Boekrecensie De Camino van Anya Niewierra

Boekrecensie De Camino. Lezen heb ik tijden niet gedaan. Te moe, te druk in het hoofd. Op dit moment lees ik De Camino.

Boekrecensie De Camino

De Camino

Deze literaire thriller (NS Publieksprijs) kreeg ik van een hele lieve, betrokken collega. Haar motto is: Aandacht maakt alles mooier. Helemaal gelijk toch? Mijn (ons) motto is ‘One life, live it’ staat daar eigenlijk wel goed naast. Het leven is best wel een feestje maar soms moet je toch echt zelf de slingers ophangen. Ik val zelf van de ene stressvolle gebeurtenis in de andere. Schrijf niet alles in mijn blog omdat het te privé is. Daarom lukte het me vaak niet om te lezen. Mijn hoofd zit gewoon te vol met informatie. Toen ik bronchitis kreeg was ik hondsmoe. Soms zelfs te moe om te piekeren. Lezen is dan fijn. Geeft rust en brengt rust en dwingt je om te zitten en uiteindelijk in slaap te vallen.

Nu dus een boekrecensie De Camino.

Anya Niewierra

… op bedevaart

De schrijfster van dit boek komt uit Limburg en houdt van reizen, schrijven en schilderen. Tijdens het reizen ontdekte ze Frans Catalonië; het werd haar inspiratiebron bij het schrijven. Wellicht overbodige informatie maar wel leuk om te weten toch? Ze schreef al eerder o.a. ‘Ook dat nog’ en  ‘Het Bloemenmeisje’ maar die heb ik nog niet gelezen. Ga ik zeker wel doen. Ik merkte dat het boek me direct pakte. Ze schrijft op een prettige, boeiende en makkelijk leesbare manier. Persoonlijk denk ik maar haar stijl sprak me aan. Ze schrijft in de ik-vorm en vertelt tijdens de wandeltocht over de verschrikkingen van de Balkanoorlog.

Balkanoorlog

ook haar leven is in gevaar

Het boek gaat over een vrouw (chocolatier uit Limburg) die haar man net heeft verloren. Zelfmoord tijdens een (bedevaarstocht) wandeling; de Camino. Ze weet dat haar man (vader van haar twee kinderen) de Balkanoorlog heeft meegemaakt maar snapt niet dat hij een eind aan zijn leven heeft gemaakt. Eigenlijk was ik veel van deze oorlog vergeten maar bij het lezen voel je de onmacht, de haat en de zinloosheid van oorlog voeren door een stelletje machtswellustelingen. Emile (haar man) liet daar weinig over los. Omdat ze de as van haar man wil uitstrooien in Bosnië komt ze er achter dat hij niet is wie hij vertelde te zijn. Ze neemt een detective in de arm en gaat dezelfde tocht lopen als haar man heeft gedaan. Op die manier hoopt ze alle vragen te kunnen beantwoorden en achter de waarheid over zijn (verborgen) identiteit te komen.

Tijdens de fysiek en geestelijk zware toch raakt ze meer en meer verbonden met zichzelf. Ze ontmoet allerlei mensen met prachtige verhalen; toeval? Al snel blijkt haar eigen leven ook in gevaar te zijn. Tussen alle tekst door lees je een brief maar snapt niet wie de schrijver van deze brief is. Complex verhaal, gevuld met liefde, gruwelen, twijfel en haat.

Mijn conclusie

… super spannend

Boekrecensie De Camino: In dit boek is het gelukt om twee verschillende onderwerpen op een prachtige manier aan elkaar te koppelen. Schokkend beschreven beelden van de oorlog in voormalig Joegoslavië en denkbeeldig een stuk van De Camino lopen (met zware rugzak en getijsterd door blaren) in een gedetailleerd beschreven Frankrijk voorzien van een goed opgebouwde spanningsboog.