Karaktereigenschappen. Talent en eigenschappen hebben we allemaal. Aangeleerd of door opgedrongen geluk. Zelfs ik ben niet volmaakt. Ik durf zelfs te zeggen dat er dingen zijn waar ik absoluut niet goed in ben. Een kleine samenvatting.
Sporten
Sporten staat boven aan mijn lijstje van dingen waar ik een gigantische hekel heb. Vroeger niet. Ik heb op redelijk hoog niveau gezwommen en op school scoorde ik met gymnastiek hoge cijfers. Trainen deed ik met gemak 7 dagen per week. Zelfs voor de ochtendtrainingen in een ijskoud buiten zwembad (06.00 uur) draaide ik mijn hand niet om. Geen blessures en een uitstekende conditie. Of ik in die tijd verslaafd was aan die stofjes die vrijkomen bij het sporten weet ik niet. Later heb ik ze zeker niet meer in mijn systeem teruggekregen. Waar dat aan ligt? Wanneer het kantelpunt kwam? Ik heb geen idee. Mijn gebrek aan sportlust compenseer ik met wandelen en fietsen. Bejaard … bijna wel. Het is in ieder geval gezond en goed voor de bloedsomloop en fijn omdat je het samen kunt doen.
Ruimtelijk inzicht
Ik heb geen ruimtelijk inzicht en ben dus een complete nul tijdens het in elkaar knutselen van een Ikea kast. Kaartlezen kan ik als de beste en heb een goed gevoel voor richting maar soms gaat er tussen mijn ogen en mijn hersenen iets niet helemaal goed. Als we besluiten om een ‘zelf-in-elkaar-zetkast’ te kopen doen we dat samen. Als een geolied team. Mijn man het ruimtelijk inzicht, het technische gedeelte en het in elkaar zetten. Mijn taak bestaat uit het rangschikken van de schroeven, moertjes en plankjes en het verzorgen van koffie en lekkere hapjes. Ruzie is bij ons geen optie. Hij is mijn superheld. Mijn leeftijd heeft met dit alles niets te maken. Dit is iets wat in je DNA profiel verborgen zit volgens mij. Of het een slechte karaktereigenschap is weet ik niet zeker.
Detail in karaktereigenschappen
Wat me bij allerlei klusjes ontbreekt is het gevoel voor detail. Ik ben zeg maar geen pietje precies. In mijn rapport stond vroeger al ‘werktempo te hoog’. Dit was natuurlijk redelijk positief gebracht maar eigenlijk wilde men er toen al mee zeggen dat ik niet nauwkeurig genoeg was. Van wie en hoe ik aan deze karaktereigenschap ben gekomen weet ik niet. Bij mij gaat het altijd om het razende tempo. Alles moet zo snel mogelijk want anders raak ik heel snel verveeld. Slechte karaktereigenschap? Ik vind het gewoon lastig dat ik de puntjes niet op de i zet. Vaak ben ik jaloers op degene die wel tot het gaatje gaan. De detaillisten onder ons. Zij zijn nauwgezet, beheerst en hebben dat jaloersmakende gevoel voor detail.
Geduld
Ik heb heel weinig geduld. Dat komt natuurlijk al in de vorige alinea ter sprake bij het ‘gevoel voor detail’ en nauwgezet werken. Bij mij moet alles snel. Ik verwacht ook van mijn omgeving dat ze dat doen. Slecht. Als ik dan zie dat er uitgebreid (gedetailleerd) wordt nagedacht of tot in den treure wordt voorbereid, schiet ik al snel in de rode vlekken. Tempo denk ik dan, ga gewoon even rap aan de slag. Ik ben dan ook meer het type van gewoon beginnen en dan zien we wel verder dan dat ik een project of opdracht uitgebreid vooraf ga zitten uitpluizen. Ook bij familiespelletjes ben ik geen welkome aanvulling. Als we vroeger verplicht mee moesten doen aan sjoelen of monopoly werd ik als kind al, erg vervelend. Tegenwoordig zorg ik er gewoon voor dat de sjoelbak niet uit de garage komt. Dat heeft weer met de volgende karaktereigenschap te maken. Ik heb het hart op de tong … en houd de sjoelbrikken in de pocket zeg maar.
Hart op de tong
Een van mijn grootste valkuilen is dat ik me in gesprekken vaak niet stilhoud. Voor mij een hele slechte karaktereigenschap. Spontaan (zo zie ik het zelf) zonder een blad voor de mond; vaak in niet mis te verstane woorden. Soms wil ik gewoon luisteren, nadenken over wie ik voor me heb en dan pas een wel overwogen antwoord geven. Het staat beter en wordt ook beter ontvangen. Maar ja. Ik ben een flapuit en ook nog eens ongeduldig. Wat je zegt: Recht voor z’n raap. Hoe vaak heb ik niet geprobeerd om eerst tot tien te tellen. Het mislukte meestal jammerlijk. Want vaak als je zegt waar het op staat, zijn de rapen gaar. Ruis in de communicatie terwijl je oprecht en eerlijk wilt zijn. Het zou er zelfs toe kunnen leiden dat mensen je ‘koud’ vinden terwijl je juist reageert vanuit emotie en gevoel. Direct zijn wordt in negatieve zin ook wel als primair, lomp en weinig sensitief ervaren. Voor je relatie en eventuele samenwerking kan het beter zijn de boodschap met enige nuances over te brengen.
Conclusie
Ik besef me nu ook weer dat ik niet alle wijsheid in pacht heb en gezegend ben met goede maar zeker ook met slechte karaktereigenschappen. Inzicht van boven de vijftig. Wie dan bepaalt wat goed is en wat slecht laten we maar weer eens in het midden.
Kostbaar is de wijsheid die door ervaring wordt verkregen (bron: Robert Ascham).
Wat zijn jouw slechte karaktereigenschappen en hoe ga je er mee om?
Goh, ik herken je slechts op enkele punten maar ik geloof je op je woord voor wat betreft de andere punten. Je bent nu eenmaal open, eerlijk en direct.
Nee ik hoefde hierbij niet tot tien te tellen. Komt er gewoon spontaan uit. Een klein puntje wil ik toch nog wel kwijt. Niemand heeft de wijsheid in pacht hoewel sommigen onder ons dat wel als zodanig doen over komen. Dat is spijtig vooral als na de hoogmoed bij hun de val onvermijdelijk komt. Maar jij, weet ik uit ervaring, hoort gelukkig niet bij die groep.
Tja … als je ouder wordt kun je de duistere kanten van je karakter beter beheersen. Het open en eerlijk (niet ongevraagd mijn mening geven dus) zijn is wel duidelijk maar vaak een handicap. De rest … ach het hoort er allemaal bij. Eigenlijk ben ik best wel tevreden met mezelf.