Heupen. De verhouding tussen mijn taille heupen is anders dan vroeger. Het viel me op dat mijn broeken begonnen af te zakken. Ik loop nu regelmatig (stiekem) aan mijn broek te sjorren. Hopen dat niemand het ziet en hopen dat de broek tenminste op mijn buik blijft hangen. Mijn heupen verdwijnen volgens mij. Wat is er toch aan de hand?
Mannen en kleine kinderen
bretel of elastiek
Kleine kinderen hebben ook geen heupen. Vroeger was het al doffe ellende dus. Ik naaide broeken voor de kinderen toen ze nog niet naar school gingen. Stuk elastiek in de boord en het probleem van afzakkende broeken was opgelost. Ik zoek nu (jaren later …) ook naar broeken met elastiek in de taille omdat die beter passen. Extra figuurnaadje achter in de boord en je broek zakt helemaal niet meer af. Bij spijkerbroeken is dit niet zo eenvoudig. Daar komt enige naai-ervaring bij om de hoek kijken.
Bij mannen zie je een groep die de broek onder de buik dragen of er over. De groep die de broek gewoon over of op de heupen heeft, heeft waarschijnlijk gewoon een lekker kontje. Denk ik. Daar heb ik me verder niet in verdiept.
Heupen die krimpen
extra rolletjes
Op zoek naar de reden. Nou … we krimpen doordat onze tussenwervelschijven in elkaar zakken. De rug wordt iets krommer door het inzakken. Bij een normale broek zit de band dan steeds hoger. Ook bij dunne mensen. Dat ziet er vreemd uit als ik visualiseer. Ik heb trouwens niet het idee dat ik aan het inzakken ben maar mijn taille verdwijnt gewoon. Taillevervaging heet dat in vaktermen. Nader onderzoek leert dat door de afname van hormonen in de overgang, je lichaam gewoon ‘mannelijke’ vormen krijgt. Inclusief een platte, pannenkoek kont. Spier- en botmassa neemt af en het vetpercentage neemt toe. Hoera. Fijn om te lezen, maar niet heus.
Mannen krijgen vet op de buik bij het ouder worden. Zij ontwikkelen dan ook hun ‘love handles’. Dat hoeft niet eens door het bierdrinken te komen. Wijn kan ook. Het gaat om de inname van calorieën.
Terug trainen
trainen als een gek …
Zou het mogelijk zijn je taille terug te trainen? Nee dus. Je kunt je huid misschien nog wel wat beïnvloeden (strak trekken) maar na het lezen van diverse artikelen blijkt dat ook niet zo te zijn. Minder eten? Gezonder eten? Afvallen tussen alle hormonale schommelingen en depressieve buien door, is een ramp. Je lijf schreeuwt om zoetigheid en chocola. Wijn, kaas en chips. Of alles tegelijk. In deze periode ben je op zoek naar een nieuwe balans. Je lichaam snapt het allemaal even niet meer. Dus ga je bij vlagen obsessief eten maar ook obsessief bezig om al die hormonale veranderingen te verwerken. Bij mij staat de weegschaal inmiddels met een lege batterij ergens diep in mijn kast. Onder een hele dikke laag stof (figuurlijk …).
Van appel naar peer
appelmodel
Je gaat zo rond je vijftigste van een lekker peermodel naar een slappe appel. Of andersom. Getraind of niet. We zijn geen fruithapjes meer; slechte vergelijking. Het vet van je heupen verschuift dus naar je buikzone. Je vruchtbare uitstraling wordt hiermee geëlimineerd. Die oerdriften stoppen dan ook hier. Als je vervolgens beseft dat ook de spieren van je buikwand slapper worden kun je er al vast wakker van gaan liggen. Reden voor een chagrijnige avond. Als je diezelfde avond ligt te piekeren op je rug zul je tot overmaat van ramp het eerste rugvet voelen.
peer model
Rugvet zijn van die kwabjes rond je behasluiting en onder je oksels. Die rolladebobbel die je ziet als je een (oh zo foute) jurk aan hebt met een lage uitsnijding op de rug. Als het niet goed past zie je er uit als een muffintop. Verstoppen of wegrennen dus.
