (discipline uitputting) en de kilo’s komen er daarom dus stiekempjes weer aan. Op sommige sites staat dat je jezelf kunt trainen in het weerstaan van eten. Mijn broek zakt er nog net niet van af. Maar dat komt omdat mijn kont weer iets te dik is.
Bejaard strakke kuiten
Hele bevolkingsgroepen praten niet meer over diëten maar over gezond eten; de bakjes Afrikaanse granen, en zwaar bewerkte (eiwitrijke) poeders zijn niet aan te slepen. En maar zeggen dat je je er zo goed bij voelt. Wat de resultaten van deze hippe eetgewoontes en eetgeheimen zijn zullen we pas op termijn weten. Denk je dat als je bejaard bent je blij bent met die ene periode dat je een strakke buik had en harde kuiten? Na je bevallingen (dus richting de overgang) veranderen je borsten onherstelbaar, heb je wallen onder je ogen en het streven naar een ‘killerbody’ blijft een droom. Tenslotte: ik blijf gewoon lachen en luister maar mijn eigen intuïtie. Eet daarom gevarieerd en beweeg regelmatig. Kijk niet te lang naar die BN-ers die hun werk van afvallen maken. Fulltime en vooral goed betaald. Die staan de godganse dag in de spiegel te kijken om de omvang van hun buik te meten. Met personal trainer.
Als je er niet meer bent wil je herinnerd worden om je liefde, niet om je strakke kuiten. Toch?
Laten we dan ook maar vooral veel buiten eten en de zomer proeven.
Nog niet eerder reageerde deze 65 plusser op je blogje geloof ik. Je subheader lees ik ook nu pas. Slippers passen inderdaad altijd maar ook mijn schoenmaat is er in de loop de jaren 1 meer geworden.
In veel herken ik mezelf in deze blog, hou van eten en drinken, kook graag en heb overgewicht die ook alle dieeten al heeft geprobeerd. Nu al 3 jaar aan het vastendieet (bedacht door Britse arts Michel Mosley), dwz 2 dagen per week slechts 500 kcal en de andere dagen van de week basiseten en dan kan in het weekend wat meer, bevalt me goed en blijf ook redelijk op gewicht.
Pizza is toch echt het lekkerste in een pizzeria en mij laatste avondmaal mag wel uit Roti bestaan.
Tja … 65 is ook vijftigenmeer. We staan nog midden in het leven en dragen veel kennis en wijsheid met ons mee. Daarom ook mijn blog. Voor ons ziet het leven er iets anders uit dan fashion voor 20tigers. Wij genieten en koesteren ons lichaam ook … net even iets anders. Wat eet je op zo’n 500 calorieen dag.
Een fijn stukje! Ik hou ook veel van koken en eten, tot mijn grote verdriet is mijn man vorig jaar overleden maar ik kook nog elke dag, ik dek de tafel, drink een glaasje wijn en ik geniet er ook van. De maaltijd was altijd heel belangrijk voor ons, het was een rustpunt , we kletsten en genoten. Ik ben 64 en niet dun maar ook niet dik en ik heb nog nooit een dieet gevolgd of met een hype meegedaan, wel altijd verse groenten, nooit pakjes of zakjesof gesneden spul. Mijn grootvader is 98 geworden en zei altijd”het is geen vet, het is klaar boter”?.
Groet Adriana
Bij ons is de maaltijd ook een rustpunt. Vooral de dagelijkse dingen met elkaar delen. Soms luchtig, soms met veel liefde en diepgang. Genieten van het leven. Dat zul jij door het verlies van je man alleen maar kunnen benadrukken. Ons geluk zit niet in een groot huis of een dure auto. Toch goed van je dat je dit moment voor jezelf blijft zien als een belangrijk onderdeel van je leven. Fijn dat je dit met ons deelt.
Hier ook vijftigenmeer (56 om precies te zijn). Foodlover. Ik kook graag, ik eet nog liever. Misschien doe ik hier wel ideetjes op.
… en we mogen alles eten van de huisarts … ik houd me daar dan ook strikt aan. Voor mij staat eten gelijk aan genotsmomentjes en goede gesprekken.