Druk. Drukke kinderen bestaan. Kinderen met veel energie en levenslust. Ze zijn ondernemend en slapen vaak weinig. Wees er gewoon blij mee en kijk niet alleen naar de negatieve kanten. Problemen maak je vaak zelf. Niet ieder kind heeft adhd.
Slapen en huilen
Meer dan 27 jaar geleden kreeg ik een zoon met van die mooie rode, blozende wangen. Regelmatig geveld door bronchitis of longontsteking. Al voor z’n tweede verjaardag opgenomen in het ziekenhuis. Hoesten en vaak benauwd, maar altijd blij. Roken werd bij ons in huis (op advies van het ziekenhuis) verboden. Slapen was een drama; het bijbehorende huilen nog veel meer. Uit bed het liefste, vrolijkste en charmantste jongetje van de hele wereld. Bruine ogen die niet te doorgronden waren. We begrepen de nachtelijke ellende niet en hebben er veel (heel veel) aan gedaan om wel te doorgronden waarom hij zo huilde. We zijn er nooit achter gekomen. Ziekenhuis, huisarts en alternatieve geneesheren konden ons niet uitleggen wat er aan de hand was. Na twee jaar worstelen; na ongeveer honderd verschillende ’tips and trics’ sliep hij zo maar in eens door. Zonder aanwijsbare reden.
Druk, drukker drukst
druk of gewoon actief?
Wat is nou eigenlijk druk gedrag? Alle kinderen zijn wel eens druk. Of kunnen we dit ook enthousiast of gewoon lekker actief noemen? Kinderen reageren nog veel op hun instinct. Als er iets spannends staat te gebeuren reageren ze daar op. De een wordt druk, de ander vervelend. Als een kind onrustig is of niet stil kan zitten zou het in sommige situaties een probleem kunnen worden. Dat ligt er ook een beetje aan hoe je er mee omgaat. Drukke kinderen zijn vaak snel afgeleid en doen daarom van alles en nog wat, zonder er bij na te denken. Ze eisen de aandacht op en maken ook nog eens veel lawaai. Het kan ook zijn dat ze zich vervelen en daarom niet stilzitten. Het is moeilijk. Vooral in de (vaak grote, arbeidsintensieve) klas op de basisschool. Spelen op een afgebakend stukje of stillezen is geen optie. De wereld is er om te verkennen nietwaar? Zo was ik vroeger zelf nl. ook.
Rennen, klimmen en fietsen
rennen, klimmen en fietsen
Onze zoon was heel ondernemend (nog steeds trouwens). Altijd een glimlach en altijd in voor een spelletje. Overdag slapen deed hij al na 1,5 jaar niet meer. Zonde van de tijd zag je hem denken. Die kan ik beter besteden in het spelen met lego, knex of blokken. Als de zon scheen waren we dan ook direct buiten. Rennen, klimmen en fietsen. Toen hij ruim 3 jaar was fietste hij al zonder zijwieltjes over de camping. Met een bloedgang.
Actieve kinderen hebben behoefte aan regelmaat, structuur en uitdaging. Daar heb ik me op aangepast als (destijds fulltime) moeder. Met veel liefde en toewijding. Ik was (ben) juist niet van de regelmaat, tradities en structuur. Ik was vroeger ook nogal een druktemaker. Ook ik kon niet stilzitten en had mijn mond geen seconde op de sluitstand. Ik was altijd buiten te vinden of bezig met sport. Zou je nu misschien zo niet meer zeggen maar zo kan een mens veranderen.
ga samen aan de slag
Na het slechte slapen de eerste twee jaar en alle antibioticakuren (astma) ben ik niet weer naar de huisarts geweest. Zijn actieve gedrag vond ik prima. Ik had tijd genoeg om samen met hem de wereld te ontdekken. Hij was nieuwsgierig, actief, sociaal en leergierig. Stillezen was geen optie maar kennis vergaren wilde hij het liefst iedere seconde van de dag. De waarom-vraag heb ik dan ook honderden keren beantwoord. Met liefde.
