Vergezichten rond Harkstede. Het was een lekkere zomerse dag in oktober. Omdat we in beweging willen blijven zijn we op de fiets geklommen. Met ons ontbijt net achter de knopen (misschien door velen een brunch genoemd) kon dit prima. De zon stond hoog aan de hemel voor herfstachtige begrippen.
Route
maisvelden
Waar fiets je dan naar toe? In onze omgeving hebben we nog lang niet alles verkend blijkt vandaag weer. We kozen een willekeurige windrichting. Routeplanners overbodig; wel een zonnebril mee. Meestal gaan we richting Meerstad omdat daar iedere keer weer iets veranderd.
mooie route
Nieuwe huizen, nieuwe weggetjes en dus een andere horizon. Aangezien ik niet houd van saai, kiezen we vrijwel nooit hetzelfde pad. Ook deze zondag niet.
Meerstad en Tersluis
blubber en geel zand
bruggetje en hoog gras
Richting Meerstad. Zelfs door Meerstad, richting de nieuwe wijk Tersluis. Langs de nieuwe, al in werking zijnde sluis en over allerlei fiets- en zandpaden (blubber) richting Lageland. Langs de voormalige kanobaan een rechthoekig ‘rondje’ gefietst omdat we fietsten over een doodlopende weg (fietspad). Het pad was op sommige stukken niet breder dan 20 cm. De berm was begroeid met meters hoog gras. De talrijke muggen probeerden zich een weg via je mond en neusgaten, door je hoofd te banen. Het was fantastisch weer dus geen chagrijnig moment. Niet praten dus; lippen stijf op elkaar. Gelukkig waren de lelijke windmolens wel verdwenen.
Roeibaan
lageland
Wat we niet helemaal begrijpen is dat het lijkt alsof de (voormalige) roeibaan dichtgegooid wordt met geel zand. Grote stukken waren al gedempt. Draait blijkbaar allemaal om geld. Maar dichtgooien is toch zonde? Het zou zo’n mooie waterrijke aanvulling op Meerstad kunnen zijn. Grote haven met een jachtwerf, bootjes … en een terras natuurlijk. Winkeltjes en sportieve activiteiten (zwemmen, surfen, kanoën, huppen, waterskiën etc.). Het leidde bij ons op een bankje, met een blikje cola, tot een creatief gesprek. Over geld, vergunningen en ruimtelijke ordening hoefden wij niet na te denken. Daar bleef het voor ons dan ook bij. De zadelpijn zakte tegelijkertijd ook af.
Vergezichten
veel water en ook veel vissen
blikje cola
Als je fietst zie je veel vergezichten. In de provincie Groningen zijn ze ontzettend mooi. Weidse landschappen, water en akkerbouw. De zon stond hoog en ik dacht dat mijn telefoon dit felle licht niet aan zou kunnen. Regelmatig gestopt, raak geknipt en gegokt op een goed resultaat. Goed gegokt vind ik. Langs Meerstad, Lageland, Woudbloem en Scharmer weer terug naar huis. Weer een paar kilometers in de pedalen. Met soepele heupen en onze rug in balans fietsten we door rust en stilte in dit open landschap. Koeien zijn we niet tegengekomen. Af en toe wat andere, vrolijke fietsers. Ook onze buren. Al met al een goed (fit) begin van onze oktober-zondagmiddag en een verfrissende blik op onze streek. Genoeg calorieën verbruikt om in de loop van de avond, samen te genieten van een goed glas wijn.
2017 het jaar van de suikerbiet
Geef een antwoord