Piëmonte. Op weg naar dit prachtige landschap in Noord Italië. We zijn nog lang niet uitgekeken op de Piëmonte en De Langhe. Op ons verlanglijstje staan La Morra, Barolo, Lago Maggiore en Riva del Garda. We verheugen ons al op de panoramische vergezichten in de heuvels aan de voet van de Dolomieten.
Kissleg
Kissleg Hotel Farny
Vooraf de route gepland en de tussenstop voorbereid. Onze eerste overnachting was na ruim 800 km vanaf Groningen in Kissleg (Zuid Duitsland), vlak bij het Bodenmeer. Praktisch (dicht bij de snelweg nr. 96), comfortabel, schoon, gastvrij en heerlijk eten. De temperatuur was prima om mijn opvliegers te onderdrukken … ongeveer 11 graden met 90% kans op regen. We hadden gelukkig een overdekt balkon en verheugden ons op de zon in de Piëmonte.
Piëmonte en De Langhe
la morra
De volgende dag op weg naar Piëmonte/De Langhe in Noord Italië. Appartement bij het plaatsje La Morra midden in deze heuvelachtige streek. Grof gezegd zo tussen Turijn en de Italiaanse Middellandse Zee kust. Schitterende vergezichten, afgewisseld met wijngaarden en historische dorpjes. In dit gebied groeien de Nebbiolodruiven. Het middeleeuwse dorpje La Morra produceert ongeveer een kwart van deze Barolo ‘Koning der Wijnen’. Ons eerste culinair avontuur was in Osteria Il Duca Bianco. We maakten kennis met een bevlogen eigenaar en idem kok. We proefden Italië; pure smaken, zonder franje en met passie bereid … Julius Caesar vond de wijnen uit dit gebied zo fantastisch dat hij ze in zijn memoires heeft genoemd. Hij is hier zelfs een keer geweest om de Barolo wijn te drinken zegt de legende. We kunnen ons daar best iets bij voorstellen.
Piëmonte: Barolo, Neive, Castiglione Falletto en Cherasco
Barolo … sfeer
Onze tochtjes tussen de wijnranken en in deze idyllische dorpjes waren heerlijk. Mooie (niet vol toeristen) romantische straatjes met inmiddels temperaturen ver boven de 30 graden. De kastelen in deze streek waren eigendom van Markiezen waarvan er zelfs een aantal op de brandstapel (hekserij) zijn geëindigd. Sfeer en lugubere verhalen. Geschiedenis om op te zuigen; bijna voelbaar. In Cherasco proefden we ravioli al burro, risotto al vino rosso en hebben we (om persoonlijke redenen…) de daar erg beroemde slakken maar overgeslagen. De liefde van Napoleon voor deze fascinerende stad (nu vol antiek en antiekwinkels) was duidelijk te zien in de bastions die hij bouwde op de 16e -eeuws stadsmuren. Hij bewonderde (1796) net als wij de paleizen, kastelen en vierde daar zijn eerste diplomatieke succes. Wij aten in Osteria Umberto onder de bogen van de prachtige galerij.
Lago Maggiore
Ortameer
Het klinkt zo langzamerhand afgezaagd maar ook daar waan je je in een sprookjesboek met beeldschone landschappen en adembenemende uitzichten. Vanuit ons appartement in Ghiffa (slaapstadje) aan de westelijke oever, keken we uit over een groot gedeelte van het meer. We hadden zoveel cultuur en mooi geconserveerde oude dorpjes met schitterende villa’s niet verwacht. Een ijsje of een lunch (Bruschetta) is een genot voor de innerlijke mens op dit soort plekjes; dagdromen is een makkie. De dorpjes Cannero Riviera en Cannobio zijn aanraders. Het lijkt wel of de tijd heeft stilgestaan sinds de Kelten en de Romeinen. We liepen over smalle, geplaveide straatjes (ook Napoleon was hier met zijn Josephine), kleurrijke steegjes en langs kleine winkeltjes.
