Het leven is een voortdurend afscheid nemen

Terugblikken op 2016; Terreur vs. vrijheid en overtrekkende zeemeeuwen

 

Terugblikken vanuit mijn eigen agenda. Wat zijn de 2016 lijstjes? Wat voor gevoel houd ik over aan 2016? Veel emoties en verwarring. Laten we sleutelen aan onze tradities? Gaan we voor een herziening van falende systemen of kijken we alleen naar onze eigen winkel?

Terugblikken of lijstjes lezen

terugblikken met agenda en pen

Terugblikken op 2016 en lijstjes maken

Lijstjes zeggen eigenlijk niet. Leuk om door te lezen met je tablet op schoot. Het internet wordt met veel ’terugblikken’ overspoeld. Extreme IJzel, massale aanrandingen in Keulen, V&D definitief gesloten, Max Verstappen wint de GP Formule 1, schietpartij in homobar in Florida, enorme hagelstenen in Brabant, terreur in Europa. Op kerstavond overleden verongelukten jonge jongens uit Hoogezand en omstreken.

Nog en nog steeds …

kaarsIn 2016 zijn er ook in Nederland nog steeds kinderen die honger hebben. Ongelofelijk. Geen kadootje met Sinterklaas, geen kerstboom. Nog steeds blijft er bij inzamelingen geld aan de strijkstok hangen. Veel mensen onder aan de sociale ladder worden in 2016 ook nog steeds uitgebuit. Lage salarissen, slechte werkomstandigheden en geen reiskostenvergoeding. Bij het terugblikken zie ik nog steeds veel vertrutting in plaats van innovatie. We zetten mensen nog steeds in een hokje. Zo ook, ons vergrijzende vijftigplussers. Dat we minstens nog 20 jaar bij kunnen dragen aan de economie lees je nog (steeds) nergens. Kortzichtig? Blijven we nog vasthouden aan het ‘spel’ dat zo ergens in 1890 is bedacht? We werken geen 14 uur per dag meer in de zomer; die 8 uur moet voor ons dus ook makkelijk lukken.

Vrijheid

de muur berlijn

Berlijn

parijs eifeltoren

Parijs

Voor mij was dit het jaar van de vluchtelingen, het oprukkende terrorisme en het stilstaan bij mijn eigen vrijheid. Vluchtelingen die aan hun lot werden overgelaten. Uitgebuit en in de steek gelaten door hun eigen land. Terroristen liepen in deze volksverhuizing onopvallend mee. Zij ontnamen mij het gevoel van de hier heersende onbevangen vrijheid. Hoezo romantisch naar Parijs? Hoezo met de slappe lach op Schiphol staan te wachten? Mijn onderbewustzijn is nu vaak bezig met het inschatten en incalculeren van eventuele dreigingsniveaus bij grote evenementen.

 

Politiek of zeemeeuwen

zeemeeuw

Leiders als zeemeeuwen …

We zagen diverse regeringsleiders kibbelen. De een wijzend naar de ander. Weinig diepgang en weinig zichtbare betrokkenheid. Ik zou me schamen als mijn bevolking vlucht in rubber bootjes. Ik zou me schamen als mijn volk omkomt van de honger. Veel gemaakte afspraken worden teniet gedaan en ingezet voor eigen gewin. Zeemeeuwen noemen we dit soort leiders. Ze vliegen binnen, kijken of er iets te pikken valt, schijten op ons en vliegen snel weer verder. Vooral gebruik makend van grote budgetten voor het declareren van buitensporige activiteiten. Die types kennen we, ook in het bedrijfsleven, al genoeg. Die denken niet in lands- of bedrijfsbelang.

Privé

herma op de boot naar texel

… een tevreden mens met her en der een rimpeltje …

Dit jaar stond voor ons in het teken van de verkoop van het huis in Tolbert. Na vijf jaar een enorme bevrijding kan ik je zeggen. Geen dubbele lasten meer, geen map vol verzekeringen, hypotheken en dubbele gasrekeningen.
Ook dit jaar weer trots op onze kinderen. Captain Slow (Landrover Defender) verkocht en geëxporteerd naar Ierland.
Nu bezig om de ons toegekende subsidie voor de geleden aardbevingsschade  te investeren. Lastenverlichting als compensatie voor het regelmatig schudden van onze woonomgeving. We hebben muziekconcerten bezocht en lachten om Bert Visscher, Jochem Myjer en Theo Maassen. We gingen op vakantie. Vlissingen, Texel, Egmond aan Zee, Volendam, Huizen en Italië. Genotsmomentjes aan het water. Ikzelf was druk met solliciteren en het voeren van netwerkgesprekken.

De statistieken (stijgende lijn gelukkig … ) van mijn blog dagen me iedere dag uit de juiste manier te vinden om mijn lezers te bereiken en te voorzien van levensverhalen met een knipoog.

Dit lang niet complete jaaroverzicht sluit ik af met een bedankje. beker smile
Een dankjewel voor iedereen die een weg heeft gevonden naar mijn blog via social media of (toevallig) via google. 
Dank voor alle constructieve feedback, gezellige opmerkingen en die vette knipoog.

 

lachen betekent niet altijd dat je gelukkig bent, soms laat je op deze manier ook zien dat je sterk bent …

6 reacties

  1. Anne

    Vette knipoog terug, met een dikke smok!

  2. Gertie

    Hoi laiverd, vooral lekker doorgaan in 2017, ik lees je met veel plezier! Fijne jaarwisseling en tot ziens in het nieuwe jaar, xxx

    • Herma Westerdiep

      Fijn om te lezen. Verder professionaliseren in 2017 … ik heb er zin in. Jullie ook een hele fijne jaarwisseling. XXX

  3. Ivonne

    Jij ook bedankt voor alle leuke stukjes die je het afgelopen jaar geschreven hebt! Ook ik lees ze met veel plezier en ik vind het nog leuker om te lezen dat je zo enthousiast bent over je nieuwe uitdaging! Vooral doorgaan dus 🙂

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 Vijftigenmeer

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