Ziekenhuisopname. In het kader van de kleincellig lymfatische leukemie word ik regelmatig opgenomen.
Ziekenhuisopname
Ziekenhuisopname
De afgelopen weken lig ik regelmatig in het ziekenhuis. Best wel een hele organisatie thuis. Op dit moment ben ik ziek gemeld. Mijn collega’s weten dat ze niet meer op me hoeven en kunnen rekenen. Helaas. Ik zou per 31 december 2024 gewoon uit dienst gaan. Om te genieten; om leuke dingen te doen. Mijn wereld staat sinds november van dit jaar helemaal op z’n kop omdat de kanker al meer schade had aangericht dan dat we (de hematoloog en wij) konden vermoeden.
Afdeling planning
Afdeling planning
Je krijgt in een dergelijk traject een telefoontje van de afdeling planning. Super onhandig want je weet niet welke dag en hoe laat je je moet melden. Op de één of andere manier zal ik vervoer moeten hebben naar Groningen. Met de bus heen wil nog wel maar de terugreis is onvoorspelbaar. Je weet niet hoe je je voelt. Ook degene die mij willen brengen (en dat zijn er veel) moeten rekening houden met hun eigen planning. Gelukkig heeft mijn lieve P. perfecte ondersteuning van zijn werkgever en mag hij zijn werkschema aanpassen naar mij.
Prikpoli
HW-03
Als je dan uiteindelijk de planning door hebt gekregen moet je een aantal afdelingen bezoeken voordat je naar de verpleegafdeling gaat. Bloedprikken op de oncologische poli en langs één van de cellen van de apotheek van het ziekenhuis. Op de bloedprikpoli heb ik iedere keer geluk. Soms zit ik 1 minuut op de stoel alvorens ik aan de beurt ben. De laatste keer zat ik nog niet eens toen ik al werd opgeroepen. Mijn nummer HW-03 verscheen keurig op de display. Buisjes aftappen en soms (als het netjes op papier staat) wordt hier al een infuus ingebracht.
Verpleging
Perfect geregeld
Daarna op zoek naar het juiste huisnummer aan de Fonteinstraat, de trap op en richting de verpleging. Daar word je altijd vrolijk en warm opgewacht. Veel vragen, formulieren invullen. Soms kun je in de ochtend nog aangeven wat je wilt eten, soms ook niet. Dat maakt me niet zo uit. Je wordt gedurende de hele dag voorzien van eten en drinken. Bij mij is het dan direct waardes opnemen (gewicht, bloeddruk en temperatuur). Ze meten ook je hartslag en kijken naar je ademhaling. Tussendoor komen ze te bloedprikken natuurlijk zodat alle waardes tijdens je ziekenhuisopname, netjes opgevolgd kunnen worden.
Als ik dit schrijf wacht ik op het telefoontje en als jullie dit lezen ben ik waarschijnlijk al onderweg …
❤️
Sterkte weer Herma. we denken veel aan jou en Peter! Niet alleen is het een rotsituatie qua gezondheid, met alle stress die erbij komt, maar hoe fijn was zo’n laatste maand op je werk geweest om in alle rust afscheid te nemen……Dikke knuffel en kracht van ons!
Zeker weten. Confronterend om iedere week in het ziekenhuis te liggen en al die verschrikkelijke verhalen van mede-kanker-patienten te horen. Mijn werkzame leven toch in de ziektewet afgerond. Balen … maar ja ik (we) ga voor gezondheid.
Sterkte met alles om je opname en dan weer thuis op adem komen. Hoop dat je wel regelmatig je blogjes kan blijven schrijven.
Het is jammer dat je laatste werkzame periode zo afloopt, is er nog wel een officieel afscheid?
Bij mij is dat nooit geweest, ik werd afgekeurd met 63.5 jaar voor 100% en dat was voor beiden wel fijn want het grootste en leukste deel van mijn werk hield op.
