Boodschappen doen met Corona spelregels; bijna spookachtig.

Boodschappen doen in deze bizarre Corona periode. We luisteren regelmatig naar een update van onze regering en passen ons leven dan met het grootste gemak weer aan. Allemaal om het virus uit te schakelen. Definitief.

Boodschappen

Boodschappen doen in deze tijd is vreemd. Noodzakelijk kwaad. Ik ging vanmorgen vroeg al op pad; richting Hoogezand. Boodschappen doen voor mijn moeder. Die gaat de deur niet uit. Hoeft ook niet; ze is meer dan tachtig plus. Ik ga deze risicovolle onderneming aan. Geen handen op de leuning en thuis de deur vanuit de centrale hal openen met mijn elleboog. Bij ons wordt de lift extra schoongemaakt. De aftekenlijst prijkt netjes op het magneetbord en de hygiëne-instructies hangen naast de liftdeur.

Als ik het dorp uitrijd is er weinig verkeer op de weg. De zon schijnt uitbundig en de wolken lachen me toe. Op de Hoofdweg in Scharmer staat een ambulance bij iemand voor de deur. Zou daar iemand zijn met Corona? Ik zie geen mensen in witte pakken. De buschauffeur staat buiten een sigaret te roken bij de keerlus in Scharmer. Hoe zou hij zich voelen met al dat besmettingsgevaar? Wie doet zijn boodschappen? Je vraagt het je allemaal af.

Lege parkeerplaatsen

Jumbo

Op weg naar de 1e supermark voor brood, melk en verse groente. De parkeerplaats is bijna leeg. Compleet anders dan twee weken geleden. Toen barste de parkeerplaats uit zijn voegen. Auto aan auto. Mensen dicht bij elkaar. Praten, lachen, knuffelen en zoenen. Het kon toen nog allemaal. We deden het ook nog allemaal. Onwetendheid in mijn geval. Als ik de auto wegzet, kijk ik goed om mee heen. Stap ik niet toevallig tegelijkertijd met iemand uit? Je wilt in deze tijd niet per ongeluk tegen iemand aan botsen. Stel het is iemand die je niet kent en iemand die zijn eigen regels bepaalt. Een van de supermarkt medewerkers maakt alle handvatten van de mandjes schoon. Over een paar uur blijkt dat je zonder karretje de winkel niet meer in mag. Zijn er geen karretjes beschikbaar? Dan mag je niet naar binnen. Duidelijk.

Schoonmaakdoekjes

Lidl

De supermarkt heeft veel maatregelen genomen. Schoonmaakdoekjes om je karretje schoon te maken. Het bordje met instructies is duidelijk. Schoonmaken en het (wegwerp)doekje in de prullenbak gooien. De verpakking van de schoonmaakdoekjes zit stevig vastgeplakt. Wat een geruststellend begin van mijn boodschap-avontuur in Hoogezand. Het gele handvat ligt rustig en vooral schoon, in mijn handen.

Binnen is het bijna een beetje spookachtig. Iedereen kijkt naar elkaar. Wie gaat welke kant op en wie gaat naar wat voor vak? Is de doorgang te nauw, lopen mensen rustig om. Geen aso gedrag, geen onverschilligheid. Koffie, toiletpapier, alles is genoeg op voorraad. Als je het winkelpersoneel naar iets vraagt doe je dat vanaf 1,5 meter afstand. Minstens. Want deze mensen zijn voor ons zo hard aan het werk nietwaar?! Zij kijken tijdens het vullen steeds om zich heen en bewegen met de klanten mee. Allemaal op 1,5 meter afstand. Van de 3 pakken houdbare melk voor mijn moeder, moet ik er eentje laten staan. Regels; dat snap ik.

Koffie bij de aflevering

Aldi

Ik maak de handvatten van de tas schoon en pak een doekje voor mijn stuur. Als ik straks langs mijn moeder ga, wil ik alles schoon hebben. Geen risico op het overbrengen van dit verschrikkelijk virus. Handen wassen en de boodschappen op het aanrecht. We drinken een kop koffie op 1,5 meter van elkaar. Geen knuffel, geen zoen.

Onze dierbaren en de rest van de risicogroepen wil ik beschermen. Op de terugweg probeer ik nog een pakje schoonmaakdoekjes voor mijn moeder te bemachtigen. Voor haar ook handig als ze de post uit de brievenbus moet pakken. Dat lukt met heel veel pijn en moeite. De meeste schappen met dit product zijn zo goed als leeg.  Die fabriek zal ook wel overuren draaien.  Tenminste als er genoeg personeel is.

Thuis aan het beeldbellen met vriendinnen. Iedereen is vrolijk en maakt er het beste van. Ik doe wat klusjes die al een tijdje roepen en drink thee op het balkon. Uit de wind, in de zon. De filmpjes op internet over het vervoer van de corona-patiënten van Brabant naar Groningen zijn indrukwekkend. Kippenvel. Wat zijn we trots op alle hulpverleners en zorg. Doe dus gewoon wat er gevraagd wordt door deze hulpverleners en zorgmedewerkers.

geen knuffel, geen zoen

Volgens de RIVM wordt dit de week van de waarheid. Die curve moet naar beneden; de effecten van alle maatregelen moeten straks gewoon merkbaar zijn. Aan mij zal het niet liggen.
Heel veel sterkte en beterschap iedereen.