Bootnaam. We vinden het allemaal leuk. Langs de steigers lopen en bij iedere boot kijken naar de naam op de boeg of de spiegel. Wat is de filosofie hierachter?
Bootnaam
Vroeger gingen schepen voor langere tijd op zee. Soms was de bemanning maanden van huis. Daarom kreeg het schip een naam mee die ter bescherming diende. Bijgeloof? Ja ik denk het wel. Op deze manier werd de bemanning gerustgesteld. Vaak zie je dan ook een vrouwelijke naam uit het Grieks of Latijn (met verwijzing naar de geliefde van de schipper) of een naam waarin een betekenis schuilging (Quo Vadis – Waarheen gaat gij of Seolto – Strijden). Een erfenis uit het verleden. Om binding met het thuisfront te houden. Dat hoeft nu niet meer want je kunt nu gewoon zelf iets leuks verzinnen. Op internet vind je inspiratie genoeg.
Samenvoegingen (kettingnaam) zijn heel oubollig natuurlijk. Dat kan echt niet meer. Namen met een knipoog zijn bijvoorbeeld Roestvrij (kunststof bootje van de familie Roest), Deinemeid (oud kajuitbootje met knipoog naar het woord dynamite) of Spiegelei (kleuren van de boot).
Verplichte spelregels
Als je schip is voorzien van een kajuit ben je verplicht een naam te voeren (reglement BPR). Een klein motorschip mag dus niet deelnemen aan de scheepvaart als deze niet is voorzien van een naam of een kreet, leus, code of slogan … alles mag. Aangebracht in goed leesbare, onuitwisbare letters en cijfers. De naam en woonplaats van de eigenaar moet op een opvallende plaats aan de binnen- of buitenzijde van het schip zijn aangebracht.
Je kind mag je niet ‘Urine’ noemen, maar je boot wel. Voor de verdere regels verwijs ik je naar het reglement BPR.
Poseidon
Wel de bootnaam of de naamswijziging ff melden bij Poseidon. (Romeinse equivalent is Neptunus). De god die alle boten beschermt. Van iedere naamswijziging moet hij via een speciale ceremonie worden verwittigd, en de windgoden trouwens ook. Best wel een omslachtige ceremonie. In het kort komt het erop neer dat je bij een naamswijziging, je eerst de oude naam op alle plekken van het schip moet verwijderen, inclusief spiegels, motor en documenten die zich op de boot bevinden. Daarna volgt een herdoop, waarbij Poseidon (en de weergoden) via allerlei lange formules verzocht wordt de oude naam te vergeten en de nieuwe te registreren. Bij iedere formule vloeit veel champagne (want voor minder doen die goden het niet).
Bijgeloof
De volgende ongeschreven regel is dat je de naam van de boot nooit en te nimmer verandert. Dit brengt ongeluk. Dit brengt rampspoed. Ook al geef je de goden veel te drinken. Maar ja als je in het bezit komt van de Wet Dream of Lucky Sperm wil je echt wel. Misschien moet je dan toch nog een keer contact opnemen met Poseidon en hem verrassen met een litertje champagne.
Hoe bedenk je een naam
De boot van je dromen is binnen handbereik. Alles is perfect. De kleur, het design, de stroomlijn en alles wat verder nodig is. Maanden ben je er mee bezig maar toch blijft die ene prangende vraag hangen. Hoe noemen we haar? Zo’n naam zegt veel over de boot maar ook veel over de eigenaar. Begin met een thema te kiezen. Romantisch, persoonlijk? Ga dan rustig surfen op het internet en schrijf alle namen op die je tegenkomt. Uiteindelijk maak je alleen (of samen) een top drie lijst. Verbaster de naam eventueel met een persoonlijk tintje. Mocht je een familiewapen hebben kun je die op de spiegel van je boot (of schip) plakken.
Een schip in de haven is veilig, alleen zijn schepen daar niet voor gemaakt. (bron: J. Augstus Shedd).
Mijn oma/opa en mijn ouders hadden boten. Die van opa had mijn voornaam, niet mijn nicknaam Lot.
Van mijn ouders was Phanta Rei, alles stroomt. Deze naam hebben we ook op zijn rouwkaart gebruikt omdat de stroom was gestopt.
Wat een mooi verhaal. Zo zie je maar dat er soms heel veel schuilgaat achter de naam van een boot (of een schip).
Wij hebben een erfenis gekregen en we vernoemen de boot naar diegene ?
Divera
Dat is natuurlijk een prachtige naam. Divera. Wat betekent de naam?
Geen idee. Onze boot heet Yambo. Zo kochten we hem ook. Mini jachtje.
Leuke naam. SOms hoef je ook niet perse te weten waar de naam is ontstaan.