Solliciteren en bellen om informatie in te winnen voor een vacature. Makkelijker gezegd dan gedaan. Wat voor vragen stel ik? Kom ik wel goed uit m’n woorden? Wie krijg ik aan de lijn? Wat voor vragen kan ik terug verwachten?

Bellen met Froukje

zet je beste beentje voor

Solliciteren en bellen. Het begint natuurlijk allemaal met een leuke, interessante vacature in de krant of op een van de internetpagina’s die ik dagelijks, soms zelfs van uur tot uur volg. Dit volgen doe ik vooral via Twitter. Op Twitter krijg je korte snelle berichtjes gepresenteerd die je continu op je telefoon kunt checken. Het aanbod van kandidaten is (helaas) groot. Je hebt te dealen met veel concurrenten … vooral van onder de 50. Zorg dat je je onderscheidt van de rest. Pak de telefoon, zet je beste telefoonbeentje voor en raak in gesprek.

Verdiep je in het bedrijf

Vooraf had ik me zoveel mogelijk verdiept in het bedrijf. Hoe is de sfeer? Hoe is de advertentietekst neergezet? Is het formeel of informeel? De website doorspitten. Kijken naar de afbeeldingen. Zoeken naar een sociaal jaarverslag. Dan komt het moment. Je gaat bellen. Actieve houding, pen en papier bij de hand. Vragen hardop geoefend. Zorgen voor een heldere en krachtige stem. Vlekken in de nek … ik moest om mezelf lachen.

Het gesprek met Froukje

grijs permanent

‘Met Froukje’. Ik kreeg een dame aan de lijn met een niet te missen Gronings accent. Ik legde haar uit dat ik graag iemand aan de lijn wilde die me antwoord kon geven op een aantal vragen uit de advertentie. ‘Dat kan ik ook wel hoor’. Het platte Groningse, dus ook korte en nuchtere (bijna onvriendelijke) antwoord riep bij mij al redelijke wrevel op. Maar ik zou netjes blijven, beleefd, enthousiast en vriendelijk. Dat staat bij de sollicitatietips nietwaar?! ‘Dat weet ik niet’ was het eerste antwoord op mijn goed voorbereide, eerste vraag. Later zouden nog veel vergelijkbare antwoorden volgen. Toen ik uiteindelijk na een stroef en onbevredigend gesprek vroeg aan wie ik mijn motivatiebrief kon sturen zei ze glashard dat dat in de advertentie stond. Na tegenstribbelen en aandringen van mij ging ze uiteindelijk de advertentie lezen. Het stond er niet in namelijk. Ik kon de advertentie dromen natuurlijk. In gedachten zag ik haar met de leesbril op de neus de advertentie lezen. Misschien was ze vandaag wel op de fiets naar het werk gegaan. Regenpak aan, geen make-up, wandelschoenen aan. Grijs permanent. Zo uit de klei getrokken. ‘Doe maar gewoon aan de afdeling personeelszaken’.

mijn broek zakte er van af

Mijn broek was inmiddels afgezakt, mijn houding passief, verbijsterd. Geen vlekken in de nek meer te vinden. Mijn motivatie om bij dit bedrijf te gaan werken was ver beneden peil geraakt. Ik bleef netjes, beleefd, enthousiast en vriendelijk. Al met al voelde ik geen passie meer. Dit keer vond ik het niet zo erg omdat ik diep in mijn hart niet met Froukje wilde samenwerken.

Het gesprek kan dus heel anders verlopen dan waar je je op denkt voor te bereiden.