Wat doe je bij problemen (adhd)?
Als het drukke gedrag vervolgens problemen oplevert voor het kind zelf, zou je in actie moeten komen. Misschien heeft je kind ADHD. Dan zijn er vaak meer problemen dan alleen druk zijn. Is dat niet zo, zou ik het lekker zo laten. Niets mis mee. Heb contact met school en vraag of zijn gedrag aanleiding is voor slechte cijfers of pestgedrag. Bij ons was dat allemaal niet het geval. Hij presteerde buitengewoon goed op school, rende niet over de tafels maar was beleefd, behulpzaam en attent. Dat is nu ook nog zo (lees: trotse moeder).
sporten is goed voor je
Rust reinheid en regelmaat
Zorg thuis voor een rustige omgeving. Waar ik het al eerder over had. Regelmaat en structuur. Stel duidelijke regels en trek vooral samen één lijn. Berg speelgoed op en laat weinig andere spullen rondslingeren. Blijf positief (zie m’n blog over lengte). Ga met je kind heel veel naar buiten en kijk of er een sport is waar hij of zij veel in kan bewegen. Voetbal, basketbal of judo etc. Keuze genoeg. Blijf aanbieden. Ga fietsen op zondagmiddag of ga naar de speeltuin in de buurt. Neem een druk kind vooral niet mee naar een restaurant waar het uren moet stilzitten. Hier doe je niemand een plezier mee.
Ook het gebruik van psychofarmaca (bijv. ritalin) zou ik niet zo maar overwegen. Maak vooral complimenten over alles wat goed gaat. Koesteren. Beseffen dat iedereen zijn beste steentje bijdraagt, op wat voor manier dan ook.
… het geluk van een kind begint in het hart van de moeder … (bron: P. Bosmans)
Ik heb een dochter met ADHD en ja dat heeft een heleboel nadelen, maar inmiddels is zij 31 en ben ik er in de loop der jaren achter gekomen dat het ook een heleboel voordelen heeft. Ze is wat mij betreft een heerlijk mens geworden. Natuurlijk met een hoop vallen en opstaan, maar dat heeft haar ook gemaakt tot wie zij is. Wel moesten er een aantal dingen veranderen, zo moest ik als we weg wilden of de dag liep anders dan gepland een hoop uitleggen en aangeven wat we gingen doen. Medicijnen hebben we een keer geprobeerd, maar mijn dochter had er geen voordeel van , ze werd depressief en at bijna niet meer en slapen was ook een ramp. Dus snel weer gestopt. Rust, orde en regelmaat waren wel belangrijk , maar verder was het vooral uitproberen wat er werkte voor haar. Tegenwoordig blowt ze af en toe als de ADHD haar behoorlijk in de weg zit, maar dat doet ze alleen als ze niet werkt en ze behoefte heeft aan rust in haar hoofd. Toen mijn neefje nog klein was beweerde mijn broer bij hoog en laag dat hij ook ADHD moest hebben, want pffffff wat was het kind druk en behoorlijk vervelend. Ik vond het allemaal wel meevallen. En toen we eens met zijn allen een dagje naar een recreatieplas gingen werd mij ineens duidelijk waarom het kind thuis zo druk en vervelend was. Thuis werd er voortdurend geroepen wat er wel en vooral wat er niet mocht. Op het dagje uit was hij gewoon de hele dag heerlijk aan het spelen en zeuren of vervelend zijn was er niet bij. Ik zei tegen mijn broer is hij thuis gewoon niet zo vervelend of druk omdat hij zijn energie niet kwijt kan? Mijn broer wilde er eerst niet aan , maar moest toegeven dat toen mijn neefje op voetbal ging en een keer trainen in de week ging en op zaterdag een wedstrijd had hij ineens thuis een stuk minder druk en vervelend was.
