Landgoed De Braak. We wandelen in Paterswolde (De Braeke). Zo´n 20 minuten vanaf Harkstede en een kleine 2 kilometer van het Paterswoldsemeer. Op dit landgoed van Natuurmonumenten, zijn diverse wandelroutes. Je kunt ook zelf een creatieve route langs het doolhof en het vrijerslaantje kiezen. Waar wandel jij het liefst? Heb je tips?
Doolhof
We konden de auto makkelijk parkeren aan de rand van het landgoed. Vlak voor een enorm hek. Het is eigenlijk gewoon een soort park van 30 hectare. Aangelegd in begin 19e eeuw door tuinarchitect Roodbaard. Met onze wandelschoenen lopen we over kronkelende laantjes waar de middagzon voorzichtig door de bomen heen schijnt. We zien een kettingbrug, slootjes, vijvers en betoverende doorkijkjes. Het bevroren landschap (met sneeuw en rijp) maakt het nog mooier. We kiezen een route naar het doolhof. Na een poosje dwalen en zoeken vind je in het midden van dit doolhof een bankje waar je kunt genieten van de omgeving. Het doolhof is al meer dan 250 jaar oud. Vroeger een attractie voor de bewoners van ‘De Braeke’ en hun bezoek. Het doolhof lijkt op het beroemde doolhof in Hampton Court in Engeland (cirkelvormig).
Eigenaren van De Braak
De Braak werd al in 1705 gekocht. Het huis werd bewoond door Samuel Nijsingh (1679-1741). Zijn erfgenaam kleinzoon (Lucas Trip, burgemeester van Groningen) verkocht het huis in 1720. Uiteindelijk kwam het in handen van verschillende eigenaren. De laatste eigenaar, Abraham Hesselink (beeldhouwer) gaf in 1827 opdracht aan Lucas Pieter Roodbaard om een park op het landgoed aan te leggen. Roodbaard heeft het landgoed ontworpen in de Engelse landschapsstijl. Ook het doolhof. Na het overlijden van Hesselink, kwam De Braak in 1889 in bezit van de Groninger industrieel Jan Evert Scholten. Hij liet het huis afbreken en verkocht het park in 1920 aan Natuurmonumenten. De oorspronkelijke zichtlijnen, vijvers, kronkelgrachten en slingerpaadjes zijn tot op de dag van vandaag, helemaal intact gebleven. Geschiedenis om bij weg te dromen.
Vrijerslaantje
Een prachtig onderdeel van De Braak is het ‘berceau of wel loofgang’ genoemd. Het ligt direct naast (achter) het doolhof. Deze loofgang, ‘vrijerslaantje of donkere laantje’ verwijst naar de loofbomen waarmee de berceau oorspronkelijk werd gevormd. Aan beide zijden van het berceau zijn heggen geplant. Hierdoor ontstaat als het ware een soort tunnel of gang. In deze tijd van het jaar redelijk doorschijnend natuurlijk. De eerste bekende berceaus stammen al uit de 17e eeuw. In die tijd was een zo wit mogelijke huid voor de adellijke dames in de mode. Hiermee wilde men zich onderscheiden van niet adellijke personen die veel in de buitenlucht kwamen en dus een bruine huid hadden. Dit laantje was ook uitermate geschikt voor stiekeme romantische ontmoetingen. Met een beetje fantasie hoor je de ruisende rokken van de dames die hier woonden. Giechelend vanonder hun parasol.
Ik loop voorzichtig op mijn outdoor laarzen. Geen ruisende rokken, geen blote enkel. Gewoon een spijkerbroek, handschoenen en een warme jas. Met een grote glimlach, romantisch naast mijn lieve man. Het is weer eens een prachtige dag en het jaar is nog maar net begonnen.
Wat een prachtige plek!
Nou ben ik toch een echte Groningse local maar ik heb nog nooit van deze plek gehoord. Ik ga er binnenkort ook eens wandelen. Bedankt voor de tip!!
Het is echt prachtig. Zondag gaan we de andere kant van het landgoed verkennen. Dan moet je even de weg oversteken. Daar ben ik nog nooit geweest. Je loopt dan richting Friescheveen. We willen kijken of je daar ’s zomers ook een bootje kunt huren. Ik hoor wel wat je er van vindt.
De beeldhouwer Abraham Hesselink werd pas in 1862 geboren. Het was waarschijnlijk zijn opa die de opdracht aan Roodbaard gaf. De beeldhouwer maakte wel de buste van Jan Evert Scholten (de laatste eigenaar) voor het monument in het Stadspark.
Dank voor de toelichting.