Chemo. Behandeling met medicijnen die kankercellen doden of de celdeling remmen.
Chemo
Chemo
De chemo-medicijnen verspreiden zich via het bloed door het lichaam. Zo kunnen ze op bijna alle plaatsen kankercellen bereiken.
Tijdens het laatste gesprek met de arts in het UMCG hadden besloten we (na het bekijken van de scan en fysiek onderzoek) dat we na het DNA onderzoek inzake chromosoom 17 (17p deletie) zouden beginnen met de chemo. Over het hoe en wat, wisten we (weet ik nu nog steeds) niets. Krijg ik tabletten en/of een infuus?
Het gaat er nu eerst om of er verlies is van het stukje korte arm aan chromosoom 17. Als dat zo is, is de levensverwachting minder gunstig heb ik gelezen; de chemo therapie heeft dan weinig zin. Het komt niet veel voor (bij 5% van de CLL patiënten).
Brievenbus
Eerst zouden we rustig aan doen met het starten van de behandeling en na de uitslag op 16 december, in januari 2025 beginnen met de medicijnen. Maar omdat mijn lymfeklieren ineens hard groeien en dus ook op plekken rondom mijn organen is besloten dat we de afspraken naar voren trekken. Dus vandaag is het zover. Ik krijg om 11.45 uur uitslag van alle voorbereidende onderzoeken en om 12.30 uur ga ik aan het infuus. De uitnodiging ligt al in de digitale brievenbus. Melden op de afdeling en dan 6 uur (360 minuten aldus de verpleegkundige) aan het infuus. Vanmorgen al gebeld over de details omdat die niet in de uitnodigingsbrief staan. Geen bezoek; wel een broodje. Ach. Ik zie er niet tegen aan maar vind het wel confronterend. Neem een boek en een puzzeltje mee. Mijn lieve P. haalt en brengt me. Die hoeft die zes uur niet strak aan mijn stoel te zitten.
Voorkomen
mondkapje
Nu voorkomen dat ik ziek word. Geen contact met snotterende mensen. Dat valt niet mee in deze tijd. Corona waart als een soort onzichtbaar spook rond en we horen veel mensen met keelpijn klachten, koorts en griep. Tot zover gaat het goed. Alleen een eczeemplekje onder mijn voet maar daar heb ik een zalfje voor. Mondkapje in de tas en afstand houden van onbekende mensen. Mijn werkgever ondersteunt daar waar kan en is erg begripvol voor mijn situatie. Ik had deze chemo eigenlijk liever gedaan op het moment na mijn ‘stoppen met werken’ maar dat mocht niet zo zijn.
Het is een bijzondere periode. Helemaal omdat we stoppen met werken per 1 januari 2025. Ook dit gaat anders dan we hadden gepland omdat mijn chemokuur hier als een ongeleid projectiel, tussendoor komt. Maar als de kuur is afgelopen (na waarschijnlijk een half jaar) kunnen we verder (anders) genieten van onze vrije tijd. Plannen maken en gewoon een beetje niksen. Wandelen en fietsen, cursusje hier en daar en vooral dat doen wat er op ons pad komt.
Geef een antwoord