Muziek. Tegenwoordig ben ik bij het eerste de beste muziekprogramma in tranen. Als ik naar ‘Beste Zangers’ kijk op zaterdagavond zit ik zonder schaamte heerlijk te snotteren. Hoe kan dit eigenlijk?
Muziek
snotteren
Zet mij maar achter youtube of de tv met gevoelige liedjes en de tranen biggelen me over de wangen. Ligt dat aan mijn leeftijd of ligt dat aan de muziek? Kippenvel en snotteren. Natte ogen in de auto met Andrea Bocelli uit de luidsprekers. ’s Morgens om 7.15 uur.
motorische gebieden
We luisteren massaal naar muziek om verschillende redenen. Het activeert ons brein en kan zelfs fysieke pijn verzachten. Het heeft een grote (meestal positieve) invloed op onszelf en de maatschappij.
Onze motorische gebieden worden geprikkeld waardoor we het liefst gaan bewegen en dansen. Ik dans wat af als het kan. Heerlijk. Alhoewel je tijdens een concert mensen bewegingsloos ziet genieten.
Kippenvel
kippenvel uit de prehistorie
Dat kippenvel is nog een reactie uit de prehistorie. Onze voorouders hadden een redelijke haardos over hun lijf. Als deze haartjes overeind gaan staan zorgden ze voor meer isolatie bij kou. Onze spiertjes rond de haarzakjes spannen zich, na al die duizenden jaren, nog steeds aan. Dit komt weer door het gebied in de hersenen dat is betrokken bij emoties. Eigenlijk word je gefopt. Je schrikt niet, je bent niet koud maar je bent ontroert. Ons systeem is niet nauwkeurig genoeg afgesteld om het verschil te herkennen.
Tegelijkertijd wordt je beloningssysteem wel ingeschakeld; je maakt een lekkere portie dopamine aan (gelukshormoon).
Tranen door muziek
emoties
Kippenvel is niet de enige reactie zoals je wellicht wel weet. Je pupillen worden groter bij momenten in muziek als je die rillingen voelt. Vaak gaat het om herkenning. Op de een of andere manier word je herinnerd aan een bijzonder emotioneel moment in je leven. Waar de één een kuchje geeft, kan de ander in tranen uitbarsten.
Samengevat zet muziek dus een soort herinneringsmachine aan. Als er dan ook nog een bepaalde spanning (bijv. begrafenis of auditie) is, kun je geraakt zijn en daadwerkelijk gaan huilen.
Slimmer
je wordt er niet slimmer van
NB: Ooit was men van mening dat luisteren naar klassieke muziek je cognitieve functies (alle processen die betrokken zijn bij het opnemen en verwerken van informatie) versterkt. Je zou er zelfs een hoger IQ van krijgen, suggereert een studie uit 1993. Helaas. Na verder onderzoek blijkt dat zogenaamde ‘Mozart-effect‘ toch niet te bestaan. Wie slimmer wil worden, kan dus beter zelf muziek maken in plaats van ernaar te luisteren.
Zelf muziek maken is goed voor de verbinding tussen je linker en rechter hersenhelft. Ze zeggen dat je er creatiever van wordt en dat je geheugen beter op peil blijft. Twee vliegen in dezelfde klap zou ik zeggen.
Jammer dat dat van de klassieke muziek is weerlegd : ) Ik luister daar elke dag naar, en het zou toch handig zijn geweest als ik daar dan vanzelf slimmer van werd.
Ja dat dacht ik ook toen ik het las. Luisteren en slimmer worden en ook nog eens genieten. Dat zou het summum zijn.