Solliciteren na het afscheid van mijn collega’s waar ik het meest mee heb samengewerkt. Het is niet alleen een afgesloten hoofdstuk maar het boek is nu dicht. Gelukkig is mijn blik weer naar de toekomst gericht.

Solliciteren

Afscheid

Contact met het UWV, contact met de coach, contact met verschillende bedrijven om te kijken of er een passende vacature is, oude contacten nieuw leven in blazen. Genoeg te doen. Afscheid nemen en solliciteren. Curriculum bijwerken en aan de slag met social media. Gewerkt vanaf 1985 waarvan de laatste jaren fulltime. Gecombineerd met het moederschap was iedere dag een uitdaging, doorspekt met veel herinneringen. Vrolijk, uitdagend en verdrietig.

Beginnen met een nieuw boek

Zo voelt het. Normaal zijn de dagen uitgestippeld en ging ik als een razende door de week. Organiseren en opschieten. Geen minuut te verliezen. Nu voelt het alsof ik juist van iedere minuut moet en wil genieten. Vrije tijd en dus ruimte voor creativiteit. Ook niet verkeerd. Maar dat ik er altijd blij mee ben is niet zo. Alles heeft ineens een ander randje.

Structuur

solliciteren

Ik houd genoeg structuur. Solliciteren is bijna een dagtaak. Via Twitter, Facebook en LinkedIn ben ik steeds op de hoogte van de nieuwste vacatures. Inschatten of het de geschikte baan is en dan aan de kant leggen. Nadenken en later nog een keer lezen. Gevoel krijgen bij het soort organisatie. Kijken of mijn focus daar ligt. Zijn er vragen over de tekst? Dan telefonisch contact opnemen en het gesprek aangaan. In het begin erg spannend (vlekken in de nek) maar nu weet ik dat de gesprekken vaak goed verlopen en dat het een hoop duidelijkheid oplevert.

Uitdaging

Solliciteren

Ben ik wanhopig? Nee; helemaal niet. Ik pak veel dingen op die de laatste jaren zijn blijven liggen. Ik krijg energie van de gesprekken die ik normaal gesproken niet zou hebben. Er is nog zoveel meer dan alleen maar werken. Dat werk komt wel weer. Met de energie die ik nu op doe kan ik straks vol focus naar de toekomst me toewijden aan een nieuwe baan. Die baan komt er, daar ben ik van overtuigd.

Deur

tas vol bagage mee

Het afscheid was warm. De collega’s naaste, aller liefsten, waren er voor mij. Cadeautje meegenomen. Super. Heerlijk gegeten. Een korte speech van mijn leidinggevende. Niet te lang, niet te kort. Ik wilde geen uitgebreide receptie. Ben ik het type niet voor. Samen hebben wel natuurlijk wel even teruggekeken op mijn tijd bij SCA (Mölnlycke). Het was een prachtige periode. Ik heb veel kansen gekregen en ook veel kansen gepakt. Veel kunnen leren en genoten van de samenwerking met al die honderden collega’s in voor en tegenspoed. Al met al gaat deze deur definitief achter me dicht …

… er zal een nieuwe deur openen. Daar zorg ik voor.