Verkiezingen vervolg. Als je zo in allerlei ranglijsten kijkt, hebben we als Nederlander niet veel te klagen. Ik ben er achter dat de kieswijzers je geen duidelijkheid geven. Je wordt vaak op het verkeerde been gezet. Ik heb nu de focus op de positieve ontwikkelingen. Verzanden in negatief veroordeelgedrag heeft niemand wat aan. Toch?
Economie in nood
Wij hebben de gelukkigste kinderen van de wereld. Die groep die honger heeft en leeft van de voedselbank of op straat zwerft en mishandeld wordt, laten we maar buiten beschouwing. Kinderen die geen opleiding kunnen volgen omdat hun ouders het gewoon niet kunnen betalen. Kinderen die nog steeds worden gepest of gediscrimineerd. Dat is maar een kleine groep wordt er ijskoud gezegd. Tenminste dat is positief denken zoals de politiek en economiedeskundigen dat willen. Bizar toch?
Nachtdiensten en kromme vingers
In Nederland hebben we redelijk perfect geregelde arbeidsomstandigheden. Moeten we ons daaraan optrekken? Sommige partijen willen geen extra voordeeltjes meer voor oudere werknemers. Hoe handhaaft die groep zich dan na dienstverbanden van soms meer dan 40 jaar? Niet af en toe een extra ouwe-lullen-snipperdag? Melden ze zich dan maar gewoon ziek als ze fysiek niet meer kunnen? Als het aan sommige partijen ligt krijgen ze geen extra voordeel meer na het opbouwen van dienstjaren. Nachtdiensten draaien in barre omstandigheden heeft de politiek nog nooit kaas van gegeten. Hoezo vrijgesteld worden? Vrienden met vingers die krom staan van het harde werken buiten in de kou hebben de heren politici niet. Die zijn vaak geboren in gouden nestjes.
Eenzame bejaarden
De zorg in Nederland is het beste van Europa aldus de ranglijsten. Veel bejaarden moeten smeken om te mogen plassen of douchen. Sommigen vereenzamen in hun huis omdat er geen plek voor ze is in een verzorgingstehuis … moeten we die groep ook dan maar vergeten? Veel verpleegkundigen en wijkzusters van de thuiszorg lopen door alle bezuinigingen zonder baan. Als je reuma hebt en je woont nog thuis, moet je nu je steunkousen zelf maar aantrekken. Mijn hart breekt als ik de verhalen hoor.
Negeren en net doen alsof het niet bestaat omdat ik er zelf nog niet aan toe ben? Is dat positief denken? Bizarre gevoelens te kust en te keur, in deze verkiezingsstrijd.
Vertrouwen tijdens de verkiezingen
Ik heb brood op de plank. Genoeg zelfs om een luxe broodje te kopen. Dat er binnen Nederland veel vertrouwen is, is fantastisch. Dit geeft ons een stukje controle over de toekomst. Sommige Nederlanders kunnen van vertrouwen helaas geen brood kopen. Zij willen wel bijdragen maar kunnen nauwelijks rondkomen van hun uitkering.
Natuurlijk ben ik blij dat we eindelijk kunnen pinnen en niet meer op vrijdagmiddag in de rij hoeven te staan om ons zuur verdiende geld op te halen. Ik kan niet meer zonder mijn mobiele telefoon. Mijn laptop heeft een prominente plek binnen mijn leven. Ik geniet van nieuwe, technische ontwikkelingen. Ben trots om Nederlander te zijn. We leven ook nog eens in een land met respect en vrijheid van meningsuiting. We hebben onze normen en waarden hoog in het vaandel. Dat wordt ons in deze verkiezingsstrijd regelmatig (tot in den treure) uitgelegd … maar ook daar kan menigeen geen droog brood van kopen.
Weet je wat ik doe … ik laat alles los en ga in deze verkiezingen stemmen op diegene die de afgelopen periode het beste voor mij heeft gepresteerd. Als slachtoffer van de aardbevingsschade, als nuchtere Nederlander, is dat best lastig. Stemmen op je gevoel. Dat wordt zelfs nog een hele uitdaging ben ik bang voor.
Maar stemmen ga ik.
Zeker weten.
Vooruitkijken is regeren …
Hulde