Zuidlaardermeer. Pinksterzondag op de fiets richting het Zuidlaardermeer. Mooi weer met maar een beetje tegenwind. Natuurlijk met de juiste bandenspanning, slipvrije pedalen en perfect werkende verlichting. Bewegen is nog steeds gezond maar wij doen het wel veilig.
Harkstede
Vanuit ons karakteristieke Harkstede is het volgens Google maps zo ongeveer 13 km fietsen naar de oevers van het Zuidlaardermeer. Voor een lage luchtweerstand pompen we onze banden nog snel even op. Niet te strak want anders krijg je een klapband. We steken nog zelf onze handen uit bij het veranderen van de rijrichting en kijken bij het oversteken braaf over de schouders. Mijn ruggengraatje is nog zo flexibel als wat dus bij al deze bewegingen zit ik comfortabel in het zadel. Geen zeemleren broek, wel een zadel met goede ventilatie. Geschoren en licht gebruinde benen heb ik sowieso; volgens de fietsbijbel het liefst met een lichte glans. Ongeschoren benen worden in dat wereldje niet geaccepteerd.
Via Kolham, Rengerslaan, fietsen we over de Woldweg. We hadden, in verband met wegwerkzaamheden, een kleine ‘wegomlegging’ over het Rengerspark. Keurig aangegeven trouwens. Nog even het Winschoterdiep oversteken en verder. Vest en fototoestel in de fietstas samen met een reserve pomp en reserve schoenen (blaren). Je gaat ook niet zwemmen zonder zwembroek. Fietsen kun je zelfs op een geslachtsneutraal frame; om schouderklachten te voorkomen. Dit ging mijn petje te boven. Hier stopt dan ook mijn technische informatie.
Kropswolde
Kropswolde is de oudste veenkolonie in de gemeente Hoogezand-Sappemeer. We fietsen over het spoor, langs de molen ‘De Hoop’. Dat kan ook niet anders want er loopt maar één weg. De molen in Kropswolde is een van de laatste in Groningen overgebleven grondzeiler-korenmolens. Gebouwd in 1923; maar in de tweede wereldoorlog ernstig beschadigd. Gelukkig restaureerde de familie Pot deze molen vanaf de jaren zeventig. Je kunt de molen zelf niet bezoeken maar de winkel naast de molen is regelmatig geopend. De molen maalt consumptiemeel voor de gemiddelde thuisbakker. 
We zijn gestopt om een foto van deze molen te maken. Schitterend (schilderachtig) zo met het Groningse landschap (en grazende koeien … die je nu even niet ziet … ) op de achtergrond.
Meerwijck
Al snel fietsen we, nog voor de dorpskern van Kropswolde, rechtsaf op de rotonde (na het wok restaurant en de minicamping) richting het Zuidlaardermeer. Langs het natuurgebied dat ooit is aangelegd. Het ene moment rijd je met je fiets door schaduwrijke bossen en zie je op het andere moment op de achtergrond uitgestrekte polders en weilanden. Je kunt buitenom over het asfalt fietsen maar ook dwars door het aangelegde park. Uiteindelijk kom je bij de camping en het strand uit.
Zuidlaardermeer
Wij wilden fietsen en pauzeren met een sorbet of een broodje; het liefst aan het water. Zo geschiedde. Neergestreken bij Strandpaviljoen Meerwijck. Vanaf het strand naar het haventje op de camping en naar het fietspontje gewandeld. Op nieuwe schoenen … blaren dus. Ik ben kampioen blaren. Het strand was gezellig vol, net zo als de camping. Als je paling wilt eten (of een rondje Zuidlaardermeer fietsen) kun je met een pontje over het Drents Diep. Dit pontje moet met de hand worden bediend. Daar hebben we ons maar niet aan gewaagd. Een tosti met geitenkaas op het terras (onder de parasols en een prachtig uitzicht) leek ons een betere optie.
Recent is het hele meer uitgebaggerd; er komen op diverse plekken nieuwe steigers en beschoeiing wordt vervangen. 
Gepimpt en opgeknapt om meer toeristen aan te trekken. Wij vinden het een pareltje.
Na deze korte pauze hebben we onze fiets weer uit het rek getrokken. Reserveschoenen aangedaan om de blaren te ontzien. Samen gekozen voor een terugreis over de Energieweg; achter de scheepswerven en het Foxholstermeer langs. Met vrolijke gezichten trotseren we de harde tegenwind. Rechts de bocht om achter het vroegere Silenka langs, de brug over het Winschoterdiep en vervolgens over de Nevelslaan (langs de voetbalvelden) en de Oudeweg, door mijn geboortedorp Westerbroek naar Harkstede terug.
… het leven is als fietsen: om in balans te blijven moet je bewegen …
Dit is bekend terrein voor mij. Ik weet nog dat de villawijk Meerwijck werd aangelegd, ruim 40 jaar geleden. De campings en de paviljoens bestaan al langer. Opeens was daar de Meerweg. De Woldweg had binnen de bebouwde kom nog helemaal geen zijstraten en we moesten, als we op de fiets naar (de Walstra-)school gingen, opeens rekening houden met het verkeer dat uit de nieuwe buurt kwam. Het plaatsnaambord “Meerwijck” staat daar geheel ten onrechte. Meerwijck is de naam van de villabuurt en het recreatiegebied van Kropswolde (allen postadres Kropswolde) en is dus geen op zichzelf staand dorp. Het bord geeft slechts de bebouwde kom aan.
Had je toch nog blaren? Heb je de tape al geprobeerd?
Jammer dat je niet even met het pontje bent overgegaan, de gerookte paling van
Vos is legendarisch☺
Dank voor de aanvulling. Ik kon nergens vinden hoe lang geleden het park is aangelegd. Ook de relatie tot de naam Meerwijck staat niet netjes omschreven. Maar nu begrijp ik waarom. Het heet gewoon Kropswolde en is onderdeel van de gemeente Hoogezand-Sappemeer.
… blaren … ja dus. Geen tape te vinden bij de azeetion.
Voor degene die van paling houden zal het legendarisch zijn. Ik behoor (helaas) niet tot die groep. Afgelopen zondag tot de groep ‘fietsen omdat het gezond is’ en tot de groep ‘blaren bij iedere wisseling van schoenen’.
Herma
Leuk verhaal van de omgeving Kropswoldeg waar ik tot begin jaar dit woonde.
Groet Harrie
Het is ook een prachtige omgeving. Schitterende natuur en veel te beleven. Aan of op het water.
Leuk! Ik ben in Foxhol geboren en vanaf mijn 5e helaas niet getogen.
We fietsen vast ook nog wel een keer door Foxhol. Weet jij leuke tips?