Anoniem solliciteren. Als proef worden gegevens op sollicitatiebrieven onleesbaar gemaakt. Succesvol? Ik geloof er niks van. Kijken recruiters op deze manier objectiever naar de brief en cv? Alle transparantie verdwijnt.
Anoniem solliciteren
Weinig HR-Managers/recruiters zijn positief over deze proef. Niet alle bedrijven zijn op zoek naar een dame die de 45 jaar is gepasseerd. Zoals ik. Niet iedereen wil een werknemer die als hobby trein-surfen heeft. Discriminatie? Nee, vast niet. Werving & Selectie is een vak. Een professional kijkt niet alleen naar de kandidaat maar ook naar de samenstelling van het betreffende team. Als werknemers bijvoorbeeld met z’n tweeën op een kantoor terechtkomen en nauw moeten samenwerken, is het fijn dat ze elkaar aanvullen en respecteren. Oud of jong. Rimpels of geen rimpels. Wit, geel of bruin. Dat het bij een sollicitatie alleen draait om vakmanschap en diploma’s is volgens mij onzin. Vakmanschap en sfeer zijn ongrijpbaar en komen pas tot uiting als je als bedrijf, als leidinggevende, het beste in iemand naar boven weet te halen. Gemotiveerde en inspirerende collega’s zijn, naast je diploma’s en ervaring, van onschatbare waarde.
LinkedIn en transparant
De koppeling naar LinkedIn of een persoonlijke website kun je bij deze anonieme procedure ook niet vermelden. Niemand kan googelen om een beetje gevoel te krijgen bij de kandidaat. Discriminatie? Ik geloof er niets van. Het gaat om de chemie tussen jou en het bedrijf. Wat tegenwerkt in deze economie, zijn de aantallen. De keuze is reuze, zeg maar. Wees realistisch. Als je een paar honderd brieven op je bureau hebt liggen is het wel fijn als je iets meer weet van de sollicitant alvorens je hem of haar uitnodigt. Een curriculum vitae lezen kan iedereen. Feiten filteren kan ook iedereen. Maar tussen de regels doorlezen is een kunst. Als het gesprek tegenvalt (geen chemie tussen de partijen) kost het nog meer tijd en inzet. Ook van de sollicitant.
Als je bij de aanschaf van een auto een Alfa kiest in plaats van een Opel discrimineer je toch ook niet? Je kijkt gewoon wat het beste bij je past. Nieuw of tweedehands (oud en op sommige plekjes ietwat versleten). In mijn persoonlijke situatie het liefst met weinig kilometers op de teller.
Ouderdom
Als je bij voorbaat al denkt dat je wordt gediscrimineerd is het ook maar beter dat je niet bij dat betreffende bedrijf gaat werken. Ik zou mijn energie daar absoluut niet in steken. Ik ben er ook van overtuigd dat mijn leeftijd tegen me werkt. Toch voel ik dit niet als discriminatie. Het is een feit dat veel mensen zonder werk zitten. Tijdens een sollicitatie zijn het allemaal je concurrenten. Ik zie ze in ieder geval als medelanders en niet als tegenstanders. Ook hier draait het zoals altijd, om wederzijds respect en niet om het woordje discriminatie. De uitdaging om een bedrijf te overtuigen van jouw kwaliteiten, is groter dan ooit te voren. Gebruik je energie hier voor en ga er niet bij voorbaat van uit dat je wordt gediscrimineerd. Blijf positief. Anoniem solliciteren kost beide partijen alleen maar meer tijd is mijn gevoel.
Helemaal mee eens,
nou ja helemaal????????
Weinig kilometers is voor mij het enige knelpuntje in je voortreffelijke relaas.
Het merk mens met al z’n competenties en het aantal kilometers die deze mens achter de kiezen heeft zouden best eens van meerwaarde kunnen zijn.
Zo ook bij auto’s. Ja natuurlijk het liefst zo weinig mogelijk kilometers maar dat is niet altijd doorslaggevend.
Neem je bijvoorbeeld een auto met, wat voor mij betreft het mooiste design door de jaren heen onafhankelijk van type, de Alfa Romeo dan komt een kilometrage van 200.000km of meer inderdaad niet in aanmerking voor mij.
Neem je echter een minder spectaculair ogende voiture zoals een Volvo dan speelt dat zeker bij de diesels geen enkele rol.
Net als bij sollicitaties is het sterk afhankelijk van het doel wat je er mee wil bereiken.
Om welke functie gaat het en gaat het om de looks of om de inhoud.
Wil je een werkpaard die onafhankelijk van de looks altijd betrouwbaar werk levert of moet er indruk gemaakt worden.
Blind of anoniem solliciteren kan alleen maar tot succes leiden als door deze sollicitatie nieuwsgierigheid wordt gewekt tot uitnodiging voor een gesprek.
Persoonlijk wijk ik altijd af van de standaard couvert afmetingen.
De ongeopende brief moet er uit springen.
Niet qua geur maar qua formaat.
Hij moet eigenlijk in de weg liggen.
De inhoud moet e eventueel toekomstige werkgever nieuwsgierig maken maar teveel prijsgeven in de brief moet ook weer niet.
En vergeet vooral niet dat jij het laatste woord hebt.
Alleen jij kan beslissen of je de baan accepteert of niet.
Dat neemt tevens je eventuele nervositeit weg.
Ik heb en schrijf nog steeds veel sollicitatiebrieven voor vrienden en kennissen en telkens worden ze uitgenodigd.
Zoals gezegd is de beslissing telkens aan hun geweest.
Wat een prachtig antwoord. Goed over nagedacht en ik lees hier iemand met veel (levens) ervaring. Je hebt gelijk over de kilometers; toch, uitzonderingen bevestigen de regel. Schoonheid zit van binnen. Misschien vraag ik je nog een keer om hulp bij de baan van mijn dromen.
Dat zou ik heel graag voor je doen.