We kunnen er wel een boek over schrijven met z’n allen. In het buiteland zie je geen zonnepanelen. Tenminste niet daar waar we langs zijn gekomen naar onze eindbestemming Kroatië (Vrsar).
Wat zijn zonnepanelen?
… zwarte vlekken langs de weg
Zonnepanelen zetten zonlicht om in elektriciteit. Niet direct klaar voor gebruik omdat ze gelijkstroom produceren. Technisch. In Nederland gebruiken we wisselstroom. Daarom worden de zonnepanelen altijd geïnstalleerd met een omvormer. Deze omvormer zet de gelijkstroom om in wisselstroom. Dan is de stroom klaar voor gebruik voor je vaatwasser en wasmachine. Verder ga ik niet uitleggen wat voor soorten zonnepanelen er zijn (monokristallijn, polykristallijn en dunne film bijvoorbeeld).
Duitsland
de zoveelste bouwput
In Duitsland staan de grasvelden vol met zonnepanelen. Weilanden vol. Landschap ontsierend vind ik. Net als die wanstaltige windmolens. Het ziet er allemaal niet meer leuk uit. Als je in Duitsland rijdt heb je sowieso al last van die enorme bouwputten die dan weer enorme files veroorzaken. Ik val in herhaling … Leuk jurkje aan of picknick kleedje mee helpt niet; je wordt chagrijnig van zo’n uitzicht.
Zwarte vlekken vliegen in je ooghoeken voorbij, in plaats van velden vol gras, graan of zonnebloemen. Als je je dan eenmaal door die ‘ooghoek’ stress hebt gewerkt en je 10 uur over 500 kilometer doet, rijd je Oostenrijk binnen. Geen zonnepaneel te zien. Misschien hebben die Oostenrijkers ze verstopt in grotten of diepe blauwe meren .. maar voor ons zijn ze met het blote oog niet te zien. We genieten met volle teugen (inclusief leuk jurkje en de zonnebril) van de Alpen, van de diverse bergmeren, groene weides en stoere mannen in lederhosen. Gespierde (intens gebruinde) kuiten en prachtig gebreide truien. Maar dit even ter zijde.
Tijdens een korte wandeling op onze heenreis vinden we serene rust bij een plaatselijk restaurantje aan de Ossiacher See. We zien een kudde kampers en caravans met de bijbehorende bewoners. De een met crocs (een soort schoenen voor de hele familie) de ander met sokken in sandalen. Godzijdank geen zonnepaneel te zien. Geen omvormer. Geen windmolen en geen elektrische auto. Alleen wij met onze mooie, zogenaamde vervuilende diesel.
Slovenië zonder zonnepanelen
ook tol voor de tunnels
Vervolgens verder naar de Adriatische zee. Slovenië en Kroatië. Veel zon, veel licht en veel schattige rode daken. Gevuld met dakpannen in beton gegoten. Grasvelden langs de autobaan met koeien, graan en wijnranken. Voor ons een aangename verrassing. Verrijkt en aangevuld met heldere meren, hoge bergen en rivierkloven. Schone dorpjes, schone snelwegen en gescheiden afval. Als natuurliefhebber kun je hier je hart ophalen. Dat deden wij niet want we wilden zo snel mogelijk verder. Diesel getankt in Slovenië. Dat zou goedkoop zijn. Behalve bij ons benzinestation.
Geen zonnepaneel te zien. Rust en ruimte zonder zwarte vlekken onder een helder blauwe lucht.
Vrolijke vissersboten
vrolijke vissersboot zonder zonnepanelen
De grens over richting Istrië. Onze tolvignetten aan het raam geplakt. Braaf als we zijn weken we die er met veel geweld weer af als we thuis zijn. We moeten nog af en toe los tol betalen voor bijvoorbeeld de Karawankentunnel (8 km). Euro’s omwisselen voor Kroatische kuna’s en verder met onze tocht zonder zonnepanelen en windmolens. Goed gekeken, stoelen uit de auto en een verrekijker erbij. Geen spoor van zwarte vlekken op licht metalen standers te zien. Terwijl ze hier toch in rijen van 5 miljoen naast elkaar zouden moeten staan om de rest van de wereld van stroom te kunnen zien (wisselstroom dan wel he, maar dat snappen ze daar ook wel).
We zien de zee glinsteren in de verte, geen lelijke windmolens maar wel vrolijke vissersboten in allerlei kleuren en maten. Het achterland van Istrië (Vrsar) zou je kunnen omschrijven met woorden als groene bossen, rode daken, wijnvelden en sfeervolle dorpjes. Vast en zeker milieubewust bezig maar geen zwarte vlekken of wit/grijze palen aan de horizon. Ons avontuur is begonnen.
Nu eens geen lyrisch, standaard vakantieverhaal … wordt vervolgd.
… rode daken en blauw water
Kroatië doet het qua groene stroom veel beter dan Nederland of zelfs Duitsland. 45% van hun energieverbruik wordt opgewekt met waterkracht. Waterkracht heeft als voordeel dat je er wat in de winter aan hebt en dat je een grote accu hebt met een hoog rendement, te weten stuwmeren. Die paar procent groene stroom die wij uit zonnepanelen en windmolens halen steekt daat schril bij af. Duitsland doet het op dat gebied een stuk beter, net als Denemarken.
Wat top dat je dit met ons deelt. Wij zien tijdens zo’n korte vakantie dat er nergens zonnepanelen staan maar nu weten we in ieder geval dat ook zij bezig zijn met groene stroom. Waterkracht dus. Dank je.