Achter iedere volgende bocht een nieuwe verrassing. In de verte zagen we niet alleen twee kleine eilandjes met resten van kastelen van beruchte piraten (gebroeders Mazzarditi) maar ook een (waarschijnlijk schatrijk) manspersoon op een echte Riva Aquarama.
Uitzicht … adembenemend
Lago di Garda – Riva
Via Milaan zijn we naar het Gardameer gereden; naar Riva. Vroeger was Riva het zomerverblijf van de adel en bourgeoisie. Op het Gardameer zie je daarom niet alleen grote, snelle speedboten maar ook de nieuwste modellen surfplanken en supersonische zeiljachten. De combinatie van een prachtig groot zeilwater en een krachtige wind uit het Zuiden (de Ora-wind) zorgt ervoor dat menig zeiler/surfer uren op het water vertoeft. Het waait hier dan ook altijd. Samen met de schaduw die vroeg in de avond valt, zorgt het voor een perfecte temperatuur.
Gardameer
We zagen vanuit onze luie stoel ook hele kuddes andere sportievelingen. Mountainbikers, wandelaars en joggers. Zacht blubberende billen en zwetende buiken passeerden ons in een soort van serene rust.
Het oude deel van Riva is prachtig. De oude poorten in het oude deel van Riva of de barokke kerk Chiessa dell’ Inviolata en de 34 meter hoge toren Torre Apponale. Wij liepen gezellig langs de pleinen en de kleine winkeltjes. Vanuit het centrum zie je de grote Ponale Hydro Power Plant, die in klassieke Romeinse stijl is opgetrokken, tegen de bergwand opdoemen.
Gnocchi
Plaatselijke lekkernijen
Geniet van de plaatselijke lekkernijen. Scaloppine al vino bianco, Risotto, Gnocchi (met walnoten) of een simpele pizza. Probeer je een beetje te houden aan de Italiaanse etiquette; eet tenminste een aantal gangen en niet plompverloren alleen een bordje pasta. Eet je spaghetti met een vork; desnoods met ondersteuning van een lepel. Ga er zeker niet in snijden met een mes. Drink een wijn uit de streek (Trento/rode Marzemino, de Custoza of de akkelijke Bardolino (geteeld op de oevers van het Gardameer). Knoop een gesprek aan met de ober en laat je adviseren.
Fernpass; via de Rijn naar huis
Op weg naar huis hebben we de Fernpass (Tirol) gereden. Nog een paar euro voor de Brennerpas afgetikt (naast het al aangeschafte Oostenrijkvignet), goedkoop getankt en ons in de loop van de laatste vakantieavond culinair laten verwennen in Remagen aan de Rijn. Het thema was Italiaans … hoe kan het ook anders. Nu een Duits biertje en een Duitse huiswijn. Duitse aardbeien bij het toetje (panna cot
ta) en we sliepen als roosjes langs de buiten z’n oevers getreden Rijn. In de verte hoorden we de treurige zang van de nimf die jammerlijk achter is gebleven op een hoge rots (Lorelei). Zij betoverde menig schipper en velen verloren hierbij het leven.
Wij niet … onze brave Alfa bracht ons via de A31 weer veilig terug in de Nederlandse regenbuien.
Heerlijk om je reisverslagen te lezen Herma! Volgens mij beleef je zo’n vakantie bij het schrijven helemaal opnieuw. Dubbel plezier dus. Heerlijk!!!
Het enige probleem bij het schrijven van zo’n reisverslag is dat je niet alles op kunt schrijven omdat er anders een klein boekje zou staan met een paar honderd foto’s … veel te veel mooie dingen gezien.
Geweldig verslag.
Idd ooit gedacht een boek te schrijven? Kwam eigenlijk direct bij me op. Je hebt er bij uitstek de competenties voor.
Superlatieven schieten te kort, herinneringen komen boven en zie mezelf lopen op die keitjes.
Hoop wel dat je meer dan een dag of tien had voor de reis.
Heb weer eens van je genoten lieve Herma.
Dank je voor alle complimenten. Volgens mij kan ik toch echt nog wel een hoop leren. En ja … ik denk er stiekem wel eens aan om aan een boek te beginnen. Misschien ga je het nog meemaken.