Zweetgordels of cement
bips als een lekkere pannenkoek
Na het niet kunnen aftrainen van dat rechte stuk is ook de zweetgordel geen optie. Aan de binnenkant van deze band zit een soort latex laag op je huid. Als je met dit martelwerktuig gaat sporten zweet je meer dan normaal en krijg je een smallere taille. Na drie glazen water is dit effect helaas weer gecompenseerd. Blijkt. Weg smalle taille en optisch volle bips. Je billen blijven er uit zien als een platte pannenkoek. Alle andere ingrepen om deze optische ellende te verhelpen (cement en implantaten bijv. ) bespreek ik niet. Levensgevaarlijk. Dan maar een lekkere pannenkoek.
Mijn codewoord is accepteren. Concurreren hoeven we niet meer dus omarmen we het leven en ook onze rechte heupen, verdwenen taille en platte bips. We zorgen voor een stukje elastiek in de boord, een extra figuurnaadje en een wijze, tevreden uitstraling.
Zelfkennis is het begin van alle wijsheid en het einde van de meeste illusies (bron: Gerd de Ley).
Snik snik, ik had het ook al gemerkt. Geen billen meer. Maar ik kan het nog niet accepteren…..ik stort me op het sporten wie weet kan ik het beetje spiermassa dat ik heb nog behouden…..
Dat is hartstikke goed. Die spiermassa blijft belangrijk maar of je je taille daar mee terugkrijgt is een tweede. Het gaat voornamelijk om het verschuiven van vet in je lichaam. Ik heb veel bewondering voor die vrouwen die heel hard blijven sporten.
Sporten doe je toch niet alleen om fysiek in shape te blijven?
Concurreren hoeft niet meer?
Nou ik ben eigenlijk van mening dat alles bij jezelf begint. Houden van jezelf is voor mij de grootste uitdaging. Concurreren wil ik niet; geen beginnen aan. Ik ga zeg maar, voor innerlijke schoonheid.
Dit was weer een vermakelijk stukje om te lezen Herma! En vooral ook erg herkenbaar, niet alleen het vrouwelijke- maar ook het mannelijke deel 😉
Hihi … tja we krijgen er massaal last van helaas. Maar we weten tegelijkertijd dat er weer een hele nieuwe toekomst voor ons ligt.
Dat komende buikje probeer ik positief te benaderen. Dat buikvet gaat oestrogeen aanmaken ter compensatie. Het afzakken van broeken had ik ook gemerkt, maar niet de bijbehorende smallere heupen. Ik heb nu op mijn 51e nog steeds een zandloperfiguur. Ik hoop wat taille over te houden 🙂
Ik wil deze week broeken online bestellen. Broeken kopen is met mijn lichaamstype altijd al een ramp geweest. Of bij de taille veel te wijd, of ik krijg de broek niet over mijn bovenbenen of de broek is te kort want ik heb lange benen. Ook lange armen.
Gisteravond een item gezien op rtl4 over een boek ‘Menopowerrrr’ Al die rrr-en horen er volgens mij achter. Door de menopause veranderen we van een zachter naar een stoerder persoonlijkheid. Ja, daar was ik de afgelopen jaren ook achter gekomen. Gelukkig vinden de mannen dat hier prima, maar niet in alle relaties loopt dat lekker. Accepteer en geniet van je kracht was de boodschap. Als je het gaat onderdrukken kan dat snel een negatieve weerslag op je klachten hebben.
Ik ben een paar weken geleden gestopt met de pil. Ik zit in een avontuur en al gaat het niet vanzelf ik voel me beter zonder pil dan met pil. Alsof er een grijze deken van me afgehaald is. Ik had meer klachten met de pil dan zonder. Maar bij mij gaan wel vaker zaken anders dan het ‘zou moeten’. Het biedt geen enkele garantie en ben vannacht mijn bed uitgezweet en even later stond ik een kruik te maken omdat ik het zo koud had. Gelukkig heb ik de luxe er vandaag een rustig dagje van te maken, is wel weer even nodig.
Ik vind jouw hele verhaal positief. Je bent ook nog eens gezegend met een zandloperfiguur. Trots op zijn dus. Ook voor jou is broeken kopen een ramp. Ik vind het bijzonder dat de modewereld zo slecht anticipeert op de maten van de vrouw. Accepteren is ook mij codewoord. Dat gaat niet altijd makkelijk als je een paar nachten slecht hebt geslapen door de opvliegers en de piekerpartijen. Ik gun mezelf dan ook regelmatig een lekker dagje of ga shoppen c.q. lunchen met een lieve vriendin. Dan ziet de wereld er direct heel anders uit.