Workshop bij het UWV. Koers richting het UWV. Vlak bij voetbalstadion Euroborg in een nieuw gebouw. Met de auto door een bui regen die al vroeg in de ochtend is begonnen. Wat een grauwe wereld. Plassen aan de kant van de weg. Al snel doemt mijn eindbestemming in de verte op. 

Workshop en stappen maken

Vandaag weer stappen gemaakt in mijn zoektocht naar een nieuwe baan. Een gedwongen en opgelegde routine. Daarna aandacht voor mijn CV en de eventueel mee te sturen brief. Iedere keer wil ik weer een perfecte motivatiebrief toevoegen bij een interessante vacature.

Gebouw

alle stoelen bezet

Het UWV zit in het gebouw van de gemeente Groningen. Schitterende locatie vlak bij het station Europapark. Je ziet de treinen bijna onder het raam doorrijden. Ik heb een tas vol spullen. Mijn vaststellingsovereenkomst, brieven van het UWV, identiteitsbewijs en ook een blocnote met daarop een aantal uitgeschreven vragen. Het gebouw van de gemeente ziet er duurzaam uit. Door de goede isolatie, zonnepanelen en zuinige verlichting heeft het vast een laag energieverbruik. Een aangenaam binnenklimaat. Mij wordt vriendelijk verzocht me naar de wachtruimte op de eerste verdieping te begeven. De stoelen zijn bijna allemaal bezet. Stilte.

Heldere taal

We worden opgehaald door een doorgewinterde UWV medewerker. Hij weet waar hij het over heeft. Duidelijk, heldere taal ondersteund op de achtergrond, door een PowerPoint presentatie. Jarenlange ervaring. Deze ‘oude rot in het vak’ haalt af en toe de verschillen aan tussen de oude en nieuwe wetgeving. Als ik de groep zo in me opneem zijn het redelijk veel ‘mede lotgenoten’ van boven de 50 jaar. Ik vraag me af hoe ze gehoord hebben dat hun functie komt te vervallen. Kwam het nieuws verwacht of kwam het als donderslag bij heldere hemel. Allemaal nog een beetje apathisch en gelaten. Net als ik.

Oud en afgedankt

Het is allemaal wennen ook bij deze workshop. Ik voel me oud en afgedankt. Wat moet je wel en wat moet je vooral niet doen? Alles digitaal. UWV en WERK.nl. Inloggen met je DigiD. De laatste en vooral praktische (of onheilspellende) tip is om een map te maken. Vooral alles vastleggen. Bewijsmateriaal. Houd je aan de regels van het spel. Dan is er niets aan de hand. Dat is ook het enige dat ik wil. Maar je moet dan wel weten wat de regels zijn en wat het spel is. Dat zal nog wel even duren denk ik. Alles druist zo tegen mijn gevoel in. Positief blijven. Eigenlijk wil ik gewoon werken. Ik wil weer een baan en ga alles inzetten om zo snel mogelijk uit het spel en de spelregels van het UWV te stappen.

Onafhankelijk zijn en op een andere manier, ergens bij iemand inspiratie opdoen. Buiten schijnt inmiddels de zon. Zou het een voorteken zijn?