Precies. Dat is het verschil tussen druk zijn en adhd. Meestal krijgen actieve kinderen geen ruimte om hun energie kwijt te raken. Dat kost tijd en aandacht van de ouders. Ik had het er graag voor over en was heel veel buiten. Ook met kerst en andere feestdagen gingen we eerst wandelen in het bos (met oude kleren aan) en daarna proberen om een uurtje op te zitten en pootjes te geven bij de kerstmaaltijd. Ik vergeet nooit weer de situatie dat mijn zoon een lekke band van zijn fiets had. Geen probleem, dan rende hij toch gewoon naar school? Geweldig toch? Volgens mij sloot ik mijn blog af met … het geluk van de kinderen zit in het hart van de moeder (ouder). Geef ze de ruimte. Adhd is een heel ander verhaal.
Er is een groot verschil tussen een druk kind en een kind met ADHD. Mijn kind liep wel over de tafels op school, totaal geen concentratie. Een lief, gevoelige jongen, enorm creatief. Echter altijd leerkrachten die zeiden dat hij niet zo druk moest doen, beter moet luisteren, beter zijn best moest doen. Nooit uitgenodigd voor een kinderverjaardag, en op zijn feestjes kwam ook bijna niemand, omdat ze hem anders ook moesten uitnodigen. Medicatie gehad, dat had echter een hele negatieve uitwerking, hij werd er depressief van. Met veel pijn en moeite, onder zijn nivo , zijn middelbare school diploma gehaald. Nu is hij 19, zoekende , maar de ADHD belemmerd hem in zijn studiekeuze. Hij zal zijn weg wel vinden, maar zonder ADHD zou zijn leven een stuk makkelijker zijn.
Wat een verhaal; wat moet dat verschrikkelijk voor hem zijn. Precies datgene wat ik aan wilde geven. Druk zijn is niet per definitie ADHD, dan is er veel meer aan de hand. Uiteindelijk gaat het hem lukken maar wel met veel meer pijn en onzichtbaar verdriet dan veel anderen. Goed dat jullie er voor hem zijn.
Heel herkenbaar, over mijn dochter werd bijvoorbeeld op de basisschool gezegd dat ze nooit verder zou komen dan bijzonder onderwijs. Het was een lange weg maar uiteindelijk heeft ze een nivo 3 diploma van het mbo gehaald. De weg was lang, ingewikkeld en veel zoeken naar de juiste plek waar men ons kon helpen. Nu heeft ze een werkgever waar ruimte is voor waar zij tegenaan loopt door haar ADHD en de juiste begeleiding in de vorm van een job coach en iemand van het sociaal wijkteam die haar helpen bij dingen als ziekmeldingen , administratie enz. Maar voor we op dit punt kwamen zijn er veel tegenslagen geweest mede doordat zij voorheen alles zelfde wilde doen en daardoor te goed bevonden werd voor een wajong-uitkering iets waarvoor zij volgens de begeleidster van het sociale wijkteam eigenlijk wel in aanmerking zou moeten komen. Mijn tip voor ouders met een kind met ADHD is daarom ook schroom niet om hulp te zoeken en denk vooral niet dat je alles zelf moet kunnen oplossen.
Helemaal goed. Wat ik in mijn verhaal vertel is het onderwerp drukke kinderen. Als het gaat om ADHD of bijvoorbeeld ADD dan zul je hulp moeten zoeken. Niet alleen voor het kind maar misschien ook voor jezelf om weer een rustige basis thuis te krijgen. Professionals genoeg. Die tegenslagen lijken me verschrikkelijk voor je dochter. Ze wil graag alles goed doen maar dat lukt niet.
Als wij vroeger druk waren zei mijn moeder altijd: ‘Ga maar een paar rondjes om het huis rennen!’ En daar werden we inderdaad kalmer van. Verder ben ik ook een groot voorstander van de drie R’s.
… hihi … ik moest van mijn vader tegen de wind in gaan fietsen. Wat ik ook moeilijk vond is om (ook op verzoek van mijn vader …) tijdens het journaal mijn mond te houden. Als je druk bent heb je ook vaak veel te vertellen.