Slachtofferrol. Wat voor psychische rol pak jij op bij problemen? Sommige mensen zijn goed in slachtoffertje spelen. Slachtoffergedrag is kiezen voor het spelen van een niet actieve rol in de oplossing. Verbonden (helaas) met narcisme.
Slachtofferrol
Alles is altijd de schuld van anderen. We kennen het allemaal. Soms wil je gewoon iedereen de schuld geven, behalve jezelf. Alles overkomt je, je hebt er zelf geen hand in gehad. Je weet heus wel in je binnenste dat wat je gedaan hebt, geen schoonheidsprijs verdient. Sommigen herkennen dit niet bij zichzelf en zwelgen in het gevoel van ‘wat hebben ze mij aangedaan’.
Deze, narcistische inslag, zorgt er voor dat het slachtoffer alles om zichzelf laat draaien. Iedereen raakt helaas ook nog eens in de ban van deze narcist. Waarom overkomt haar/hem dit nu weer? Intussen genieten deze types er van dat iedereen doet wat ze zeggen. Ze hebben je onder controle. Manipulatief; medelijden is aandacht.
Zelfmedelijden
Zwelgen in zelfmedelijden. Als dat onderdeel van je identiteit is, kun je niet omgaan met negatieve gevoelens. Je zult bevriezen bij gevaar omdat je het fijn vindt slachtoffer te spelen. Passiviteit is daar wat mij betreft één op één aan gelinkt. Geen zwakte maar medelijden opwekken. Geen verantwoordelijkheid nemen, vooral niet de schouders er onder zetten en de wereld overtuigen dat iedereen misbruik maakt van je goedheid. De wereld is een slechte plaats, daarom kan ik niet gelukkig zijn. Iedereen sluit mij buiten; ik word gepest. Alles is afschuwelijk maar het ligt altijd aan een ander. Altijd.
Dit aangeleerd gedrag, wordt een soort reddingsvest in dreigende situaties. Altijd slachtoffer. Dit type haalt ‘voeding’ bij een ander en gedraagt zich als een hulpeloos wezen. Niemand kan daar weerstand aan bieden.
Kindertijd
Vroeger, zeg maar meer dan een kwart eeuw geleden, kwam je er vast wel eens mee weg om slachtoffer te spelen. Bij sommige volwassenen zet deze trent zich helaas door en wordt het een soort middel om om te gaan met woede, stress en spanning. Je houdt bijvoorbeeld je kwalen en je problemen lekker in stand. Slechte jeugd, moeder aan de drank en criminele vrienden. Een dergelijke persoonlijkheid zal iedereen van verhalen voorzien, waardoor je ondergeschikt aan haar raakt. Je gevoelige snaar is geraakt. Ineens zie je dat je je suf werkt om haar een fijn gevoelt te geven. Uiteindelijk cijfer je jezelf gewoon weg. Horrorscenario dus.
Hoe doorbreek je een dergelijke rol?
Als partner (bijvoorbeeld) van een narcist die constant een slachtofferrol aanneemt, kun je alleen maar de beslissing nemen om de banden door te knippen. Dit gedrag zal helaas nooit volledig verdwijnen. Het zijn giftige personen; zij beroven je van je energie. Zij zullen nooit hun eigen verantwoordelijkheid nemen en zullen zich nooit verontschuldigen. Het leven zit voor hun vol tekortkomingen. Laat niet toe dat ze je energie stelen. Probeer weg te blijven van hun problemen en vermijd dat je gemanipuleerd wordt.
NB: Het is nooit verkeerd om iemand te helpen die in nood is. Daar gaat het niet om in dit blog. Zoek hulp. Let er daarbij wel steeds op hoe iemand zich gedraagt en wordt vooral zelf niet het slachtoffer.
Mijn ex-schoonzoon is een narcist, vreselijk tijden heeft mijn dochter gehad voor ze van hem af was. Hoewel, via de kinderen probeert hij nog steeds te manipuleren!
wat erg he? ook voor de persoon zelf moet het toch erg zijn of zouden ze hier niets van merken? Het ‘slachtoffer’ spelen krijg ik de nekharen recht overeind …
Erg voor de persoon zelf? Een narcist functioneert niet zoals andere mensen. Mijn narcistische ex-man vindt het voor zichzelf heel erg dat zijn vrouw besloot van hem te gaan scheiden na 28 jaar ellende. En zijn verhaal naar anderen toe klinkt heel overtuigend, ik word afgeschilderd als een monster, hij heeft het al die jaren zo zwaar gehad met mij, en nu laat ze hem helemaal gebroken achter. Diegenen die ervoor kiezen zijn verhalen te geloven, wens ik veel geluk in hun verdere leven, ik weet wat er echt achter onze gesloten deuren heeft plaats gevonden.
… dat geldt voor velen. Ik denk dat er meer achter gesloten deuren gebeurt, dan dat wij weten. Gelukkig maar. Als je een tijdje optrekt met een narcist komt je er achter dat er iets niet klopt. De mensen die weten hoe jij bent, en hoe jij was, geloven alleen jouw verhaal. Dat zijn de mensen die van je houden. Als dat anders is moet je ze maar loslaten. Die leven een leven vol oppervlakkigheid.
Ik ben iemand die graag vast houdt, en vecht voor een relatie, welke dat ook is. Maar het loslaten van mijn huwelijk heeft mij duidelijk gemaakt dat ik ook anderen moest loslaten. Degenen die zijn gebleven zijn, zoals jij al schrijft, degenen die van me houden. Nu moet ik opnieuw leren mezelf te (mogen) zijn, en elke dag heb ik momentjes van verrassing, oh ja, dat mag ik gewoon doen, ik hoef geen toestemming te vragen. Het komt goed.
Sterk hoor. Wees vooral trots op jezelf en koester degene die oprecht van je houdt.