Legpuzzel. Heerlijke ontspanning en al eeuwenlang geliefd over de hele wereld.
Legpuzzel als therapie
Legpuzzel
Bij mij ligt een legpuzzel op tafel. Van duizend stukjes. Om tot rust te komen; af te kicken van het eeuwige ‘aanstaan’. Wie zou er in de vredesnaam bedacht hebben om een
afbeelding in meerdere stukken te zagen om ze vervolgens weer aan elkaar te leggen? De oorsprong van de legpuzzel ligt in de 18e eeuw. Het idee kwam van kaartenmakers.
Die hadden kaarten op hout, te gebruiken voor aardrijkskundeles. Kinderen moesten de puzzels weer in elkaar leggen. Heel duur natuurlijk.
Commerciele doeleinden
van hout
De Londense cartograaf John Spilsbury heeft waarschijnlijk de eerste, commerciële legpuzzel gemaakt. Hij verkocht hij puzzels met wereldkaarten die langs landsgrenzen in
houten stukken waren gesneden. Later werden afbeeldingen uit de Bijbel, sprookjes enlandschappen gebruikt. Luxe verweven met onderwijs. Voor kinderen is het goed voor de motorische ontwikkeling (fijne motoriek), cognitieve groei, ruimtelijk inzicht en creativiteit. Voor kinderen vanaf één jaar zijn er al legpuzzels.
Karton
Voor kinderen
In de 19 e eeuw kwamen de eerste puzzels op karton. In Hoogezand staat een fabriek die karton voor niet alleen (vroeger) treinkaartjes maar ook puzzelkarton maakt. Tijdens de industriële revolutie werden puzzels pas in grote aantallen geproduceerd. Binnen handbereik voor de massa; een betaalbare vorm van vrijetijdsbesteding. In de jaren dertig (depressie) hadden veel mensen geen werk. Zij maakten toen zelf puzzels en gingen die verkopen. Legpuzzels werden zelfs gebruikt voor reclamedoeleinden. De legpuzzels kregen daarna pas ingewikkelde, in elkaar grijpende puzzelstukjes.
Wedstrijden
Bizarre vormen en maten
Nu zijn er zelfs wedstrijden legpuzzel (NK Legpuzzel) en hebben de puzzels iedere afbeelding die je je maar kunt bedenken. Ik moet er trouwens niet aan denken om als een gek met een paar man zo’n puzzel in elkaar te flansen.
Je kunt nu ook zelf een puzzel laten maken met een afbeelding (of foto) die jezelf kiest. Ravensburger verkoopt zelfs een puzzel van 32.562 stukjes (5,40 x 1,92 meter) en de zgn. ‘Krypt’ puzzel die helemaal zwart is.
NB: De naam Jigsaw (puzzelmerk) komt waarschijnlijk van het woord Jigsaw of te wel gereedschap om puzzels uit te zagen (figuurzaag).
Mijn oma legpuzelde graag en had een tafel met glazen blad erop en dan ging de puzzel die klaar was onder het glas en bleef liggen tot ze weer eens aan een andere begon.
Ik heb een oude puzzel van Gretna Green zonder foto op de doos alleen een schetsje van mijn vader waar huis staat en waar ongeveer de struiken. Er mist een randstukje
Mijn puzzel is vandaag net af. Mijn eerste sinds jaren. Ik wordt er rustig van merk ik. Helemaal afgeschakeld. Heerlijk.
Vroeger had mijn moeder soms een grote legpuzzel die dan op een stuk hardboard op de eettafel lag en vlak voor het eten dan voorzichtig van de tafel getild werd en tijdelijk op een veilige plek werd gelegd. Als kind mocht ik dan ook wel helpen, maar herinner me dat ik het vrij snel opgaf. Zeker als er veel lucht en/of water en of/bergen waren. Ik heb daarna zelf nooit gepuzzeld. Als ik even ‘uit’ wil staan ga ik liever een boek lezen en als ook dat teveel is – want soms kan ik daar mijn aandacht niet bijhouden – kijk ik een aflevering ‘ik vertrek’ of iets anders luchtigs. Ik snap overigens wel dat puzzelen heerlijk ontspannend kan zijn.
bijzonder he dat een mens veel moeite moet doen om ‘uit’ te staan. Ik zoek nu wat meer ontspanning.
Mijn favoriet zijn Gibson puzzels.
Klassiek Engelse stijl las ik op internet. Dank voor de tip. Ik ga even snuffelen.
In het gezin waarin ik ben opgegroeid was alleen mijn moeder gecharmeerd van spelletjes en aanverwante zaken. Ze heeft nog wel een aantal manmoedige pogingen gedaan om mijn broers en zussen ook aan de spelletjes te krijgen, maar in dat opzicht leken we meer op onze vader. We waren geen van allen spelletjesmensen, dit tot teleurstelling van mijn moeder.
Er wordt gezegd dat een man een vrouw zoekt die op zijn moeder lijkt, althans volgens de psychologie van de kouwe grond. En om maar meteen met het bewijs te komen; het gezin van mijn schoonmoeder was helemaal idolaat van allerlei (in mijn ogen oerdoemme en overbodige) spelletjes en legpuzzels van duizend of meer stukjes. Dat ik ook geen koffie lustte maakte me in haar ogen helemaal verdacht. Maar goed die drempels zijn uiteindelijk wel geslecht, maar ben desondanks geen spelletjesmens geworden en legpuzzels; als ze meer dan 25 stukjes bevatten heb ik het geduld er al niet meer voor.
Ben ik nou een pietje-ongeduld? Nee niet echt, want bij een bevriende bloemenkweker kon is gerust een hele middag bezig zijn om zaailingen te verspenen. Het zal wel te maken hebben met het uiteindelijke resultaat.
Ik ben wel een pietje-ongeduld (zoals je het zo mooi zegt) maar voor een puzzel kan ik me ontspannen en gaan mijn gedachten op standje 0. Heerlijk om al die verschillende stukjes aan elkaar proberen te passen.