Kerstgedachte. Kwetsen doet pijn. Als anderen je kwetsen maar ook als je onbedoeld iemand anders hebt gekwetst. Hoe ga je hiermee om?
Kwetsen
kerstgedachte
Niet al te lang geleden ben ik gekwetst. Niet een beetje maar een beetje heel erg. Bewust of onbewust vraag ik mezelf vaak af. In ieder geval door een egoïstisch iemand, zonder voelsprieten. Op het moment dat ik werd gekwetst heb ik aangegeven in niet mis te verstane woorden wat het met me deed. Dat hielp niet en de agressor ging door om met zijn mening en opvatting mij nog erger te kwetsen. Deze agressor is doorspekt van religieuze en complottheorieën, maar de woorden kwamen hard binnen. Best wel onvolwassen, bot en asociaal. Toxisch; zich niet bewust van de gevolgen voor mij. Dat hoop ik althans.
Ieder heeft zijn of haar eigen mening. Prima. Dit houdt onze samenleving juist interessant. Iedereen heeft zij eigen idee en fantasie. Niemand heeft dezelfde kleren aan, niemand heeft dezelfde aardappels in de pan. Maar sommige mensen willen controle uitoefenen en dwingen je te luisteren. Niet typisch een kerstgedachte maar wel iets om te delen in deze verharde wereld.
Opgelegde mening
fysieke pijn
Waarom heeft die persoon mij dan toch zo weten te kwetsen? Ik wist dat hij deze opvattingen al vaker aan anderen probeerde op te dringen. De intensiteit en de directheid van de boodschap sloeg me toch om de oren. Misschien had het wel te maken met mijn kwetsbaarheid als kankerpatiënt. Mijn incasseringsvermogen en reactiesnelheid zijn soms vergelijkbaar met een nat vloeitje. De pijn die ik voelde was fysiek. Buikpijn. Ik werd ook (toevallig?) ziek een paar dagen na dit incident.
Wat maakt het dat iemand kan zeggen dat ik ziek ben doordat ik gevaccineerd ben.
Hij doet het bij iedereen; niet op de persoon gericht dus. Maar mijn gedachten waren op dat moment bezig om na te denken over de waarde van deze diarree aan woorden. Hoe moest ik hier in de vredesnaam mee omgaan?
Liefdevol
ziekelijke persoonlijkheid
Deze intense kwetspartij heeft me geleerd dat ik probeer, mensen niet te dicht bij me laat komen. Ik ben iemand die van nature het hart op de tong heeft en open staat voor iedereen. Kwetsbaar dus. Geïnteresseerd in de medemens met liefdevolle bedoelingen. Sta in je kracht heb ik de afgelopen weken vaak tegen mezelf gezegd. Wees trots op jezelf; ik heb mijn grenzen duidelijk aangegeven. Zoek het niet bij jezelf. Deze man is in zijn jeugd is waarschijnlijk niet gehoord, had geen controle en heeft hij nu de dwangmatige (gevoelloze) behoefte om mensen dwingen te luisteren. Als dat niet gebeurt is er agressie. Beschadigd door het verleden en een onderontwikkeld zelfbewustzijn van onaangepast gedrag.
Vergeven en vergeten
schade en schande
Vergeten zal ik deze situatie nooit meer. Het moment en de voelbare pijn. Het verdriet en het onbegrip. Toch wil ik verder en de pijn achter me laten. Vooral in deze periode. Een mooie kerstgedachte toch? Vergeven doe ik voor mezelf; het is geen geschenk aan de ander. Ik heb de pijn aanvaard en wil het nu loslaten. Het is nu iemand voor mij die ver van me afstaat en waar ik geen respect meer voor heb. Helaas een momentje van ‘schade en schande’.
Geef een antwoord