Consistentie of te wel regie nemen over je eigen leven. Het werkt ook als je ouder dan vijftig bent. Je gaat het pas zien als je het door hebt (Cruijff). Stap voor stap de dingen doen op jouw manier.
Regie nemen over je leven
innerlijke samenhang
Consistentie; of wel ‘innerlijke samenhang’. Dit is misschien wel één van de kernwoorden om er voor te zorgen dat je regie krijgt over je eigen leven. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Leer accepteren dat je fouten maakt maar vooral doen wat je zegt (niet inconsequent dus).
Ik loop ieder jaar rondom de feestdagen (bijvoorbeeld) in de problemen. Wanneer haal ik boodschappen? Wat wil iedereen op tafel zien en hoe maak ik het iedereen naar de zin? Staat de kachel hoog genoeg en is het niet te druk voor de oma’s. Vaak heb ik het idee dat ik, ondanks alle goede bedoelingen, niet aan het roer sta van mijn eigen leven. Ik blijf achter mezelf aanhollen, mijn gedachten springen van links naar rechts en sta zeker niet in mijn kracht. Niet vrolijk, kort lontje, nachtmerries over een veel te warme kamer en uiteindelijk een stijve nek van alle stress. Ik moet stoppen met negatief denken in deze periode.
Van consistentie naar de ommezwaai
ommezwaai
Moet je een drastische ommezwaai maken om dit te veranderen? Ik denk het juist niet, maar ik wil wel leren van datgene dat ik meemaak. Dus het zoeken naar de samenhang tussen kleine veranderingen. Niemand heeft ineens een strakke buik, een afgeloste hypotheek, een gezonde levensstijl, warme vriendschappen of een gestroomlijnde kerstdis. Kleine stapjes zetten. In dit coronajaar had ik tijd genoeg om eens goed na te denken. Mezelf geen grote doelen stellen. We kunnen kerst niet afschaffen. Wat kan ik, met kleine aanpassingen bereiken om mijn kerst anders te laten verlopen.
Ik moet me dus op het proces richten en niet op het doel. Het zou bij mij beginnen om wat rustiger te worden. Innerlijk vooral. Diep adem halen en vertragen. Het gaat bij mij ook om het mezelf te leren vergeven. Het hoeft niet allemaal perfect en precies. Koop ik een vanille room vlaai of ga ik in de rij staan bij de warme bakker? Eigenlijk moet het niet uitmaken. Neutraal gebak kopen dus. Met liefde op een schoteltje gezet. Piekeren bezorgt me alleen maar nachtmerries en opvliegers.
Egoïstisch, nee zeggen en afstand nemen
balans
Hoezo nachtmerries? Ik ben in control, ik bepaal wat er op tafel komt en niet iemand anders. Onze kinderen vinden het allemaal prima. Die genieten van stamppot boerenkool tot met liefde gekookte asperges.
Als ik een positieve invloed wil hebben op het leven van anderen, moet ik eerst mijn eigen leven positief beïnvloeden en zorgen voor innerlijke rust. Dan pas word ik een beter mens. Lichaam en geest beter in balans. Beseffen dat ik niet iedereen tevreden kan stellen; dus geen korte lontjes. Grenzen aangeven en niet constant het gevoel hebben dat ik mensen teleurstel. Eerlijk en respectvol. Neem ik mijn eigen wensen wel serieus? Nou, daar valt nog wel wat in te veranderen.
Perfectie
niemand is perfect
Ik zal van mezelf moeten accepteren dat niet alles perfect hoeft te zijn om goed te zijn. Maar ik moet wel doen wat ik zeg. In de overgang heb je last van grillige hormoonschommelingen waardoor je (soms) leeft als een ongeleid projectiel. Dat betekent juist dat je moet zoeken naar rust. Creëer momentjes voor jezelf. Laat je gedachten af en toe de vrije loop. Consistentie.
NB: Mijn groente bij de kerstmaaltijd was mislukt. Niet lekker, niet mooi om te zien. Eigenlijk een complete catastrofe. Te smerig om te eten. Gelukkig ziet P. overal de humor van in en kon er ‘smakelijk’ om lachen. Zelfs toen hij de misselijk makende groente had doorgeslikt. Misschien moet ik zelf leren om wat meer successen te vieren met mezelf en niet wakker te liggen over de openingstijden van de Albert Heijn.
Geef een antwoord