Het viel en valt me vaak op dat dit woord vaak wordt gebruikt. Bijzonder dus aan de slag. Het blijkt dat we allemaal polariseren. Iedereen (ja ook jij … ) deelt mensen in in groepen. Niets mis mee hoor. Hokjes denken noemen we dit. Vroeger was dit een manier om in te schatten of een omgeving veilig was of niet. Deze manier van denken heeft ons mee gemaakt tot wie wij nu zijn. Door te denken in ‘wij’ bevestigen we onze identiteit. Identiteit biedt ons veiligheid en houvast; onze hersenen vinden het prettig om te kunnen categoriseren.  Als iets twee vleugels heeft, weet je dat het een vogel is. Zonder deze eigenschap zou je niet goed kunnen functioneren. Je neemt bewust en onbewust waar. Ben je in het ziekenhuis, zal iemand die een witte jas draagt, bij het personeel horen. Je stopt hem of haar direct (onbewust) in een hokje.

Het wordt pas een probleem als die ‘wij’ groep zich afzet tegen de ‘zij’ groep bij een meningsverschil. Je zou je onder druk gezet kunnen voelen doordat je verplicht wordt om te kiezen voor één van de partijen. Uiteindelijk krijg je ruzie (kun je ruzie krijgen). Op wereldniveau krijg je dan dus oorlog (agressie). Lang verhaal kort.

Extreme standpunten

In de politiek heeft het vaak een negatieve betekenis als er een toename van spanning is tussen politieke of sociale groepen.  Kijk maar naar het grote aantal politieke partijen in ons parlement die problemen vaak ‘op de man spelen’. Aandacht voor extreme opvattingen. In de periode na WOII was het juist tegenovergesteld. Zoveel mogelijk samenwerken, zelfs kerkgenootschappen voegden zich samen.  Veel politici vinden het nu dus juist prima om deze polarisatie in stand te houden. Ze krijgen makkelijker de aandacht en zorgen er voor dat alle andere partijen een steeds extremer standpunt innemen (moeten). Zelfs gematigde partijen.

Vlak de rol van de media hier niet uit. Alles wordt uitvergroot; algoritmes doen hun werk. Ze creëren een soort van ‘bubbels’ waarin je vooral de mening van gelijkgezinden te zien krijgt. Neem bijvoorbeeld het hele gedoe rondom vaccinaties. Ben je tegen vaccinatie, zul je alleen maar meldingen krijgen van gelijkgestemden. Voordat je het weet is je mening niet meer objectief en laat je je meeslepen in extreme waanideeën (misinformatie). Aan de andere kant hoort het ook een beetje bij een gezonde democratie. Soms is polarisatie nodig om botsende standpunten, scheidslijnen of conflicterende belangen helder te krijgen.