Het leven is een voortdurend afscheid nemen

Koningsdag 2019 ondersteund door de zon

koningsdag 2019 volksfeest oranje leeuwKoningsdag 2019 werd  gelukkig opgevrolijkt door het zonnetje. Vorige week met Pasen scheen de zon volop. Toen we gisteren wakker werden, regende het in Harkstede. Ik zat binnen, voor de tv. 

Koningsdag 2019

 

koningsdag 2019 amersfoort historisch

Amersfoort

Koningsdag 2019 was voor ons een zaterdag zoals alle anderen. Een fijne dag; begin van het weekend. Vrijdagavond bij vrienden op bezoek. Moe en tevreden na een week hard werken. Goede berichten na een onverwacht bezoek in het ziekenhuis. Blij met mijn nieuwe auto. Nadenken over de boodschappen die ik tegenwoordig weer strategisch inkoop. Het leven gaat gewoon door. Bij welke supermarkt ga ik mijn boodschappen doen? Het ligt er aan bij welke vestiging in werk die week. Tijd is kostbaar, maar op deze zaterdag ging al voor 11.30 uur de televisie aan. Máxima en Willem Alexander wandelden door Amersfoort.

range evoque koningsdag 2019

genieten

Zij op hoge hakken (maat 42/43) en hij op glanzende platte schoenen. Volgens geruchten in maart geopereerd aan de Hallux Valgus; een knobbel aan de zijkant van de voet. Respect voor haar eindeloze glimlach.

Amersfoort

koningsdag 2019 couture knopen anker

couture modehuis Natan

We zagen een schitterende koningin met haar drie prachtige dochters. Ik vond ze geweldig. Mijn voorkeur gaat uit naar Alexia. Haar zachte blik betovert me een beetje. Als je ouder wordt, komt het sentiment op de meest onverwachte momenten in je naar boven. Misschien vandaag door de vermoeidheid maar zeker ook door de leeftijd. Voetjes op de poef en mijn leesbril naast me. Vorig jaar werd prinses Amalia voor rotte vis uitgescholden. Dat ging me erg aan  het hart. Zeker omdat je in je eigen omgeving ook merkt hoe belangrijk uiterlijk vertoon nog vaak is. Ben je te dik, ben je te dun, ben je scheel of kaal?

duurzame pasta

biologisch en duurzaam

Dan pas je niet in het perfecte plaatje. Als je nu dan ook nog eens wars ben van onbespoten bloemkool en duurzame pasta val je op. Ik rijd in een diesel die waarschijnlijk lager in de CO2 uitstoot is dan de gemiddelde elektrische auto, ben ietwat te zwaar en eet af en toe een frikandel speciaal. Wie doet me wat als ik met volle teugen van het leven geniet?

Modehuis

We zien ze in creaties van het modehuis Natan.  Perfecte lijnen in de zandkleurige, linnen culotte. Zeg maar een hippe broekrok. Amalia met prachtig haar, pumps met hoge hak én de bekende chilipeper-clutch van haar moeder.  In joggingbroek zouden ze de plank niet eens misslaan. Wat een uitstraling; wat een kracht. Volgens protocol draagt onze koningin de hoed op de juiste manier. Wat verwacht je ook anders denk ik. Die weten heus wel wat ze doen. Wij zijn nog nooit in Amersfoort geweest. Beetje jammer denk ik als ik de gezellige binnenstad zie. Komt nog wel een keertje. Wat ik me wel afvraag is hoe Máxima haar overgang c.q. menopauze straks doorstaat? Zou zij in de toekomst ook met rode wangen en een paar druppeltjes zweet op de bovenlip naar de zwaaiende mensen staan te kijken? Emotioneel bij het minste of geringste. Volgens mij liep ik zo’n dag continu te huilen van geluk.

Scherpte verliezen

lasbril prins bernardPrins Maurits en Prinses Marilène vind ik ook leuk. Je hebt zo je voorkeuren. Prins Bernard (die met die lasbril) is een ordinaire huisjesmelker aldus de krant. Geld verzamelen over de rug van arme burgers. Geef mij maar acteurs Jason Statham en Edwin Jonker (Jezus in de Passion).  Van sommige leden van het koningshuis ken ik de namen niet eens. Als je ouder wordt verlies je af en toe wat scherpte. Maar deze wazige randjes leveren mij een fijne wereld op. Vandaag kies ik voor een makkelijke spijkerbroek en een los vallend jurkje. Niet van een gerenommeerd modehuis; gewoon van de Miss Etam. Blij mee omdat mijn rolletjes niet in de weg zitten.

handen schudden vriendschap

handen schudden en kadootjes in ontvangst nemen

Op blote voeten door mijn huis en niet op naaldhakken over klinkertjes en drempels. Bij mij zou het een verslag worden van een strompelende route. Zelfs op platte schoenen een uitdaging om uren, glimlachend naar boven en opzij te kijken en handjes schudden … heel veel handjes schudden. De laatste keer in Peschiera kon P. me nog net opvangen bij het oversteken van een plein met een piepklein drempeltje. Straks pak ik de krant, haal de droger leeg en ga een gezellig blog schrijven. Het leven is nog niet zo slecht.

 

 

1 reactie

  1. Nicole Orriëns

    Klinkt als een aangename zaterdag : ) Je hebt het mooi beschreven.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 Vijftigenmeer

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