Met de HR manager kon ik absoluut niet door een deur, ze vroeg nog wel halfslachtig wat ik wilde maar ik had er geen zin meer in, de meesten waren ook zoveel jonger dan ik en kenden me nauwelijks. Met een paar heb ik wel contact gehouden, maar na een verhuizing uur verderop is dat ook afgelopen.
Ik vind het heel jammer dat ik mijn collega’s in deze periode in de steek heb gelaten. Zo voelt het voor mij. Ik weet ook dat ik nu moet gaan voor gezondheid. Mijn leidinggevende en mijn team steunen me door dik en dun. Officieel afscheid hoef ik niet, dat heb ik al aangegeven voordat ik werd opgenomen. Ik vind het fijn iedereen gewoon een hand te geven en zachtjes door de voordeur naar buiten te glijden zeg maar.
Lieve, lieve Herma, Vandaag is dus weer zo’n dag, met daarbij ook nog wachten voor de brug ben ik bang. Ik ben heel blij om je verslagen op je blog te lezen, om een indruk te krijgen van hoe het met je gaat. Ik blijf het allemaal zo kloten voor je vinden en ik weet niet goed hoe erop te reageren, omdat je ook balans in deze situatie moet houden en niet teveel gekte aan je hoofd moet hebben. Wat ook een raar einde op je werk op deze manier. Zo anders dan je je dat hebt voorgesteld en zo pijnlijk om te weten dat je wilde stoppen om van het leven te genieten in alle rust en nu heb je kopzorgen genoeg. We blijven hoop houden dat alles weer helemaal goed gaat komen. Heel fijn om te lezen dat jij ook ervaart dat het personeel in het UMCG fantastisch is. Ik wens je voor deze dag weer heel veel sterkte toe! Een hele dikke kus van mij -X-
Het is een bizarre periode. Van een drukke periode met het overijden van mijn moeder, de verkoop van haar huis en het administratief verwerken van de nalatenschap … naar een wekelijkse opname in het ziekenhuis. OP een afdeling waar iedereen kanker heeft. Ik ben blij met alle lieve kaarten, bloemen en aandacht op wat voor manier dan ook. Als ik vanaf januari (hopenlijk) in een maandelijkse cyclus terecht kom, spreken we gauw af. Dikke -x- van mij.
En paar tips voor de reiskosten: check ook bij je ziektekostenverzekering wat er mogelijk is op het gebied van de declaratie van taxi kosten.
En laat iedereen die zo lief is om te rijden deze kosten ook bij de belastingaangifte verrekenen.
Heel veel sterkte.
Maandag word ik (weer) opgenomen in het UMCG dus wie weet komen we elkaar nog tegen.
Evelien
Jij dus ook veel sterkte. Lig jij ook op oncologie?
Nee lag op chirurgie maar inmiddels ook weer thuis.
Evelien
Lieve Herma, veel sterkte!
Veel sterkte in deze moeilijke tijd. Ik weet inmiddels hoe het voelt om kanker te hebben en wat voor onzekere tijd je tegemoet gaat en wat het met jou en je naasten doet.
Het is een grote rollercoaster waarin je belandt.
Groet, Annemarie
We gaan voor het ultieme doel. Deze periode zo goed mogelijk doorkomen. Mijn CLL/SLL is ongeneeslijk dus beter worden doe ik niet meer. Maar ik hoop nog wel minstens 30 jaar mee te kunnen.
Als je dan toch naar het ziekenhuis moet dan is het UMCG toch wel de beste plek om te liggen.
Heel veel sterkte en wie weet kom ik je nog tegen want ik word maandag opgenomen.
Evelien
Jeetje Herma, ik wens je heel veel sterkte in het komende traject!
Dank je. Ik had een paar jaar geleden niet gedacht in deze best wel nachtmerrie terecht te komen.
Ik vind jou een stoer en sterk wijf.
Groetjes Lidy
mmm … je hebt eigenlijk geen keuze. Het leven is om te vieren dus ik ga stug door.