LRCH Kerstrit 2018. We hadden ons al ruim van te voren ingeschreven en contact gezocht met onze Landrover vrienden. Locatie geheim. Zou er nog net zo veel belangstelling zijn als andere jaren? Hotel geboekt en herinneringen opgehaald. 

LRCH Kerstrit 2018

LRCH Kerstrit 2018

Van de organisatie: Graag zien we jullie met in kerstsfeer versierde Land Rovers aan de start verschijnen. Ook dit jaar zullen we weer de mooist versierde Land Rover uitzoeken en de eigenaar met een prijsje verrassen. We hebben een mooie rit in petto, met als het weer een beetje mee wil helpen een prachtig winters landschap. Wij rijden over veel onverharde paden en mooie weggetjes door het landschap van midden Nederland.

Organisatie en lage gearing

Verlichte kerstboom op het dak

Veelbelovende woorden. We zijn ieder jaar weer onder de indruk van de organisatie. Maanden van voorbereiding om alle vergunningen rond te krijgen, een startlocatie te vinden waar je met gemak binnen een paar uur een paar honderd van die snuivende en ronkende landrovers kunt verwerken. Veel werk achter de schermen. Digitaal aangemeld dit jaar. Perfect geregeld; geen lange rij bij het ophalen van het roadboek. De sfeer is altijd gezellig en ongedwongen. Kinderen, honden, bejaarden, buren en buitenlui van vijftigenmeer (en minder).

sneeuw en mist

Terwijl Peter zich bezighoudt met het soms rijden  in de lage gearing (terreinversnelling) op prachtige slingerweggetjes, de tractiecontrole- en differentieelinstellingen, niet in de remmen en niet schakelen op het terrein, het verkennen van de blubberbakken en de oneffenheden in het wegdek, zorg ik voor de navigatie. Niemand haalt in. Onze auto zwiert en zwenkt met gemak door de oneffenheden in de bossen. Eigenlijk heet het ‘Green Laning’ maar door de vooruit zagen we vooral de maagdelijk witte sneeuw met af en toe een modderig randje. Perfecte omstandigheden. Onze auto houdt zich op deze zondag in december kalm en valt samen met mijn toegewijde privé bestuurder, niet uit zijn opgedragen rol.

Lunteren

vrolijk en vriendelijk …

Dit evenement, het laatste evenement van het jaar van de LRCH is de ultieme rit.  Toen we na een overnachting in de buurt (Hotel Hugo de Vries), restaurant Klein Zwitserland naderden zagen we tientallen in kerstsfeer versierde Land Rovers voorbij komen. Uniek in de wereld van de Land Rover rijders hebben we begrepen. Kerstmannen op het dak, kerstbomen (met verlichting, ballen en slingers) of gewoon een ijsbeer op de lierbumper. Netjes in de rij, de aanwijzingen (van de gele hesjes …) opvolgend. Op een weiland stonden deze zondag bejaarde Land Rover Defenders en splinternieuwe Range Rovers rustig te wachten op dat wat komen ging.

wie heeft de mooiste?

We zijn ieder jaar weer benieuwd wie de prijs krijgt. Wij krijgen deze eeuwige roem niet; na twee jaar van ultiem vechten en avonden achter de naaimachine houden wij het bij twee vrolijk kijkende ijsberen op de grille. Sober maar wel gepassioneerd met een knipoog. Na het ontvangst nemen van het Roadboek en de voorbumper plaat, gaan we op pad. Innig gearmd terug naar de auto; niet alleen omdat we veel van elkaar houden, maar mede omdat ik niet met mijn stoere kerstmuts (en dito gewei) op mijn bips in de sneeuw wil eindigen.

Route

lampjes aan

Overnachten in Lunteren; tussen de plaatsen Ede in het zuiden en Barneveld in het noorden; vlak bij het geografisch middelpunt van Nederland. De route met de LRCH voerde ons langs Putten, Garderen, Voorthuizen, Kootwijk (niet in logische volgorde) terug naar de Land Rover dealer Bas van Slooten in Nijkerk. Onze tocht ging door de bossen, over landweggetjes en via kleine pittoreske dorpjes.  De sneeuw en neerdalende mist zorgde voor een mystieke sfeer. Precies waar we op gehoopt hadden.

navigeren met bolletje pijltje …

Zo rond elf uur veroorzaakten we een file in een normaal uitgestorven dorp. Kerkgangers waren niet vrolijk toen ze moesten ritsen.  Auto’s met enorme banden, een halve dierentuin op het dak en vrolijk zwaaiende kinderen pasten niet in hun zondagsroutine bij het verlaten van de kerk. We zagen stijve, in rokjes en panty’s geklede jonge meisjes. Vaders in pas gewassen auto’s negeerden ons of wierpen ons een intens strenge blik toe. Op zondag met outdoor laarzen en een verlichte arrenslee op het dak door de streek toeren? Hoe gek waren we? Nou, respectvol natuurlijk maar stiekempjes wel een beetje gek kan ik je zeggen. Mijn kerstgewei lag dampend op het dashboard.

Chocolademelk

onze eigen landrover mokken

Onderweg werden we getrakteerd op warme chocolademelk met slagroom en kerststol. Drinken uit eigen meegebrachte mok. Geen plastic bekertjes. Zelf meenemen; milieubewust. Het was intens van smaak; genoeg suiker om ons de rest van de dag te laten zingen van geluk. Honden aan de lijn, sigarettenpeuken keurig in bakjes. Niet op de grond. Waar ik heel blij mee was (en veel vrouwen met mij) , waren de dixietoiletten. In deze bijbelgordel (hier worden nog steeds veel kinderen niet gevaccineerd)  is geen restaurant open op zondag. Geen mogelijkheid dus om onderweg, tijdens een kop koffie even sanitair te ontspannen.

ijsberen op onze grille

Nu weer thuis. Bezig met de dagelijkse dingen. De Discovery moet nog gewassen worden, de ijsberen zijn inmiddels verlost van hun tiewraps.  Wij danken de organisatie nogmaals voor de perfecte uitvoering van de LRCH Kerstrit 2018 en delen onze foto’s op internet. Zo aan het eind van dit (voor ons) bewogen jaar zijn we weer een fijne herinnering rijker.