Autorijden op waterstof en een elektrisch aangedreven step. Voor de één hobby en voor de ander een regelrechte nachtmerrie. Ik zit er tussenin. Zo lekker cruisen in mijn eigen auto vind ik heerlijk maar ik weet dat de overheid me dit onmogelijk gaat maken.
Autorijden op waterstof
Vroeger kon je genieten van snelle auto’s. In het buitenland vliegen de supercars je (inclusief indrukwekkend klinkende motoren) om de oren. We zien ze nog wel maar weten dat de regering ons dit onmogelijk gaat maken. Allemaal gezellig uren bij de laadpaal terwijl de subsidies vervallen en de energieprijzen stijgen. De accu’s laden slecht op als het koud is maar in Nederland moeten we braaf 100 rijden. Bij het overschrijden van de landsgrens kun je je snelheid onbeperkt aanpassen. Of je nu 100 wilt rijden of 200 km/u, dat maakt de Duitse regering niets uit. Het valt ons trouwens wel op dat je ook in Duitsland ongeveer tienduizend snelheidsbeperkende verkeersborden tussen alle wegonderhoud, tegenkomt maar dan nog. Toen we Denemarken binnenreden, zagen we ook dat we 130 km/u over de snelweg mogen rijden.
Wel ruimte genoeg voor al die vreselijke windmolens en zonnepanelen (niet recyclebaar) misschien? We zitten straks met bergen afval opgescheept. Ik snap er niets van maar dat zal komen omdat de aarde regelmatig onder onze voeten beweegt.
Platooning
Misschien moeten we toe naar auto’s die makkelijk te besturen zijn voor iedereen. Handjes los, krantje lezen; kopje koffie. Als de regering er dan ook nog voor zorgt dat autorijden goedkoper wordt, zal de drukte alleen maar toenemen. Voor mensen die twintig keer gezakt zijn voor hun rijexamen is dat fijn. Ook voor de mensen die niet goed kunnen zien of een andere beperking hebben, zal dit een ontzettende vooruitgang zijn. Het is iedereen gegund; iedereen die er zelf voor kiest. Zelfrijdende auto’s hebben we het dan over. Uitgerust met ‘platooning’ (auto’s die elkaar volgen). Maar voordat het zover is zal de regering ons een stap voor moeten zijn met regelgeving. Nu rommelen de verschillende ontwerpers en fabrieken maar wat aan.
Elektrisch aangedreven step
Neem bijvoorbeeld het drama van de elektrisch aangedreven step. Je ziet ze overal. In Duitsland en Denemarken bijvoorbeeld. Maar in Nederland is de wetgeving wazig en onduidelijk. De minister van Infrastructuur en Waterstaat moet hier eerst iets van vinden. Tot die tijd snapt niemand wat mag en wat niet mag. Bekeuringen (zo tussen de 200 en 400 euro en een aantekening omdat het een misdaad is in Nederland) weten ze wel uit te schrijven. Dat is blijkbaar wel al duidelijk. Ook al rijd je tien meter voor je eigen huis op de stoep; het wordt voorgelegd aan het ministerie van Justitie. Die hebben vast niet zo veel te doen dan berijders van deze steps het leven zuur te maken. Slachtoffers van zedendelicten moeten soms jaren wachten. Onbegrijpelijk; niet uit te leggen.
Kijk dus vooral iedere dag op de website van de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW). De regering is er nog niet aan toegekomen om de regelgeving netjes en duidelijk voor iedereen op papier te zetten. Als de e-step bijvoorbeeld valt onder de Wet Bijzondere Bromfietsen mogen ze wel de weg op. Begrijp jij het nog? Nou ik niet. Op het moment dat ze het op papier hebben staan, zal er al wel weer een nieuw soort voertuig op de markt zijn.
Al met al een wat warrig blog vandaag maar onze regering is ook wat warrig. Sloom en langzaam. Gemeenschapsgeld verkwistende ambtenarij. Geen eigenaarschap. Daardoor lopen ze steeds achter de feiten aan. Dit veroorzaakt ongelukken en onduidelijkheid. Net als met onze snelheid. Waarom moeten we zo langzaam rijden? Onze minister gaat gewoon met het regeringsvliegtuig naar Amerika voor een vergadering? Waarom worden onze dieselauto’s zo met de nek aangekeken? Ik rijd schoner dan menig benzineauto. Waarom wordt het autorijden op waterstof zo niet gepromoot? Nederland loopt ook hier weer dramatisch achter blijkt. Misschien moet ik maar op kerosine gaan rijden.
Waarom mag je in Denemarken wel met je elektrisch aangedreven step door de stad rijden en in Nederland niet? Let op: je mag wel met een Segway of elektrische bakfiets de weg op. Heeft je e-step een zadel val je ook buiten de regels. In Eindhoven word je aan de kant gezet door de politie en in Rotterdam wordt er niet op gecontroleerd. Wij zijn de dupe omdat de overheid hun zaakjes niet op orde hebben.
Genoeg gezeurd voor vandaag. We zijn er nog lang niet. Ik heb verder niets te klagen …
Zoals wij hier deel-fietsen hebben, hebben ze in IJsland deel-e-steps. En daar wordt in Reykjavik heel veel gebruik van gemaakt. Dat scheelt een hoop auto’s en scooters in de stad.
Hoe zou het dan kunnen dat ze het daar allemaal al geregeld hebben en wij achter de feiten aanlopen? Hier krijg je dus her en der een (heftige) bekeuring voor het rijden op een e-step. Voor mensen die niet goed ter been zijn of lange afstanden moeten overbruggen, lijkt me het juist geweldig.