Laatst las ik een artikel over vrouwen van boven de vijftig. Ze (we) willen graag volmaakt zijn. Volgens mij kent iedere vrouw het gevoel. Goed in de make-up, niet te veel niet te weinig. Soepel vallende, elegante kleding aan en zorgvuldig verzorgde handen. Attent en bescheiden, op de hoogte van het laatste nieuws. Uitdaging of een ongelijke strijd?
Perfecte vrouw met hoofdpijn
De perfecte vrouw in de praktijk. Vanmorgen werd ik wakker tijdens een van de standaard aanwezige ochtendopvliegers, met een barstende koppijn. Daarom had ik geen zin om direct te douchen. Dan maar eerst wassen en tandenpoetsen. Ik eet een broodje pindakaas met een kop sterke koffie. Het boodschappenlijstje ligt nog redelijk blanco naast me. Als ik een perfecte vrouw zou zijn ging ik uitgebreid douchen, dode huidcellen scrubben, overtollige haren verwijderen en al douchend een haarmasker aanbrengen. Insmeren met een zachte bodylotion en aan tafel zitten met een verantwoord ontbijt. Vol granen, vocht en vitamines. Ik wist dan ook al lang wat voor verantwoorde maaltijd ik vandaag op tafel zou zetten. Geen boodschappenlijstje nodig.
Jason Statham
jason zit niet achter de kassa …
Na het tandenpoetsen (zonder te flossen) hijs ik mezelf snel in de kleren. Tregging, T-shirt met lange mouwen en een vaag tuniekje. Katoenen sokjes en platte schoenen. Nauwelijks make-up, geen bodylotion, geen geurtje en geen verfrissende voeten crème. Haar borstelen en naar achteren met een elastiekje. Speld er in en omhoog met die bos grijs wordend haar. Vanuit mijn ooghoek zie ik een tandpasta vlek op mijn T-shirt. Ach, het tuniekje gaat er vlot overheen. Straks nog een jas. Deze vlek ziet niemand. Jason Statham zit heus niet achter de kassa op deze perfecte vrouw (met vlek) te wachten. De tijd tikt zachtjes door en ik moet aanstalten maken om op pad te gaan.
Buurman
Ik loop in elkaar gedoken de trap naar beneden en bots bijna tegen de buurman die net de krant uit de brievenbus haalt. Ik luister niet naar zijn versie over het slechte weer en ren een excuus mompelend op naar de auto. Als volmaakte vrouw had ik volledig geconcentreerd geluisterd en geïnteresseerd geantwoord met zachte stem. Geduldig. Ik had me, in tegenstelling tot nu, op m’n gemak gevoeld in mijn prachtig bij elkaar gezochte kleding en stond rechtop, op hippe schoenen met bijpassende jas en sjaal. Geen vlek te zien.
Supermarkt
In de supermarkt zou ik vrolijk rond hebben gekeken en contact hebben gemaakt met de eerste de beste bejaarde die stond te knoeien met een boodschappentrolley. Misschien had ik zelfs wel geholpen met het inpakken van de boodschappen. Beschaafd en zorgzaam. Gesprekje gehad met Jason Statham … want die had bij dit perfecte leven achter de kassa gezeten. Als ik gisteravond iets eerder naar bed was gegaan en niet eindeloos naar de laatste roddelprogramma’s had gekeken, had ik misschien geen hoofdpijn gehad. Dan was ik nu op de hoogte van het laatste nieuws. Ik had nog een paar bladzijden in een goed boek gelezen en naar een interessante documentaire gekeken. Dan wist ik alles te vertellen over de slechte bejaardenzorg en de laatste politieke ontwikkelingen. Ik had tijdens het moment met de rollator- en trolleybejaarde hierover een goed gesprek kunnen voeren.
Ontbijtkoek
Nu zit ik thuis met een kop koffie en een plak ontbijtkoek. Ik sla de laptop open om naar de bezoekersstatistieken van mijn blog te kijken en doe terloops nog een shopronde bij een grote webwinkel. Neuzen op Pinterest en Facebook. Geen buik- en bilspieroefeningen gedaan. Geen frisse wandeling door het dorp gemaakt. Niet op de fiets boodschappen doen maar met mijn kont in de auto gaan zitten. Nu (idem) op de bank. Zelfs geen frisse tint door zorgvuldig aangebrachte foundation. Tijdens dit ontbijtkokemomentje zie ik een slijtplek in mijn sokken. Mijn tregging is ook nog eens aan de korte kant waardoor je mijn witte kuiten ziet.
Spaghetti Carbonara
Mijn op het programma staande perfecte dag is weer eens slecht verlopen. De stofzuiger roept in de verte en ik voel lichte spijt dat ik in de supermarkt chagrijnig heb rondgelopen. Tijdens het dagelijkse telefoontje met mijn moeder heb ik nauwelijks geluisterd. Tijdens het strijken kijk ik naar de laatste aflevering van het voor mij prachtige programma ‘Binnenste Buiten’. Ik kijk naar een volmaakt echtpaar (inclusief perfecte vrouw) in een volmaakt huis, in een rustig (volmaakt) dorp ergens in ons perfecte Nederland. Ook zij eten uit de schijf van vijf. Gewoon lekker eten op een perfect gedekte tafel.
’s Avons ben ik niet te pruimen. Ik zeur over de diverse elektronische meldingen op de display van mijn auto. Voor mijn lieve, zorgzame (perfecte) man geen zonnig en intelligent gesprek bij thuiskomst. Vandaag geen volmaakte maaltijd uit de schijf van vijf maar gewoon een lekkere vette, zelfgemaakte spaghetti carbonara. Vanavond koffie en een glas wijn; geen thee en bietjes sap voor mij.
Ach … ik doe vandaag maar gewoon … dan doen wij, volmaakte vrouwen, al gek genoeg …
NB: Hoe kijk jij tegen de perfecte vrouw aan? Ben je zelf een perfecte vrouw? Deel dan vooral de praktische tips met ons.
Hahaha wat een leuk stukje en o nee gelukkig ben ik geen perfecte vrouw.
Binnense Buiten inderdaad perfect gestylede huizen (VT wonen kopie inclusief grote vaas met 3 dorre takken erin) hij met een sjaaltje,zij op naaldhakken met voortdurend een glimlach op het gezicht hoe bestaat het om chagrijnig van te worden 😉
Dus je begrijpt ik heb geen praktisch tips helaas..
… en maar verliefd naar elkaar kijken en elkaar perfect aanvullen. Keurige badkamer en een perfect schonen keuken. In onze dromen.
Kun je nagaan wat jij allemaal in één dag gedaan krijgt, die perfecte vrouw is nog steeds haar haarmasker aan het uitspoelen……. ’t Is maar net wat je perfect noemt.
Gelukkig hebben we allemaal een stukje perfecte vrouw in ons en af en toe laten we haar shinen.
Perfect is leuk hoor maar kost zo verdomt veel tijd af en toe….
ja … het streven is altijd perfectie maar de werkelijkheid laat de andere kant vaak zien. realiteit heet dat … of gewoon menselijk
Haha, topblog!! X
Herkenbaar … hihi … we willen het allemaal zo graag. Maar soms lukt het gewoon een dagje niet.
Net 4 weken 50 jaar en perfect zal ik nooit worden en hoef ik ook niet.
Weet jij alles van Herma dat ik niet zo in elkaar zit.
En het bevalt me prima.
Precies. Maar soms hebben we misschien een dagje dat we dit stiekem wel willen. Gelukkig werkt de praktijk anders. Uiteindelijk zit schoonheid van binnen.