Zeeland. We waren weer eens in de provincie Zeeland. In Vlissingen wel te verstaan. Twee weken vakantie na maanden beperkt te zijn door alle coronamaatregelen. Wat hebben we weer genoten van deze prachtige provincie.
Zeeland
Het begint misschien een beetje te vervelen, onze vakanties in Zeeland. Toch waren we ook dit jaar weer blij en gelukkig toen we op ons balkon zaten (direct aan de Westerschelde) in Vlissingen. Terrassen, bioscopen en restaurants open. Iedereen vrolijk. Wij zien dit gebied als een soort doorgeefluik tussen Nederland, België en de rest van de wereld gezien het aantal schepen dat gestaag langs het strand vaart. Vlissingen is een havenstad met Michiel de Ruyter als typische inwoner. Stoer, kleurrijk en maritiem. Vlissingen is ook stoer en kleurrijk op een warme en vriendelijke manier. Iedereen flaneert lopend over de boulevard (op de fiets of met veel muziek aan in de auto).
De Zeeuwse kustlijn (650 km dijk, strand en duin) onderscheidt zich van andere regio’s door de ligging. Helaas (of misschien ook niet) een van de dunst bevolkte (uitgestrekt) provincies van Nederland; de vergrijzing slaat ook hier toe. Per 1 januari 2021 iets minder dan 400.000 inwoners; met vooral een groot tekort aan hooggeschoold personeel. Hoe houd je dit gebied aantrekkelijk voor iedereen?
Geschiedenis
Rivieren zorgden in de laatste ijstijd voor een (eilandjes) verdeling binnen deze groene provincie. Veeboeren vestigden zich op hoger gelegen veengronden. De Romeinen zorgden veelal voor de handel. Ook de Vikingen hebben hun sporen in Zeeland achtergelaten. Na hun vertrek bouwde men verdedigingsburgen; onderdeel van de verdedigingslinie vanaf de Franse kust tot Texel. Zeeland stond in die tijd bekend als ‘Maritima Loca’, letterlijk ‘plekken aan zee‘. Later werd het Zeelandia. De eilanden werden door inpoldering groter, er werden schapen gehouden en daardoor ontstond er wolhandel. Je ziet in Veere nog veel herinneringen terug aan de (wol)banden met het Schotse koningshuis. Havenplaats Veere werd de ‘stapelplaats’ voor Schotse wol; inclusief een vermelding (eigen geruite wollen stof) in The Scottish Register of Tartans.
Overstromingen
Bij de Sint Flixvloed op 5 november 1530 verdween veel land onder water. Sommige gebieden zijn nooit weer boven water gekomen (Verdronken Land van Zuid-Beveland).
Handel en oorlog
In Zeeland is veel gevochten. De Vlamingen (bijvoorbeeld), veroverden heel Walcheren en de overige Zeeuwse eilanden. Zierikzee wist alleen nog stand te houden en de Vlamingen trokken ‘gewoon’ om dit prachtige dorpje heen. Tijdens het Vlaams Beleg van Zierikzee hielden ze nog een keer stand maar dreigden te verhongeren. Pas in 1304 overwonnen de Fransen en de Hollanders. De graaf van Vlaanderen zag af van de afspraken op Zeeland en erkende zijn verlies. Eindelijk.
Toen kwam ook nog eens de verschrikkelijke Tweede Wereldoorlog. Alle schepen in de haven van Breskens werden tot zinken gebracht door de strijd tussen de Fransen en de Duitsers op Zeeuws (het moeilijkste gevechtsterrein aldus historici) grondgebied. Vlissingen werd de meest gebombardeerde stad van Nederland. Bijna alle dorpen in West-Zeeuws-Vlaanderen werden volledig verwoest. Lang verhaal kort.
Wij hebben (voor de zoveelste keer) genoten van deze provincie. We waren in Goes, Zierikzee, Wemeldinge, Veere, Zuidschor, Wolphaartsdijk, Aagtekerke, Brouwershaven, Scharendijke, Westkapelle, Kapelle, Zoutelande, Bruinisse … we hebben overal onze ogen uitgekeken. Ik sluit daarom maar af met een Zeeuwse wijsheid: Mi je blwôte pikkels int gos lopen – Met je blote voeten in het gras lopen.
Ik ben een boek over Walcheren aan het lezen “Het verjaagde water” van A den Doolaard. Gaat over het dichten vd dijken al aan begonnen eind 1944. Er was destijds zelfs sprake van dat het niet in orde zou komen en Walcheren verloren zou zijn.
De strijd wordt beeldend beschreven al is het wel ouderswets geschreven maar is ook uit 1947. Was lievelingsboek van mijn vader die het toch ook kocht
Fijn dat je dit met ons deelt. Dank voor de tip.
Nee hoor, vakanties in Zeeland vervelen nooit!