workshop birsken lucht blaugras en luchtProfileren. Hoe doe je dat eigenlijk.  Werken aan mijn curriculum vitae en op weg naar Groningen. Na vandaag bepaal ik mijn eigen koers. 

Profileren en indruk maken

profileren

huiswerk maken

Birsken viel op in mijn LinkedIn boodschappen. Want als werkzoekende anno 2015 ben ik super actief in social media tools. Een korte zoektocht op internet overtuigt me er van dat ik deze workshop wil volgen; bij Birsken. Dit is een HR dienstverlener op het gebied van outplacement, loopbaanplanning, verzuimbegeleiding … vooral met visie en een eigen gezicht. Ook bij hun blogs en de, vrolijke, foto’s gekeken. Het voelt bijna als met toestemming gluren bij de buren. Eigenlijk is het gewoon huiswerk maken. Zorgen voor een goede voorbereiding. Het gaat mij, naast vakmanschap en kennis toch vaak om de chemie. Op gevoel lees: -impulsief- ingeschreven.

Route

profileren route birsken

goede indruk maken

Vooraf al gekeken waar ik het kantoor van Birsken kon vinden. Gelukkig kan ik vanaf de (verkeerde) parkeerplaats, lopend over een smal stoepje naar de goede voordeur. Mooi gebouw. Ik had me al ingelezen en weet dat ik naar de bovenste verdieping moet. Geen passende tas om mijn laptop … die gaat namelijk nooit de deur uit. Rechtop lopen en dan ook nog eens zorgen dat ik niet van de trap stort. Je wilt toch een eerste goede indruk maken nietwaar?

Respect

profileren vijftigenmeer

de muur van Birsken

Al voor de lunch gaat er veel door mijn hoofd. Vanavond al ga ik met mijn curriculum aan de slag. Heb ik jaren niet over nagedacht. Hoe val ik op? En hoe blijf ik opvallen. Fijne mensen, voelt goed. Een schema maken, doel bepalen en een actielijst opstellen. Waar sta ik in december van dit jaar? Ik heb geen flauw idee. Waar ligt mijn hart? Mijn mede workshopgenoten geven veel van zichzelf prijs en laten tijdens de gesprekken het achterste van hun tong zien. Dat doe ik ook. Mijn onzekerheid probeer ik systematisch te negeren. We spreken af dat alles binnen de muren van Birsken blijft. Natuurlijk. Respect. Voor mij de normaalste zaak van de wereld. In het vak van Human Resources is het een belangrijke competentie zoals ze dat dan zeggen.

Stuurknuppel

stuur

de wereld aan mijn voeten

Binnen deze muren kijkt een wit vel me vragend aan. Wat is nu mijn doel? Waar wil ik naar toe bewegen? Welke acties wil ik ondernemen om daar te komen? Tjonge jonge, ik weet het echt niet. Weet ik het echt niet? Ik schud mezelf wakker na een korte een-op-een sessie. Pro-actief zijn en vooral veel netwerken. De wereld ligt aan mijn voeten. Welke wereld? Ik heb een enorm netwerk, realiseer ik me. Daar heb ik nog nooit gebruik van gemaakt. Na jaren op de automatische piloot moet ik nu de stuurknuppel zelf in de handen nemen om richting te bepalen. Koers bepalen in deze voor mij nog erg spannende reis.