UWV. Het is begonnen; beter gezegd het stopt. Mijn dienstverband eindigt per 31 juli en de overstap op 1 augustus naar het UWV kondigt zich aan. Voor mij een emotionele barrière. Als je een uitkering aanvraagt bij de overheid, moet je je eerst inschrijven. Dit heet nu het UWV WERKbedrijf.

Controleren

chaos

Inloggen met mijn DigiD. Waar is dat ook al weer opgeborgen? In onze belastingmap natuurlijk … map 1 spreid ik uit op de grond. Koffie binnen handbereik. Naam, adres, postcode en woonplaats kan ik zo uit mijn hoofd produceren. Uiteindelijk liggen er 4 mappen op de grond. Diploma’s, opleidingen, cursussen, werkervaring en bankgegevens. Reden van ontslag, laatste salarisstroken. Chaos in de kamer. Na ruim een uur heb ik alles compleet en ben tevreden over het resultaat. De antwoorden nog een keer controleren. Vakantiedagen moet je melden, als je ziek bent ook (logisch) en als je een nieuwe baan hebt verzoeken ze je dit zo snel mogelijk door te geven. Duidelijke taal.  

Afscheid

afscheid nemen

Een nieuwe baan. Dat zou toch fantastisch zijn. Hoe, waarom en wanneer maakt me niet uit. Inschrijven bij het UWV heb ik nog nooit hoeven doen. Vragen om geld. Ik wil liever energie krijgen van een andere baan. Zelfstandigheid. Eerst de navelstreng doorknippen. Scheiden doet lijden. Nachten wakker liggen en piekeren over het nu allemaal verder moet. Afscheid nemen van die 500 stuk voor stuk fijne collega’s. Hoe doe ik dat? Zo rustig mogelijk en op mijn eigen manier. Geen koffie en gebak, geen speech maar her en der handjes schudden en een kopje koffie drinken. Met de één haal ik weemoedig herinneringen op en met de ander kijk ik onbevangen naar de toekomst. Met bloemen op de fiets naar huis.

Uitnodiging van het UWV

mailbox

In het digitale postbakje ligt al een uitnodiging van het UWV WERKbedrijf in Groningen. Een afspraak op mijn eerste dag als werkzoekende. Hun nieuwe locatie is vlak bij de Euroborg. Voor mij goed te rijden. Parkeerplaatsen genoeg lees ik op de routebeschrijving. De afspraak gaat ongeveer een uur duren. Ik stel me hier veel van voor. In mijn hoofd spoken veel vragen en ik hoop die middag veel antwoorden te krijgen. Misschien helpen ze me de juiste koers te vinden in deze gedwongen zoektocht. Kan ik een opleiding volgen? Waar liggen de functies voor het oprapen? Moet ik me omscholen? Aan inzicht en kennis kan het hun niet ontbreken.

De mappen gaan weer netjes thuis in de kast. De nieuwe map met op de rug UWV staat me nog leeg aan te kijken. Ik hoop stilletjes dat hij zo leeg mogelijk blijft en dat ik heel snel en vooral weer zelfstandig verder kan. Niet m’n hand ophouden bij de staat. Voelt niet goed. Schouders er onder en de blik vooruit.

Waar de ene deur dicht gaat, gaat er een nieuwe deur open!